در بُعد حکومت اسلامی و ولایت فقیه، شواهد فراوانی در آثار مرحوم شیخ و مرحوم نائینی به چشم می خورد که نشان می دهد هر دوی آنان به حکومت دینی و حکومت ولایی فقیه معتقد بودند
در فروردین سال ۴۶، آیت الله سید حسن قمی به دنبال یک سخنرانی در اعتراض به آیین نامه جدید وزارت فرهنگ که تهدیدی علیه استقلال روحانیت تلقی می شد دستگیر و تبعید شد
به اسم اینکه می خواهم انگلیسی یاد بگیرم دفتری داشتم و شعرهای خود را به حروف لاتین - در لا به لای سطرهایی که مثلا به تمرین حروف الفبا می پرداختم- می نوشتم
تهران منبر می رفتم و بیشتر منبرها هم درباره اعلامیه امام بود؛ به ویژه اعلامیه ای كه برای ماه رمضان آن سال دادند و فرمودند: بر گویندگان واجب است که تمام مظالم دستگاه پهلوی را بگویند.
بر اساس همان اعلامیه من 21 ماه رمضان در مسجد لاله زار سخنرانی كردم ...
بدون شک، امام خمینی(ره) و آحاد ایران اسلامی برای رسیدن به استقلال و آزادی مبارزه کردند؛ اما مستقل بودن و به دست آوردن آزادی، یکی از اهداف انقلاب و از اهداف متوسط آن است.
از نگاه امام(ره) استقلال، آزادی، عدالت اجتماعی و رفاه، همه از امور ضروری برای حکومت اسلامی است؛ اما اینها فقط مقدمه برای رسیدن مردم به اخلاق اسلامی هستند تا با فراهم شدن شرایط، افراد بتوانند به تهذیب نفس بپردازند.
مناسبت های نوروز این ظرفیت را دارا می باشند كه نقش هر مسلمان در مسائل فردی و همچنین در تعیین سرنوشت جامعه و تعهدی را که باید در پذیرش مسۆولیت های اجتماعی داشته باشد، را پر رنگ نمایند.
با رسمیت یافتن مذهب تشیع در ایران توسط شاه اسماعیل صفوی، دوران حیات جدید ایران با هویت مذهبی ملّی مشخص، در کنار مرزهای امپراتوری سنّیمذهب عثمانی آغاز گردید. از این پس، علما، به عنوان نواب عام امام غایب(ع)، در حیات سیاسی و اجتماعی و هویت ملّی و ایرانی مر
امام خمینی استاد همیشه جاویدان برای همه مردم به ویژه طلاب و روحانیون و دانشگاهیان هستند. اگر چه آن عارف آگاه به زمان دیگر در میان ما نیست اما کلامش چراغ روشنی است برای ره جویان راه طریقت
آیت الله بروجردی نسبت به بهائیت حساسیت خاصی داشتند و با آنان مبارزات فراوانی کردند. میفرمودند : هرگاه با شاه ملاقات کردهام تأکید داشتم که جلوی این فرقه ضاله مضله را بگیرند و او هم وعده می داد ولی عمل نمیکرد .
نظر به مخالفت این حزب با اسلام و مصالح علت مسلمان ایران، شرکت در آن بر عموم ملت حرام و کمک به ظلم و استیصال مسلمین است و مخالفت به آن از روشنترین موارد نهی از منکر است.
مقدمات این قیام نیز در وقایعی نظیر مبارزه روحانیت علیه لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی، تحریم رفراندم اصول ششگانه انقلاب سفید، فاجعه مدرسه فیضیه قم و... شکل گرفت.
اولین عاملی که سبب شد تا طلاب جوان در طی این سه روز علیه رژیم خودکامه قیام کنند، تظاهرات و راهپیمایی راه بیاندازند و علیه آن شعار سر دهند، شهادت مظلومانه آیت الله غفاری بود.
برای این قیام (سه روز) علل و عوامل مختلفی از قبیل، ارائه پی در پی طرحها و لوایح غیر اسلامی و دین ستیزانه؛ اسلام ستیزی رژیم و کم رنگ کردن آموزه ها و دستورات دینی؛ و غیره موثر بود.
پس از اینکه طلاب مظلوم و بیپناه دستگیر میشوند نوبت به قلمفرسایی روزنامهنگاران جیرهخوار میرسد که با تیترهایی چون اطلاعات تازهای از نقابداران قم، بلواکنندگان قم، اخلالگران قم، مارکسیستهای اسلامی و ارتجاع سیاه و سرخ ، عكسهایی از تظاهرات طلاب حوزه علم
در روزهای 15 و 16 خرداد عکس العمل خاص از طرف حوزه علمیه دیده نمیشود. اما روز 17 خرداد که حلقه محاصره بر طلاب ساکن در فیضیه و دارالشفاء تنگتر میشود؛ فضلاء و مدرسین حوزه علمیه قم بیشتر به تکاپو میافتند.
به وسیله این دروبین های بسیار قوی از طلبهها عکس و فیلمبرداری میکرد و پس از عکسبرداری 66 قطعه عکس توسط ساواک قم تهیه و به تهران ارسال شد تا طلبههایی که در راهپیمایی شرکت کردهاند را شناسایی و دستگیر نمایند.
قیام خرداد 1354 در مدرسه فیضیه به نهضت امام خمینی رحمه الله جانی دوباره بخشید و مسیر جدید و نویی برای ادامه تظاهرات و راهپیمایی ها علیه رژیم شاهنشاهی باز کرد.