«بر گ هایی در آغوش باد»

به یاد شادروان دکتر غلام حسین یوسفی

خبرگزاری دانشجویان ایران- مشهد

دمید نوری در اوج آسمان سخن

گرفت روشنی از پرتوش جهان سخن

هزار اختر رخشان از او پدید آمد

به دلربایی و منظر چون لعبتان سخن

زبان فارسی آن چشمه فروزان است

که زنده کرد به انوار خویش جان سخن

حریر مشرق زیبای او خراسان بود

دیار فرخ من زادگاه و مهد سخن

دکتر غلام حسین، در سال 1306 هجری شمسی در شهر مشهد به دنیا آمد و علوم ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رسانید از آن پس برای ادامه تحصیل رهسپار تهران شد، در دانشکده ادبیات به تحصیل پرداخت و به دریافت لیسانس توفیق یافت.

آنگاه دوره دکتری زبان و ادبیات را پی گرفت و فارغ التحصیل شد؛ دکتر یوسفی در مدارس قدیمه به تحصیل علوم عربی پرداخت و از استادان هنر فن، کسب دانش کرد و در سال های 1320 تا 1332 اقدام به تاسیس مجله ای به نام فرهنگ کرد که مدت 12 سال به نشر آن همت گماشت که خود مجله ای وزین و پرمایه بود.

دکتر یوسفی دانشمند و نویسنده ای محقق، شاعری توانا و گرانمایه بود که علاوه بر ادبیات فارسی در ادبیات عرب و فرانسه صاحب اطلاع و بصیرت کامل بود و در حقیقت یکی از مفاخر ادبی عصر حاضر به شمار می رفت، او سرانجام در چهاردهم آذرماه 1369 چشم از جهان فرو بست.

دکتر حسین فاطمی عضو هیأت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر شریعتی مشهد در گفت و گو با خبرنگار ایسنا در آستانه یازدهمین سالگرد دکتر غلام حسین یوسفی، درباره ویژگی نثر در آثار او گفت: او نثر را در نقد تحقیقات علمی به کمال رسانده است و نثرش نثری معیار است که در عین سادگی دارای قدرت بیان می باشد.دکتر حسین فاطمی خاطرنشان کرد: نثر فارسی بعد از مشروطیت به خصوص دوران فروزانفر به کمال رسیده و سیر تکاملی اش در نثر کسانی چون دکتر یوسفی و دیگر بزرگان متجلی شده است.

وی یکی از ویژگی های برجسته دکتر یوسفی را دخالت ندادن اغراض شخصی در نقد و بررسی، تربیت استادانی خبره برای آینده، نظم و ترتیب وداشتن روحیه علمی دانست.

او با اشاره به اندیشه نوگرایی در آثار غلام حسین یوسفی، افزود: او بر نقد ادبی تاکید بسیار داشت، به طوری که کتاب"نقد ادبی" او به عنوان کتاب سال معرفی شد.

استاد دانشگاه فردوسی مشهد با بیان این مطلب که، ادبیات فارسی خواسته نهایی دکتر یوسفی بود، گفت: وی معتقد به زبان فارسی، و حضورش در خدمت فرهنگ و ادب ایران بود و او این هدف را بی وقفه دنبال می کرد.

عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد درباره نثر آثار دکتر یوسفی، گفت: نوشته های دکتر یوسفی در حالی که روح ادبی آن به خوبی حفظ شده، در عین سادگی، فصیح و به دور از تکلف است.

دکتر ابوالقاسم قوام با اشاره به تصحیح گلستان و بوستان سعدی توسط دکتر غلام حسین یوسفی، گفت: با این که پیش از او چندین تصحیح وجود داشت، ولی اجتهادهایی از دکتر در تصحیح این دو اثر ارزشمند فارسی می بینیم که سعی او در پیرایش از تصرفات و تالیفاتی که توسط کاتبان شده است، بسیار ارزشمند است.

وی در ادامه درباره ویژگی اخلاقی غلام حسین یوسفی خاطر نشان کرد: اهمیت میراث اخلاقی و صفات نیکی که دکتر یوسفی در هنر معلمی و نحوه آموزش و ارتباطش با دانشجو در داشتن خصوصیات عالی و انسانی داشته است، نه تنها از لحاظ علمی کم ارزش نیست، بلکه ارزشی همسنگ با جنبه علمی او دارد. دکتر قوام، ارزش علمی و آموزش او را علاقه به کار و داشتن رابطه ای کاملا عاطفی و دوستانه با شاگردانش عنوان کرد وافزود: دکتر یوسفی به این وسیله خصوصیات و صفات اخلاقی ممتاز خودش را به شاگردانش منتقل کرد.

وی در پایان «دیداری با اهل قلم»، «برگهایی در آغوش باد»،«چشمه روشن»،«نامه اهل خراسان» و «ابومسلم سردار خراسان» را از آثار برجسته دکتر یوسفی برشمرد.