استاد توصیفهای ادبی(1)
امیر حسین فردی در سال 1328 در «قره تپه»، از روستاهای دامنهی کوه سبلان اردبیل، به دنیا آمد. علاقهی خاصی به کوهها و عظمت رازآلود آنها دارد. هر وقت مجالی باشد، سر به کوه و دشت میگذارد تا زمزمهی صخرهها و رودها را بشنود. شاید برای همین است که نوشتههایش مثل جویباری زلال، میتواند غبار خستگی را از روح خوانندگانش بشوید. در ایام جوانی، در حد حرفهای عاشق فوتبال بوده است و امروز در آستانه 60 سالگی، هنوز گلهای خوبی میزند؛ اگر چه گلهایی که در عرصهی ادبیات کاشته، ماندگارتر و زیباترند.
او از بینان‌گذاران حوزهی اندیشه و هنر اسلامی، بنیان گذار جریان ادبی بچههای مسجد، بینانگذار شورای نویسندگان «مسجد جوادالائمه» (علیهالسلام)، مؤسس و مدیر مسئول مجلهی کیهان علمی و هم اکنون، بالغ بر ربع قرن، مدیر مسئول و سردبیر مجلهی هفتگی «کیهان بچهها» است.
برخی آثار برجستهی ایشان عبارتاند از:
1- سیاه چمن:
نخستین رمان درباره انقلاب اسلامی که در سال 1363 انتشار یافت.
2- آشیانه در مه:
رمانی برای نوجوانان که رویکردی طبیعت گرایانه دارد و فضای روستا را همراه با شیرینیها و تلخیهای آن به تصویر میکشد.
3- سفر به زهکلوت و آن حوالی:
سفرنامه او هنگام سفر به استان سیستان و بلوچستان است و اشارات تیزبینانهای به مظلومیت و دشواریهای زندگی مردمان آن دیار دارد.
4- زندگی نامهی داستانی میرزا کوچک خان:
به نحوی تاثیرگذار و منسجم نگارش یافته است و خوانندگان را با زوایای متفاوت «نهضت جنگل» آشنا میسازد.
5- اسماعیل:
آخرین رمان اوست که در قسمت بعدی، ضمن معرفی، بخشهایی از آن را مرور خواهیم کرد.
نوشته: حبیب یوسف زاده
تنظیم برای تبیان: خرازی
*********************************
مطالب مرتبط
