درگذشتگان ایران

نادر ابراهیمی

این داستان نویس، شاعر، کارگردان و مترجم روز شانزدهم خردادماه در 72سالگی چشم از جهان فروبست. ابراهیمی که از پرکارترین نویسندگان تاریخ داستان نویسی فارسی محسوب می شود را عموماً به خاطر رمان هفت جلدی آتش بدون دود، بار دیگر شهری که دوست می داشتم، یک عاشقانه آرام و نامه های برای همسرم می شناسند. ابراهیمی در سال های پس از انقلاب از محافل روشنفکری دوری گزیده بود و بیشتر به عنوان یک نویسنده متعهد شناخته می شد. آثار ابراهیمی بیش از آنکه به جریان پیشرو ادبیات داستانی فارسی تعلق داشته باشد، جزء آثار میانه یی بود که برای مخاطبان متوسط فرهنگی تولید می شود. نثر شاعرانه و احساساتی و مضامین سانتی مانتالیستی آثار ابراهیمی را طی سالیان متمادی جزء پرفروش ها قرار داده است.

طاهره صفارزاده

شاعری که در سال های دهه 40 آثارش با فروغ فرخزاد مقایسه می شد، در دهه 80 به خاطر ترجمه قرآن کریم به عنوان زن برتر مسلمان جهان انتخاب شد. طاهره صفارزاده هم مثل نادر ابراهیمی در نیمه دوم عمر از مناسبات روشنفکری دلزده بود و کوچک ترین همدلی با نویسندگان و شاعران طیف مقابل احساس نمی کرد. صفارزاده در 27 آبان 1315 در سیرجان استان کرمان زاده شد. وی پس از کسب مدرک لیسانس در رشته زبان و ادبیات انگلیسی، برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفت. در سال 1371 از سوی وزارت علوم و آموزش عالی، عنوان استاد نمونه به وی اعطا شد و در سال 1380 پس از انتشار ترجمه قرآن عنوان خادم القرآن را کسب کرد. او در سال 2005، از سوی انجمن نویسندگان آفریقایی و آسیایی در مصر به عنوان برترین زن مسلمان برگزیده شد. صفارزاده روز چهارم آبان ماه درگذشت و بالاترین مقام های دولتی پیام هایی به مناسبت درگذشت او منتشر کردند.

منوچهر احترامی

روز 23 بهمن ماه شاعر و طنزنویسی درگذشت که هر کودک ایرانی شعرش را خوانده است و « حسنی» اش را می شناسد. منوچهر احترامی که مجموعه «حسنی نگو یه دسته گل او» با تیراژ خیره کننده میلیونی منتشر شد و به خانه تمام کودکان ایرانی راه یافت، در 67 سالگی به خاطر نارسایی قلبی از بین ما رفت. احترامی در مدارس مروی و دارالفنون دوران تحصیل را طی کرد و از دانشکده حقوق دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. وی سال ها به عنوان طنزنویس با نشریات مختلف همکاری داشت و طی چند سال گذشته اغلب آثارش را در مجله گل آقا به مدیریت کیومرث صابری فومنی (گل آقا) چاپ می کرد و طنزنویسی را به طور جدی از سال 1337 با مجله توفیق آغاز کرد و با مطبوعات دیگر و نیز رادیو و تلویزیون هم همکاری داشت. امضاهای مستعار، «م.پسرخاله»، «الف - اینکاره» و... از امضاهای اوست. احترامی مجموعه یی از این آثار را در کتاب «جامع الحکایات» منتشر کرد و چاپ بخشی از داستان های طنزش را در مجموعه «بچه ها، من هم بازی» تدارک دید. منوچهر احترامی بیش از 50 عنوان کتاب برای کودکان نوشت و منتشر کرد که «حسنی نگو یه دسته گل» و «خروس نگو یه ساعت» و «خرس و کوزه عسل» و «دزده و مرغ فلفلی» و... از آن جمله اند. پروین دولت آبادی نویسنده ادبیات کودک و منصور بنی مجیدی شاعر هم در سال گذشته درگذشتند.

روزنامه ی اعتماد

تهیه و تنظیم : زهره سمیعی - تبیان