شتر دیدی ندیدی!
از منظر امام دهم علیهالسلام یكى از ویژگیهاى اولیاء خدا و انسانهاى صالح عفو و گذشت و پذیرش عذر دیگران است. ایوب بن نوح مىگوید: آن حضرت طى نامهاى به یكى از یاران ما كه موجب ناراحتى شخصى شده بود، توصیه كرد كه برو از فلانى عذر خواهى كن و بگو: «إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْرا إِذَا عُوتِبَ قَبِلَ؛ اگر خداوند خیر بندهاى را بخواهد، [او را حالتى عطا مىكند كه] هرگاه از او عذر خواسته شد، مىپذیرد.» تو نیز عذر ما را بپذیر! 1
براى پاسدارى از حریم دوستان نیك نباید درباره آنان سختگیرى كرد، بلكه باید در موارد لغزش و خطایشان عفو و گذشت پیشه كرد و عذرشان را پذیرفت؛ زیرا اگر به بهانههاى ساده، انسان دوستان خود را طرد كند و از خود دور سازد، به مرور زمان غریب و تنها خواهد ماند و مخالفانش افزایش مىیابند؛ در حالى كه دوستان خوب بازوى نیرومندى در زندگى افراد به شمار مىآیند. لقمان حكیم به فرزندش سفارش مىكرد كه: «یَا بُنَیَّ اتَّخِذْ أَلْفَ صَدِیقٍ وَ أَلْفٌ قَلِیلٌ وَ لَا تَتَّخِذْ عَدُوّا وَاحِدا وَ الْوَاحِدُ كَثِیرٌ؛ فرزندم هزار دوست بگیر و البته هزار كم است و یك دشمن براى خودت درست نكن كه یكى هم زیاد است»2
بنابراین، براى رسیدن به سعادت و توفیق در زندگى، انسان باید از دوستان خوب محافظت كند و با اختلاف كوچك و جزئى و لغزشهاى ساده نباید آنان را از دست بدهد، بلكه شیوه اهل بیت علیهمالسلام را در نظر بگیرد و از گناهانشان بگذرد. اگر عذر خواهى كردند، بپذیرد و عفو و گذشت پیشه كند.
سعدى گفته:
با مردم سهلگوى دشوار مگوى با آن كه درِ صلح زند جنگ مجوى