مزار را گل كرد

ز ابر دیده چو خاك مزار را گل كرد

نشست تا سحر خاك بر سر دل كرد

شبی كه آینه‎اش  دفن شد چه حالی داشت

از این كه فاطمه را با نبی مقابل كرد

شكست و ناله زد و خون شد و به خاك افتاد

چگونه تا به سحر طی این مراحل كرد

پس از زیارت زهرا به سوی یثرب رفت

كمر شكسته‎ترین موج رو به ساحل كرد

نگفت فاطمه‎ای نیست تا كه نان بپزد

فقط نگاه به دست و در و به سائل كرد

خبر رسید و رگ غیرتش به جوش آمد

بپای خاست و شمشیر را حمایل كرد

صدای خم شدن پشت سنگ می‎آید

مگر علی غم خود را به كوه نازل كرد !

 "رضا جعفری"

تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .