آدمهای درخت پرست

داستان اصحاب رس

امام رضا علیه السلام فرمود: مردى از اشراف قبیله بنى تمیم به نام عمرو سه روز پیش از شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام به حضور آن حضرت رسید و عرض كرد: اى مولاى من تقاضا دارم داستان اصحاب رس را براى من بیان فرمایید تا بدانم آنها در چه عصر و زمانى زندگى مى كرده اند و سرزمین آنها در كجا بوده است و پادشاه آنها چه كسى بوده است؟

آیا خداوند پیغمبرى براى آن قوم مبعوث فرموده و به چه علت آنها به هلاكت رسیدند؟ زیرا كه در قرآن كریم (سوره‌های‌ فرقان‌ آیه 38 و ق‌ آیه 12) آز آنها نام برده شده ولى شرح حال آنها بیان نشده است.

امیرالمؤمنین على علیه السلام فرمودند: پرسشى نمودى كه پیش از تو كسى از من سؤال ننموده و بعد از من نیز كسى خبر آنها را به تو نخواهد گفت مگر آنكه از من حدیث كند.

بدان اى مرد در كتاب خدا هیچ آیه اى نیست مگر آنكه تفسیر آنرا من مى دانم و حتى موقع نزول و شاءن نزول آن را مطلع هستم سپس به سینه مبارك خود اشاره نموده و فرمودند: در اینجا علم و دانش بى پایانى است اما جویندگان آن بسیار كم هستند و بزودى وقتى كه دیگر مرا در بین خود نبینند پشیمان خواهند شد.

اى تمیمى! اصحاب رس مردمى بودند كه درخت صنوبر را پرستش مى كردند و آن را در فارسى شاه درخت مى نامیدند و آن درختى بود كه پس از طوفان نوح در كنار چشمه آبى به نام روشناب كاشته شد. قوم مزبور بعد از عصر حضرت سلیمان در روى زمین مى زیستند و دوازده شهر در كنار رود ارس در بلاد مشرق زمین بنا كرده بودند و به همین مناسبت آنها را اصحاب رس نامیده اند.

در آن زمان در روى زمین نهرى پر آب تر و بهتر و گواراتر از رود ارس وجود نداشت و هیچ شهر و دیارى آبادتر از شهرهاى ایشان نبود. نام دوازده شهر آنها عبارت بود از: آبان، آذر، دى، به من، اسفندار، فروردین، اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر. مركز كشور و سلطنت آنها شهر بزرگ اسفندار و نام پادشاه ایشان تركوذبن غابوربن یارش بن ساذبن نمرود بن كنعان بود... چشمه روشناب و اولین صنوبر در شهر اسفندار بود.  ... ادامه داستان