تولید آدم یا آدم سازی؟

نقش عواطف درتربیت كودك

برخى از مردم ، به خصوص خانواده هاى متجدد ، تصور مى كنند كه تنها باید در راه پرورش قواى فكرى اطفال خود ، كوشش كنند و با سپردن آن ها بـه كـودكـسـتان ها ـ كه در بعضی مواقع براى اطفال حكم یك زندان و تبعیدگاه را نسبت به محیط خـانـواده دارد ـ آنـهـا را مـثـل ماشین ها و مغزهاى الكترونیكى ، منظم و آداب دان ، بارآورند ، حتى خـانـواده هـاى اشـرافى ، اطفال خود را به یكى دو زبان بیگانه آشنامى سازند و احیانا این منظور را به وسیله فرستادن فرزندان خود به اروپا و آمریكا عملى مى كنند و گمان مى برند این كار خدمتى بـه اطـفال است و درظاهر آنها را باهوش جلوه مى دهد و از اطفال هم سن و سال خود كه در خانه بـه سر برده اند ، موفق تر به نظر مى رسند ، اما بدون تردید لبخندها و محبت هاى  متصدیان كودكستان به تنهایی ، نمى تواند عواطف آنها را اشباع سازد.

اگـر مـنـظور از این كار، ساختن انسان هاى كامل و ارزنده است ، چرا از راهى برویم كه هرگز به كعبه مقصود نرسیم ؟

چرا شخصا این وظیفه مقدس رابه عهده نمى گیریم و اعتراف نمى كنیم كه مـدرسـه نـتـوانـسـته است كارخانه آدم سازى باشد؟!مدارس ما، بلكه همه مدارس جهان ، ماشین دیپلم سازى ،مهندس سازى ، پزشك سازى ، تكنیسین سازى و... است .

از نظر روان شناسى ، كودكانى كه همواره از پرتو محبت خانواده برخوردارند ، سالم تر و باهوش تر از كـودكان پرورشگاهى و كودكستانى هستند ، یكى از عوامل مهم عقب افتادگى كودكان ، دورى از مـحـیـط خـانـواده اسـت ، زیـرا ثابت شده است كه محیط خانواده در رشد عقل و عواطف كودكان تاثیردارد.

آیـیـن مقدس اسلام ، پدران و مادران را موظف مى سازد كه با اطفال خود در كمال مهر و محبت رفتار كنند.

پـیـامـبـر عـالى قدر اسلام فرمود:

احبوا الصبیهان وارحموهم و انكم ترزقونهم

كودكان را دوست بدارید و به آنها رحم كنید و هرگاه به آنها وعده دادید،به وعده خود وفاكنید، زیرا آنها شما را روزى رسان خود مى دانند

سـعـادت زن و شـوهر و اطفال ، هنگامى تامین مى شود كه خانه ، كانون عواطف و مهر و محبت و انس و الفت باشد.

ایـن مـسـالـه از نـظـر قرآن كریم به قدرى اهمیت دارد كه یكى از دلایل خداشناسى شمرده شده است   درسـت است كه وظیفه اجتماعى و دینى زوجین است كه به یكدیگر وفادار باشند ، اما این وفادارى اگـر بـرپـایـه عـشـق و محبت قرار نداشته باشد ، چه ارزشى دارد؟!

زن و شوهر، علاوه بروفادارى بـه یـكـدیـگـر ، باید به خواسته ها و نیازهاى یكدیگر پى برند و توجه داشته باشند كه خوشبختى آنها درخوشبختى فرزندان تاثیر دارد.

تـمام غرور وافتخار یك زن ، مادر شدن اوست و وقتى احساس كند كه شوهرش به كودكى كه او به زودى بـه دنیا خواهدآورد ، بى اعتناست ، این احساس غرور و افتخار ، جایش را به احساس حقارت و بیهودگى مى دهد ، از مادر بودن بیزارمى شود و آبستنى برایش معناى یك احتضارپیدامى كند.

پیامبر عالى قدر اسلام فرمود:

احسن الناس ایمانا احسنهم اخلاقا والطفهم باهله وانا الطفكم باهلى

برترین مردم از حیث ایمان ، كسى است كه اخلاقش نیكوتر و با خانواده خود مهربان تر باشد و من از همه شما با خانواده ام مهربان تر هستم

پس بهتر است آقایان در تمام مراحل کنار و یاور همسرشان باشند و به او کمک کنند تا فضایی سرشار از عاطفه و مهربانی برای فرزندشان فراهم کنند که در این صورت در تربیت او موفق تر خواهند بود.

منبع : برگرفته از كتاب " تربیت كودك در جهان امروز " – نویسنده : دكتر احمد بهشتی – با تلخیص

تنظیم برای تبیان : داوودی

مقالات مرتبط :

خانه امن ، هدیه ای برای تو

بی برو برگرد دوستت دارم

هماهنگ باشید تا کامروا شود