فرار از غرور

در درس مرحوم میرزا تقی شیرازی( میرزای دوم)، یکی از شاگردان اشکال محکمی می کند. مرحوم میرزا می گوید:«اشکال مهمی است،درس را همین جا قطع می کنیم!» اشکال کننده با خودش می گوید عجب اشکالی کردم و استاد را به زانو درآوردم. راه می افتد دنبال استاد و در راه ، بار دیگر اشکالش را بازگو می کند. استاد وارد منزل می شود و اشکال کننده نیز با او وارد می شود و برای بار سوم اشکالش را مطرح می کند.

مرحوم میرزا آنجا برمی گردد و به اشکال شاگرد، سه جواب قاطع می دهد و بعد می گوید:« این جواب را همانجا هم داشتم بدهم، اما اشکال تو خیلی قوی بود. اگر آنجا جوابش را می دادم، می ترسیدم که غرور، من را بگیرد و به ورطه هولناکی  بیفتم. گفتم که بگذار جواب این را ندهم و حیثیتم اینجا خراب شود اما عُجب و غرور به سراغم نیاید.»