قاره ناشناخته

قرنها آفریقا "قاره سیاه" نامیده می شد، زیرا مردم اروپا درباره آن و ساکنانش اطلاعات چندانی نداشتند. فنیقی ها و رومی ها، در امتداد سواحل شمالی، مراکز تجاری بنا کردند، زیرا از وجود تمدن بزرگ مصر آگاه بودند. اما سرزمینهای جنوبی همچنان اسرارآمیز باقی ماندند.

اولین اروپاییانی که درباره این قاره ناشناخته بسیار بزرگ، آگاهی هایی به دست آوردند، پرتغالی ها بودند. آنها نخستین کسانی بودند که دماغه جنوبی آفریقا (مسیر دریایی هند) را کشف کردند، اما به دلیل ترس از سرگردانی، در کنار ساحل، پارو می زدند. به زودی خط ساحلی افریقا در نقشه ترسیم شد، اما هنوز تا علاقه مندی مردم به سیر و سفر در آن، زمان زیادی باقی مانده بود.

از سال 1400 میلادی ملوانهای اروپایی شروع به خارج نمودن برده از آنجا کردند. در سالهای 1500 تا 1800 میلادی، در حدود 14 میلیون برده به کشورهای آمریکایی برده شدند. معمولا این برده ها از قبایلی که در نزدیکی ساحل آفریقا زندگی می کردند، خریداری می شدند.

از سال 1800 میلادی به بعد، کشورهای اروپایی علاقه مند شدند که در آفریقا مستعمراتی برای خود بدست بیاورند. کاشفانی مانند دیوید لیوینگستون، مانگوپارک و هنری استنلی، به درون قاره سفر کردند قاره آفریقا خیلی زود میان قدرتهای اروپایی تقسیم شد.

اروپاییان شیوه های جدید زندگی را در آفریقا رایج کردند.

مبلغان مذهبی، دین مسیحیت را به آنجا آوردند و مدارسی بنا نهادند.