بزرگوار چه كسی است ؟

اندرزهای دینی ( قسمت نوزدهم)

1.    بزرگوار كسی است كه در كیفرِ بدی ، نیكی كند.

2.     هركسی دری از نیكی به رویش گشوده شود آن را غنیمت شمارد ؛ زیرا نمی داند آن در چه وقت بسته خواهد شد .

3.     كسی كه هر چه برای او می خواهی ، برای تو نمی خواهد ، در مصاحبتش خیری نیست.

4.     بزرگی در سازگاری با بستگان ، و تحمل لغزش دیگران است.

5.     وقتی شرم از میان برود، خیری در زندگی و دنیا نباشد .

6.     به زیارت دوستانت كمتر رو تا تو را بیشتر دوست دارند.

7.     بعد از "سلامتی" ، "خنده رویی" نعمت دوم خداوند است .

8.     كسی كه طالب بقاء است، باید صبح ها زود از خواب برخیزد و لباس سبك بپوشد.

9.     به كار هیچ كس فریفته نشوید  تا سرانجام آن را ببینید .

10.  بنده ی پایدار، محبوب پروردگار است .

11.  هر كه را قدرت مجازات بیشتر است عفو از او پسندیده تر است .

12.  بهترین گفتار آن است كه خوبی كار و رفتار انسان گواهش باشد.

13. چهار چیز است كه اگر یكی از آنها در خانه ای درآید، ویران شود و به بركت آباد نگردد: دزدی ، شـُرب خَمر، زنا و خیانت .

14. اگر مرگ نباشد، زندگی برای هیچ كس لذت ندارد؛ همانطور كه اگر كار كردن نباشد، هیچ كس از استراحت لذت نمی برد.

15.  كسی كه دیروز و امروزش مساوی باشد، زیانكار است .

16.  بهترین و محبوب ترین برادران كسی است كه عیوب مرا به من اهداء كند و نقایصم را تذكر دهد.

17.  پوزش طلبیدن ، نشان خردمندی است.

18. هرگز آبروی خویش را در راه زبان خود بر خاك مریز و به هوش باش كه هر شنیده ای را نتوان گفت و هرگفته را نشاید بازگردانید .

19.  ترسو را توفیق و كامیابی محال است.

20.  سه كار شرم برنمی دارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود .