و اینگونه آسمان ایران آبی شد
شاید اگر اول فصل زمانی که استقلال تنها یک رتبه با انتهای جدول فاصله داشت از خوشبین ترین هوادار استقلال در مورد قهرمانی و شانس تیم شان سوال می کردید کمتر کسی رای به قهرمانی آبی پوشان پایتخت می داد.
اما همه چیز مثل اولین دوره لیگ برتر بود اما این بار برعکس 8 سال قبل، آبیپوشان با خوشحالی لیگ را به پایان رساندند. وقتی امیر قلعهنویی بعد از بازی با سایپا در کنفرانس مطبوعاتی شانس استقلال را کمتر از 30% میدانست، کسی به قهرمانی استقلال در مشهد فکر نمی کرد، اما استقلالیها مزد تلاش و زحمت یک ساله خود را گرفتند، هر چند در اواخر لیگ بسیار پر نوسان و ضعیف ظاهر شدند اما امید خود را تا آخرین لحظه از دست ندادند و برای دومین بار با امیر قلعهنویی بر بام فوتبال ایران قرار گرفتند.
تا یک قدمی جام
استقلال بعد از نتایجی ضعیفی که در ابتدای فصل گرفت، با تعویض مدیریت و آمدن واعظ آشتیانی تشکیلات منظمی به خود گرفت و با پیروزی پرگل 6-0 مقابل استقلال اهواز، برای قهرمانی گام بلندی بر داشت. از آن بازی استقلال هم بسیار خوب بازی میکرد و بهتر از آن نتیجه میگرفت. پیروزیهای پرگل، بازیهای تماشاگر پسند و از همه مهمتر رسیدن به صدر جدول، همه منتقدان را به تحسین این تیم واداشت. کسانی که از سیستم 3-5-2 قلعهنویی انتقاد میکرد، به این روش ایمان آوردند و آن را نوع جدیدی از سیستم 3-5-2 میدانستند. خیلیها استقلال را پیش از داربی 66 با اختلاف 6 امتیازی که با ذوبآهن در صدر جدول ایجاد کرده بود، قهرمان زودهنگام لیگ میپنداشتند اما افت استقلال آغاز شد...
افت استقلال
امیر خواسته و ناخواسته اشتباهاتی انجام داد که دودش فقط به چشم خود و تیمش رفت. او در حالی که تا دقیقه 93 برنده دربی 66 بود با یک تعویض اشتباه یک امتیاز بادآورده را تقدیم نلو وینگادای تازهکار کرد. بعد از آن در شیراز 4-1 مغلوب مقاومت سپاسی شد و دلیل آن نداشتن یک استراتژی خاص برای رسیدن به پیروزی یا حداقل مساوی بود. حالا ژنرال برای اولین بار در فصل جدید وارد حاشیههایی میشود که استقلال را تا مرز فروپاشی و از دست دادن جام میبرد. درگیری با پیشکسوتان و راه افتادن بحث تبانی، درگیری با بازیکنان تیم، بحث تمدید قرارداد ، درگیری با مایلیکهن و ... که البته امیر در بسیاری از آنها نقش نداشت ولی میتوانست بخاطر شرایط حساس تیمش سکوت کند و با مدیریت مشکلات داخلی تیمش را حل و فصل کند ولی اینکار را نکرد. همه این اتفاقات به ضرر استقلال تمام شد و آبیپوشان در فاصله دو هفته به پایان لیگ با از دست دادن صدر جدول در آستانه یک ناکامی بزرگ قرار گرفتند اما...
روز سرنوشت
... اما روز سرنوشت فرا رسید، روزی که استقلال فقط به یک معجزه برای قهرمانی نیاز داشت. استقلال مقابل پیامی قرار گرفت که برای بقا در لیگ دست به هر کاری میزد، اتفاقاً آنها 15 دقیقه ابتدایی را بهتر بازی کردند اما وقتی خبر پیش افتادن فولاد مقابل ذوبآهن به گوش استقلالیها رسید انگیزهای دو چندان پیدا کردند بطوری که بازیکنان پیام وقتی به نیمه زمین استقلال میرسیدند یا توپ را از دست میدادند و یا خطا میکردند و برخلاف پیشبینیها وحید طالبلو یکی از آرامترین روزهای خود را سپری کرد. سرانجام استقلال با تک گل تماشایی جانواریو فاتح لیگ شد و جشن و شادی را به خیابانهای تهران کشاند.
تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری
