تبیان، دستیار زندگی
در طلب دیدار امام زمان، علیه‏السلام، شایسته است‏به نكاتى چند توجه شود: 1. اعتماد به عنایت الهى. 2. ترك انگیزه‏هاى مادى و دنیاگرایانه. 3. پرهیز از افراط و تفریط و اقداماتى كه ضرر قطعى براى روان و بدن دارد. 4. پرهیز از عزلت و كناره‏گزینى و بى
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

راهکارهای عملی برای دیدار امام زمان!

امام زمان علیه السلام

اگر چه قابل انكار نیست كه راههایى براى دیدن امام زمان، علیه‏السلام، وجود دارد، اما باید دانست كه دیدار آن بزرگوار، آن هم در دوران غیبت، یك اصل اساسى و ضرورى نیست. در زمان ظهور پیامبر، صلى‏الله‏علیه‏وآله، و حضور امامان بزرگوار، علیهم‏السلام، نیز بسیارى از پیروان صادق و شیعیان راستین بودند كه حتى براى یك بار هم توفیق دیدار نیافتند.

آنچه در دوران غیبت، اصل اساسى و وظیفه شیعیان به شمار مى‏رود، انتظار صادقانه و كسب آمادگیهاى لازم براى یارى رساندن به امام زمان، علیه‏السلام، و همراهى با او در احیاى ارزشهاى اسلام و قرآن است.

كسى كه همواره در حالت انتظار به سر مى‏برند و با اصلاح خویش، نسبت‏به پیروى و اطاعت از مولاى غایب خود اصرار مى‏ورزد، اگرچه بظاهر امام زمان، علیه‏السلام، را نبیند، ولى همواره خود را در محضر او، و وجود گرامى او را در كنار خویش احساس مى‏كند.

در روایت آمده است كه: «هركس در انتظار قائم، علیه‏السلام، به سر برد، همچون كسى است كه در خیمه امام زمان، علیه‏السلام، و در خدمت او باشد»

به گونه‏اى دیگر مى‏توان گفت: اگر مقصود ما از دیدار امام زمان، علیه‏السلام، فقط دیدن چهره او باشد، بدون اینكه از معنویات حضور شریفش بهره‏اى برگیریم و با مدد تعالیم او به مقام قرب و اطاعت‏خدا نزدیكتر شویم، این خود یك خسارت بزرگ است.

و اگر مقصود ما آشناتر شدن دلمان با نور محبت و ولایت او و شدت یافتن عزیمت و تلاشمان براى اطاعت و فرمانپذیرى از خداست، این خود بدون دیدار آن حضرت نیز حاصل مى‏آید.

باید دانست كه دیدار آن بزرگوار، در دوران غیبت، یك اصل اساسى و ضرورى نیست

كسى كه با نقش امام زمان، علیه‏اسلام، در شریعت آشناست و فرمایشها و دستورات آن بزرگوار را مى‏شناسد و به آنها عمل مى‏كند، بدون تردید مورد عنایت آن مولاى موعود است و چه بسا در فرصتى پیش‏بینى نشده توفیق دیدن و شناختن او را نیز پیدا كند.

اما كسى كه بدون توجه به حقوق امام زمان، علیه‏السلام، و بدون رعایت تكلیف خود نسبت‏به او، همواره فقط در جستجوى دیدن امام زمان، علیه‏السلام، است، اگرچه آن حضرت را ببیند، از این جستجو و دیدار بهره‏اى بایسته نخواهد برد.

البته همواره شیفتگانى سوخته‏دل و عاشقى پاكباخته بودند و هستند كه پس از طى مراحل عالى معرفت و اطاعت از مولا، و به دنبال مبارزه‏هاى طولانى با نفس و پشت پا زدن به جلوه‏هاى رنگارنگ و دلفریب دنیا، دم از اشتیاق جانكاه و شوق هستى سوز خود نسبت‏به دیدار آن حجت الهى زده و مى‏زنند.

در آن مرحله، خود این عشق و اشتیاق راهگشاست، و آن محبوب حقیقى، خود راه دیدار را نشان مى‏دهد، و به وعده‏گاه وصال دعوت مى‏فرماید. زیرا مسلم است كه محبت و شوق آن بزرگوار نسبت‏به آنان، شدیدتر و فراوانتر از محبت و شوق آنان نسبت‏به اوست.

با این همه باز هم پذیرفتنى است كه مردم عادى نیز در پى كسب فضیلتى یا به منظور برآورده شدن حاجتى، انگیزه دیدار آن پیشواى عالمیان را داشته باشند. در این زمینه:

× تصمیم صادقانه بر ترك گناه یا گناهانى خاص،

× پیمان انجام همیشگى كارى استحبابى همچون نماز اول وقت،

× استمرار بر نماز شب، زیارت عاشورا، زیارت جامعه،

× زیاد صلوات فرستادن و دعا براى تعجیل فرج نمودن،

× تداوم هر روزه دعاى عهد و دعاى فرج،

× مقید بودن به دعاى ندبه و زیارتهایى خاص همچون زیارت «آل یس‏»،

× دوره كردن قرآن كریم و حج‏بیت‏الله‏الحرام به نیابت از آن حضرت،

× رفتن به زیارت معصومین، و مساجدى چون سهله و جمكران و انجام اعمال آن طى 40هفته،

× خواندن آیات و روایاتى ویژه پس از هر نماز.

راههاى تجربه شده و وسایلى مورد اطمینان هستند كه در فرمایشهاى خود امام زمان، علیه‏السلام، یا امامان دیگر، علیهم‏السلام، مورد تصریح قرار گرفته، یا از بررسى تشرفات برخى صالحین قابل استنتاج مى‏باشد.

هركه در انتظار قائم باشد همچون كسى است كه در خیمه ایشان و در خدمت او باشد

در طلب دیدار امام زمان، علیه‏السلام، شایسته است‏به نكاتى چند توجه شود:

1. اعتماد به عنایت الهى.

2. ترك انگیزه‏هاى مادى و دنیاگرایانه.

3. پرهیز از افراط و تفریط و اقداماتى كه ضرر قطعى براى روان و بدن دارد.

4. پرهیز از عزلت و كناره‏گزینى و بى‏توجهى به مسؤولیتهاى اجتماعى.

5. اجتناب از تماس گرفتن با افرادى كه در لباسهاى گوناگون، این ابزار

مقدس را دستمایه اهداف دنیایى و مقاصد ناصواب خویش قرار داده‏اند.

6. ناامید نشدن از تاخیر فیض دیدار به خاطر مصلحتهایى خاص.

7. عدم نگرانى از برآورده نشدن حاجتى كه ممكن است در علم الهى امام، به ضرر انسان باشد.

8. مراقبت نسبت‏به نادیده گرفته نشدن كامل اسباب و علل عادى،

و خارج نشدن زندگى انسان از مسیر دیانت و عرف دینداران.

9. تلاش براى ایجاد قابلیت و شایستگى لازم در جهت استمرار عنایت و فیض دیدار.

10. همت والا داشتن و ارزش شایسته نهادن به نعمت جستجو و دیدار، در راستاى

بهره‏گیرى معنوى و الهى و اكتفا نكردن به حاجتهاى مادى و بهره‏هاى زودگذر.

اللهم ارنى الطلعة الرشیدة والغرة الحمیدة واكحل ناظرى بنظرة منى الیه

معاونت فرهنگى مسجد مقدس جمكران

تنظیم برای تبیان: گروه دین و اندیشه – حسین عسگری

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.