اعجاز آمیزترین جنبه قرآن
در باب اثبات اعجاز قرآن تحقیقاتی كه در قرون مختلف توسط دانشمندان مسلمان و غیر مسلمان انجام شده در موضوعات زیر بوده است و همان گونه كه اشاره شد همواره منتج به حقانیت قرآن گردیده است.
1ـ امی بودن پیامبر اسلام یعنی آنكه حضرت محمد(ص) درس نخوانده بوده و با خواندن و نوشتن آشنایی نداشته است .
2ـ عجز مخاطبین قرآن از آوردن شبیه و مثل قرآن .
3ـ ارائه اخبار غیبی و خبر دادن از نیت ها وفكرها قبل از حادث شدن و بر ملاء شدن آن ها در بین مخاطبین .
4 ـ بیان علوم مختلفی كه نه تنها در زمان نزول قرآن در هیچ نقطه از جهان آشنایی با آن وجود نداشت بلكه تا قرن ها پس از ظهور اسلام نیز هنوز علوم تجربی به آنها دست نیافته بود.
5 ـ فصاحت و جذابیت كلامی و معنوی قرآن.
6ـ عدم تناقض و تضاد در بین آیات قرآن.
7ـ فطری بودن قوانین و آئین ارائه شده در آن.
8 ـ عدم تحریف قرآن .
موارد فوق در تمامی تحقیقات گسترده مورخین و محققین جهت شناخت قرآن مورد بحث و بررسی قرار گرفته و با اذعان بر وجود تمامی آن ها در طی قرون و اعصار مختلف مهر اعجاز بر پیكره قرآن همواره نقش بسته است و خود این امر نیز یكی از اعجاز آمیزترین موضوعات مختص به قرآن است یعنی استعداد پایان ناپذیر قرآن، برای تحقیق و كشف و استنباط .
هر كتاب بشری، هر چند شاهكار باشد، استعداد محدود و پایان پذیری برای تحقیق و مطالعه دارد و اگر چند متخصص در مدت زمانی بر روی آن كار كنند، تمام نكات آن را روشن خواهند ساخت. اما قرآن در طول پانزده قرن با آن كه همواره تعداد زیادی محقق و متخصص در هر یك از بخش‌های مختلف آن كار می‌كرده اند، نشان داده است كه از نظر تحقیق و اجتهاد، استعداد پایان ناپذیری دارد.
قرآن از این نظر مانند طبیعت است كه هر چه بینش ها وسیع تر و عمیق تر می گردد و تحقیقات و مطالعات بیشتری صورت می گیرد راز جدیدتری از آن بدست می‌آید و شاید بهتر باشد كه بگوئیم قرآن از طبیعت نیز ژرف تر و عمیق‌تر است چرا كه هم مباحث طبیعی را در خود گنجانده و هم مباحث مربوط به ماوراء طبیعت در آن وجود دارد.
نزول و جمع آوری قرآن
اعتقاد بر اینست كه قرآن موجود امروزی، همان قرآنی است كه در ماه رمضانی قبل از بعثت یك بار به صورت دفعی و كامل همچون یك روح بر حضرت محمد (ص) نازل شد و پس از آن از زمان بعثت ایشان كه در ماه رجب و در غار حرا صورت گرفته آیات آن در طی 23 سال در زمان ها و مكان های مختلف و لازم تدریجــاً نـزول یافتـه اسـت. بر خلاف تمامی نظرات و روایـات و نوشته جاتی كه جانبداری از جمع آوری آیات و سور و نام گذاری و ترتیب سور پس از فوت پیامبر(ص) می‌كنند، اعتقاد اكثریت قریب به اتفاق دانشمندان و علمای مسلمان از فرقه‌های مختلف مذهبی، آنست كه قرآن در زمان پیامبر اسلام جمع آوری گردیده و محل درج آیات و سور آن از جانب خداوند مشخص شده و به دستور پیامبر در همان موضع قرار گرفته است.
نوشتن و خواندن در صدر اسلام معمول بوده است. [همانگونه كه قبلاً نیز گفته شد اعراب ، اشعار زیبای خود را می‌نوشتند و به كعبه آویزان می نمودند.] البته آشنایی با نوشتن در بین اعراب كم بوده اما وجود داشته است پس نوشتن آیات قرآن با چنین زیبایی و تأثیرش در آن دوره نه فقط ازطریق دوستداران آن بلكه از طرف مخالفین نیز امری غریب و عجیب نمی‌آید و حال آن كه تشویق و ترغیبی كه پیغمبر و خود قرآن به علم و سواد و خط و كتابت می‌كردند و حتی نخستین آیات نازله ( پنج آیة اول سوره اقرأ) در همین موضوع بود مسلمان ها را واداشت كه به زودی خط و سواد آموختند و قرآن را علاوه بر حفظ كردن می‌نوشتند و حتی از میان مسلمانان تعدادی از افراد با سواد به طور رسمی انتخاب شدند و به عنوان افتخارآمیز «كاتبان وحی» موصوف گردیدند كه مقدم بر همه آن ها هم از حیث زمان و هم از جهت رتبه و مقام علی بن ابی طالب(ع) بود و این بزرگوار به تصدیق عموم آشنایان به تاریخ اسلام اعم از فرقه های اسلامی و غیر اسلامی از آغاز نزول قرآن خط و سواد داشته و اولین كاتب وحی بوده است.
به موازات پیشرفت اسلام و افزایش مسلمانان، و همچنین نزول بیشتر آیات و سور قرآن نیاز به كتابت آن ها بیش از پیش به چشم می‌خورد و بر همین اساس نیز پیامبر اسلام (ص)از هر طریق درپی آن بود كه كاتبان بیشتری را به استخدام در آورد و از این جهت حتی یكی از وثیقه های آزادی اسرا را در جنگ آموختن سواد به مسلمانان اعلام كرده بود.
در حین پیشرفت نه تنها لزوم مكتوب نمودن آیات قرآن از جهت ارائه این معجزه به آنانی كه می بایست به اسلام دعوت شوند كاملاً مشهود بود، بلـكه جمیع امور زندگی و شئون حیات اجتماعی از معاملات، ازدواج و طلاق، قضا و شهادات ، اقتصاد و سیاست، جنگ و صلح و اخلاق و هر چه كه اسلام برای آن آمده بود می‌بایست از طریق قرآن به جامعة تازه مسلمانان تزریق گردد. پس چگونه ممكن است این مهم یعنی مكتوب نمودن آیات و سور قرآن درزمان پیامبر (ص)انجام نگرفته باشد.
نوشته: محسن سید اسماعیلی
بخوانید :
