انزوا جویی و عزلت در كودكان ( قسمت اول )
تمایل به زندگیدر جمع و میل به ارتباط با دیگران در همه ی انسان ها وجود دارد و حتی برخی از دانشمندان آدمی را بدین خاطر موجودی اجتماعی و مدنی الطبع معرفی كرده اند. همه دوست دارند در میان جمع كامیاب باشند، به همین جهت یكی از شكنجه های كشنده برای انسان ، گذراندن زندگی در زندان ، آن هم در سلول انفرادی است.
درعین حال ما افرادی را می شناسیم كه دوست دارند بیشترین اوقات خود را در تنهایی بگذرانند واین همان حالت انزوا و عزلت طلبی است كه متأسفانه در بین كودكان نیز شایع است.
نوعی از انزوا كه منجر به " افسردگی " می شود بیماری قرن نامیده شده ، از آن بابت كه بیش از دیگر بیماری ها خطرآفرین است. افسردگی مرضی كشنده نیست ولی می تواند عوارضی ایجاد كند كه كشنده یا لااقل جانفرسا باشد. البته بحث آن در دنیای امروز جدید است زیرا حالات و رفتاری كه قبلاً در كودكان دیده می شد به نظر نمی رسید ناشی از این مرض باشد.
معرفی
می توان گفت انزوا و عزلت طلبی حالتی عصبی است كه وقتی بر آدمی عارض شود ترك جمع و حتی خانواده می گوید و علاقه پیدا می كند كه دور از چشم دیگران به زندگی ادامه دهد.برخی آن را عارضه ای جسمی – روانی دانسته اند و معتقدند كه بدن در ایجاد آن نقش دارد. ولی در اصل اختلال كه روانی باشد جای شك و شبهه ای نیست. به هنگامی كه این ابتلا عارض انسان شود حیات اجتماعی او رو به انحطاط می گذارد و آدمی با تمام وجود از زندگی در بین جمع احساس خستگی و كوفتگی می كند.
در دسته بندی اختلالات گروهی آن را از نوع اختلالات نوروتیك ( اختلالات عصبی ) به حساب می آورند كه به صورت نشانه های مرضی هیجانی خود را نشان می دهد و برخی آن را پسیكونوروتیك و دارای نشانه های آن می دانند.
عمومیت
این بیماری را می توان امری عمومی دانست . دامنه ی آن به قدری وسیع است كه حتی كمتر خانواده ای را سراغ داریم كه فردی از آن ، دچار این حالت ( لااقل در مقطعی از زندگی خود) نشده نباشد. براساس یك همه پرسی ، هفده درصد كودكان مورد مطالعه ، این حالت را داشته اند. به صراحت می گوییم كه افسردگی و انزواجویی به صورت موقت و زودگذر در افراد عادی هم دیده می شود ولی كمتر نمایان است. این امر بدان خاطر است كه اطفال در حال رشد هستند و تشخیص افسردگی در آنان مشكل است و جست و خیزها حتی اگر اندك هم باشند مانع آگاهی از این امر می شود. با همه ی وسعت و كثرت احتمال ، تداوم آن در افراد حدود یك درصد است و البته این احتمال در زنان دو برابر مردان و در سنین بالاتر به مراتب بیشتر از سنین پایین است. همچنین براساس آمار ، بیمارانی كه دچار افسردگی هستند 25 تا 45 درصد بیماران روانی را تشكیل می دهند.این نكته هم قابل ذكر است كه عزلت طلبی در برخی از جوامع ، امری مستحسن شمرده می شود و طرفداران مذهب بودا آن را وسیله ای برای رشد و تكامل به حساب می آورند، در حالی كه از نظر ما آن عزلتی عامل رشد است كه ارادی و آگاهانه باشد نه ناشی از مرض.
انواع
عزلت طلبی و انزواجویی در افراد مختلف صورت هایی دارد كه در كل ، قابل دسته بندی به دو صورت معقول و غیر معقول است.در صورتی این حالت را در افراد ، معقول می دانیم كه از روی خواست و اراده، و برای دستیابی به مقصدی مهم باشد. مثلاً در اسلام رسم اعتكاف را داریم كه فردی سه روز در مسجد و یا عبادتگاهی اقامت می كند و به انجام اعمال عبادی خاصی می پردازد، و یا دانشجویی برای یك تحقیق علمی وارد اتاقی می شود و چند روز در را به روی خود می بندد. گاهی نیز این امر، نامعقول و نشانه ای از ناهنجاری روانی است كه در آن صورت انگیزه ی اساسی آن محرومیت ، ن اكامی و بیماری است و عامل تصمیم معقول در آن به چشم نمی خورد. حتی خود بیمار هم نمی داند چرا این چنین است.
این گونه افراد از نظر پزشك بیمارند و خودشان هم دلیل این حالت را نمی دانند. ممكن است برای عزلت خود دلیلی بیاورند ولی اگر نیكو بررسی شود دلیل شان نوعی " دلیل تراشی" است و انزوا به خاطر نفس ِانزواست نه مسئله ای دیگر. البته این حالت در افراد مختلف درجاتی دارد ولی مبتلایان در هر درجه ای كه باشند از واقعیت ها جدا می شوند و تمایلات و آرزوهای خود را از بین رفته می یابند. بیماری شان آنها را از حالت بهنجار خارج كرده و جنبه ی بالینی پیدا می كنند.
ادامه دارد ...
در قسمت بعد به آ ثار و نشانه های انزواجویی و عزلت در كودكان خواهیم پرداخت.
