«تك‌تك ساعت چه گوید؟» گوش دار
گویدت: بیدار باش، اى هوشیار
صبح تا شب در صف واحد بایست
تا رود از دست تو صبر و قرار
...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1387/12/28
از کجا آورده‌ای؟
| از کجا آورده‌ای این نصفة سیگار را؟ |
| از کجا آورده‌ای این وصلة شلوار را؟ |
| نیم‌تخت تازه‌ای کفش تو پیدا کرده است |
| از چه راهی کرده‌ای نو، باز، پای‌افزار را؟ |
| تو که عمری بوده‌ای بی‌سایبان و سرپناه |
| از کجا آورده‌ای این سایة دیوار را؟ |
| بچه‌ات کرده عبور از کوچة یک مدرسه |
| از کجا آورده‌ای سرمایة این کار را؟ |
| می‌کنی با اختران آسمان راز و نیاز |
| از کجا آورده‌ای این گنبد دوّار را؟ |
| اسکناس بیست‌تومانی به دستت دیده‌اند |
| از کجا آورده‌ای این ثروت سرشار را؟ |
| دست داری توی بانکی یا که بنیادی یقین |
| یا که غارت کرده‌ای سرتاسر بازار را |
| خوب می‌رقصی به ساز این و آن در هر طرف |
| از کجا آورده‌ای این وعدة بسیار را؟ |
| می‌روی با بچه‌ات هر روز دنبال دوا |
| از کجا آورده‌ای این کودک بیمار را؟ |
| آستینت را خودم باید بگردم، بی‌گمان |
| کرده‌ای پنهان در آن صد بوق استکبار را |
| نیستی صاحب‌دلار بی‌نوا تا بگذرم |
| از گلویت می‌کشم تا آخرین دینار را! |
محمدعلی گویا
راحتی
| گر نداری مو به سر، از پیچ و تابش راحتی |
| پول سلمانی نداری، از عتابش راحتی |
| خواب آشفته کسی بیند که معده دم کند |
| شب نخوردی گر غذا، هنگام خوابش راحتی |
| گر نداری خانة شخصی، برادر! غم مخور |
| در عوض از مالیات و پول آبش راحتی |
| در زمستان گر ز سرما گشته‌ای سرخ و سیاه |
| غم مخور، قلب‌الأسد در آفتابش راحتی |
| گر نداری ثروت و پوند و دلار و پول و مول |
| در عوض از جمع و تفریق و حسابش راحتی |
| گر که شد حمّال طفل تو، نشد بحرالعلوم |
| از غم شهریه و کیف و کتابش راحتی |
| گر نداری همسر زیبا و طناز و نُنُر |
| نیمه‌شب از غرولند ناصوابش راحتی |
| گر نداری نوکر و کلفت، مشو غمگین، چرا |
| صبح‌دم از بوی گند رخت‌خوابش راحتی |
| گر نداری رادیو در خانه‌ات، دل‌خور مباش |
| چون ز چرت‌وپرت‌های بی‌جوابش راحتی |
خسرو شاهانی
بی‌چاره
| «تك‌تك ساعت چه گوید؟» گوش دار |
| گویدت: بیدار باش، اى هوشیار |
| صبح تا شب در صف واحد بایست |
| تا رود از دست تو صبر و قرار |
| توى كاخ عدلیه بىخود بگرد |
| تا شوى بیگانه از یار و دیار |
| از جفا و ظلم صاحبخانهات |
| هى بزن بیهوده فریاد و هوار |
| هى نگو آخر: اضافاتم چه شد؟ |
| جان من! آخر كمى طاقت بیار |
| این عجب نبود كه هستى روز و شب |
| در پى یك‌لقمه نان نالان و زار |
| هركه كارش بیش، مزدش كمتر است |
| خب، چه باید كرد در این روزگار؟ |
| زورگویى كن كه گردى محترم |
| حرف حق دیگر نمىآید به كار |
| هركه قلبش صاف شد، بی‌چاره شد |
| چوب قلبت را بخور، دم بر نیار |
منوچهر احترامی
تهیه و تنظیم : زهره سمیعی - تبیان
