راهی میانه
از شیوه های خوب تربیتی، میدان دادن به جوانان برای حرف زدن، اظهار نظرکردن، رأی دادن، انتخاب و قضاوت کردن و ... است و این شیوه به آنان«اعتماد به نفس» و«احساس شخصیت» می دهد.
اما در کنار آن باید این نکته را هم به آنان آموخت که در جلسه ای تا بزرگان و سالمندان حضور دارند جوانان فوری اظهار نظر نکنند، تصمیم نگیرند، میدان دار نشوند، بلکه با مراعات ادب و حرمت پیران به جایگاه اجتماعی و خانوادگی آنان احترام بگذارند.
این امر، سبب می شود پیران به جوانان علاقه و عنایت داشته باشند و با آنان برخوردی ملاطفت آمیزتر داشته باشند.
امر و نهی های مکرر و پیوسته ، کودکان و نوجوانان را فراری می دهد ولی نباید آنان را مطلق و بی قید ساخت و از تجارب بزرگان محرومشان ساخت. هم حالت تحکم و فرمان گریزاننده است، هم آزادی مطلق و نداشتن نظارت و ارشاد و هدایت، آنان را جسور و گاهی بی اعتنا به بزرگ ترها بار می آورد.
«راهی میانه» میان این دو شیوه باید پیمود و رسالت آن بر عهده اولیاست که بتوانند نقش واسطه در انتقال آن فرهنگ و تربیت به این نسل جدید و کم تجربه ایفا کنند .
تربیت فرزند با فرهنگ «احترام به بزرگترها» و رعایت «ادب و متانت» در برخورد، سرمایه ارزشمندی است که از اولیا به صورت «میراث» به فرزندان منتقل می شود پس برای نسل جدید، میراث شایسته برجای نهیم .
قسمتی از کتاب الفبای زندگی / جواد محدثی
جهت خرید کتاب الفبای زندگی کلیک کنید.
جهت خرید نرم افزار های چند رسانه ای کلیک کنید.
جهت سفارش اشتراک کتاب تبیان کلیک کنید.
تنظیم : صادقی
