گوشهای سخنگو!
شناختنامه قرآن 45
سوره ی مبارکه ی فصلّت
غرض اصلی سوره مبارکه، سخن گفتن پیرامون رویگردانی از قرآن کریم است. آیات سوره بارها درباره قرآن کریم سخن می‌گوید که می توان محور مجموع این آیات را چنین خلاصه کرد: لازمه انکار قرآن کریم، انکار اصول سه گانه توحید و نبوت و معاد است .1
سوره مبارکه، در باره ی این سه اصل سخن گفته و به انذار و تبشیر می‌پردازد.
«حَتَّى إِذَا مَا جَاؤُوهَا شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ»2
اعضأ و جوارح در قیامت بر علیه انسان تبه کار شهادت می‌دهند. گوش و چشم و پوست آنچه را که شخص تبه کار در دنیا مرتکب شده گزارش می‌دهند.
«وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَیْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِی أَنطَقَ كُلَّ شَیْءٍ»3
آنها زبان به اعتراض گشوده و سوال می‌کنند چرا بر علیه ما شهادت دادید پاسخ می‌دهند: خداوندی که به تمامی موجودات عالم قوه نطق داده است ما را به زبان آورد.استاد محمد حسین رحیمی - گروه دین و اندیشه تبیان
تنظیم برای سایت: حسین عسگری
1-المیزان ج17ص359
2-فصلت:41/20
3-فصلت:41/21
