استاندارد های IEEE

انواع استاندارد 802.11

اولین بار در سال 1990 بوسیله انستیتیو IEEE این استاندارد معرفی گردید كه اكنون تكنولوژیهای متفاوتی از این استاندارد برای شبكه های بی سیم رباتیک ارائه گردیده است  در صورتی که شما بخواهید در  رباتیک پیشرفت کنید و به طراحی ربات بپردازید نیاز است این نوع شبکه ها را به خوبی بشناسید به معرفی اجمالی آنها خواهیم پرداخت

802.11 : برای روشهای انتقالFHSS(frequency hopping spared spectrum) ) یا DSSS (direct sequence spread spectrum) با سرعت   Mbps 1 تا 2Mbps در كانال  GHz 2.4 قابل استفاده می باشد

 802.11a :برای روشهای انتقال orthogonal frequency division multiplexing))  OFDM با سرعت Mbps 54 در كانال GHz 5 قابل استفاده است.

802.11b : این استاندارد با نام WI-Fi یا High Rate 802.11 قابل استفاده در روش DSSS بوده و در شبكه های محلی بی سیم نیز كاربرد فراوانی دارد همچنین دارای نرخ انتقال Mbps11 می باشد.

802.11g :  این استاندارد برای دستیابی به نرخ انتقال بالای 20Mbps در شبكه های محلی بی سیم و در كانال GHz 2.4كاربرد دارد.

انواع توپولوژی های WLAN

WLANها از دو توپولوژی حمایت می‌كنند:

- ad hoc topology

- infrastructure topology

ad hoc topology :

در توپولوژی ad hoc كامپیوترها به شبكه بی‌سیم مجهز هستند و مستقیماً با یكدیگر به شكل  point to point ارتباط برقرار می‌نمایند. كامپیوترها برای ارتباط باید در محدوده یكدیگر قرار داشته باشند

امروزه نوعی از توپولوژی ad hoc به نام "ad hoc peer-to-peer networking" مطرح است، این نوع شبكه كه به شبكه " Mesh " نیز معروف است ، شبكه‌ای پویا از دستگاههای بی‌سیم است كه به هیچ نوع زیرساخت موجود یا كنترل مركزی وابسته نیست . در این شرایط ، دستگاههای شبكه همچنین به مانند گرههایی عمل می‌كنند كه كاربران از طریق آنها می‌توانند داده‌ها را انتقال دهند ، به این معنی كه دستگاه هر كاربر بعنوان مسیریاب  و تكراركننده  (  Repeater  ) عمل می‌كند . این شبكه نوع تكامل ‌یافته شبكه point to point  است كه در آن همه كاربران می‌بایست برای استفاده از شبكه دسترسی مستقیم به نقطه دستیابی مركزی داشته باشند. در معماری Mesh كاربران می‌توان بوسیله Multi-Hopping ، از طریق گرههای دیگر به نقطه مركزی وصل شوند، بدون اینكه به ایجاد هیچگونه پیوند مستقیم RF نیاز باشد. بعلاوه در شبكه Mesh در صورتیكه كاربران بتوانند یك پیوند فركانس رادیویی برقرار كنند، نیازی به نقطه دسترسی (Access Point) نیست و كاربران می‌توانند بدون وجود یك نقطه كنترل مركزی با یكدیگر، فایلها، نامه‌های الكترونیكی و صوت و تصویر را به اشتراك بگذارند. این ارتباط دو نفره، به آسانی برای دربرگرفتن كاربران بیشتر قابل گسترش است. در یکی از شبکه های بزرگ رباتیکی برای ساخت ربات های امداد گسترده از این روش استفاده شده است

Infrastructure topology:

توپولوژی infrastructure اصولاً برای گسترش و افزایش انعطاف‌پذیری شبكه‌های كابلی معمولی بكار می‌رود . بدین شكل كه اتصال كامپیوترهای مجهز به تكنولوژی بی‌سیم را با استفاده از Access Point به آن امكان می‌سازد. در برخی موارد، یك AP كامپیوتری است كه كارت شبكه بی‌سیم را كنار كارت شبكه معمولی - كه آن را به یك LAN كابلی متصل می‌كند - دارا می‌باشد. كامپیوترهای بی‌سیم با استفاده از AP به عنوان واسطه با شبكه كابلی ارتباط برقرار می‌كنند. AP اساساً بعنوان یك Translation Bridge عمل می‌كند، زیرا سیگنال‌های شبكه بی‌سیم را به سیگنال‌های شبكه كابلی تبدیل می‌كند . مانند تمام تكنولوژی‌های ارتباطی بی‌سیم ،‌ شرایط مسافتی و محیطی می‌توانند بر روی عملكرد ایستگاههای سیار بسیار تأثیر گذار باشند. یك AP می‌تواند 10 تا 20 كامپیوتر را پشتیبانی كند، بسته به اینكه میزان استفاده آنها از LAN چقدر است. این پشتیبانی تا زمانی ادامه دارد كه آن كامپیوترها در شعاع تقریبی 100 تا 200 فوت نسبت به AP قرار داشته باشند. موانع فیزیكی مداخله كننده این عملكرد را به طرز چشمگیری كاهش می‌دهند.

تهیه و تنظیم : سیدخاموشی