چگونه اهل بهشت شدی؟!

نقطه مقابل حسد، نصیحت است، كه عبارت است از: دوست داشتن خیر و نعمتى كه صلاح بوده باشد از براى مسلمین. هر كس طالب خیر و خوبى براى‏ مسلمانان بوده باشد، در هر خیرى كه به ایشان برسد شریك است. یعنى ثواب او مثل ‏ثواب كسى است كه، آن خیر را رسانیده است.

و از روایات درمی‌یابیم كه: «هر كس به سبب اعمال صالح، به درجه نیكان نرسد ولیكن ایشان را دوست داشته باشد، در روز قیامت ‏با ایشان محشور خواهد شد.» (1)

شخصى به پیامبر اكرم(صلى الله علیه و آله) عرض كرد: «قیامت چه وقت ‏است؟ حضرت فرمود: از براى آن چه آماده كرده‏اى؟ عرض كرد: نماز و روزه‏ بسیار مهیا نكرده‏ام ولیكن خدا و رسول او را دوست مى‏دارم. حضرت فرمود: هر كس را دوست دارى با او خواهى بود.»(3)

از حضرت رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) روایت شده است: عظیم‏ترین مردم از جهت ‏منزلت در نزد خدا در روز قیامت، راه‌روترین ایشان است در زمین از جهت‏ خیرخواهى ‏خلق خدا.»(4)

و نیز آن حضرت فرمودند: «باید هر یك از شما خیرخواه برادر دینى خود باشد، چنان كه خیرخواه خود است.‏»(5)

از حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت شده است: بر مؤمن واجب است ‏خیرخواهى برادر مؤمن خود در حضور و غیاب او.» (6)

و رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: «هر كس در رفع حاجت ‏برادر مؤمن خود سعی كند، ولی نصیحت و ‏خیرخواهى او را نكند به خدا و رسول او خیانت نموده است‏.»(7)

و در حدیثى دیگر از امام صادق(علیه السلام) آمده است كه: «خدا خصم او خواهد بود.»(8)

شخصى روایت مى‏كند كه: «در خدمت ‏پیامبر نشسته بودم، آن جناب ‏فرمودند: حال، شخصى بر شما وارد مى‏شود كه از اهل بهشت است. پس مردى از انصار آمد، كه آب وضو از محاسنش مى‏چكید، سلام كرد و مشغول نماز شد. و فرداى آن روز نیز آن حضرت، این سخن را فرمود. باز همان مرد آمد. و روز سوم باز به همین صورت. وقتی آن حضرت از مجلس برخاستند یكى از صحابه به دنبال آن مرد انصارى رفته سه شب در نزد او به سر برد ولى از او بیدارى و عبادتى ندید جز آن كه ‏وقتی به بستر خواب رفت، ذكر خدا گفت، و خوابید تا براى نماز صبح‏ برخاست. ولیكن از وى جز سخن خیر نشنید. آن صحابه گوید: چون سه شب گذشت‏ به وى گفتم: من از پیغمبر(صلى الله علیه و آله) در حق تو چنین سخنى شنیدم، خواستم كه: بر عمل و عبادت تو مطلع گردم، ولى از تو عمل بسیارى ندیدم، بگو ببینم: چه چیز ترا به این مرتبه رسانیده و از اهل بهشت گردانیده است؟

انصارى گفت: غیر از آنچه دیدى از من بندگى دیگری صورت نمی‌گیرد، جز آن كه بر احدى از مسلمانان در خود غشى(ناخالصی) نمى‏بینم، و بر خیر و خوبى كه خداى تعالى به وى عطا كرده باشد حسدى‏ نمى‏برم. آن شخص گفت: این است كه تو را به این مرتبه رسانیده است. و این صفتى‏ است كه به دست آوردن آن از ما برنمى‏آید.»(9)

روایت است: «حضرت موسى(على نبینا و علیه السلام) مردى را در زیر عرش ‏دید، آرزوى مقام و مرتبه وى را نموده گفت: یا رب! چرا و به چه عمل بدین مرتبه ‏رسیده كه در سایه عرش تو آرمیده؟ خداى تعالى فرمود: وى بر كسی از مردم حسد نمى‏برد.»(10)

شایان ذكر است كه هدف از ‏خیرخواهى و نصیحت آن است كه آنچه از براى خود دوست داشته باشى از براى برادر دینى خود نیز همان را دوست‏ بدارى.

پی‌نوشت‌ها:

1. بحارالانوار، ج 68، ص70، ح 127و 128.

2. بحارالانوار، ج 68، ص70، ح 128.

3. احیاء العلوم، ج 3، ص 172، ح 1.

4. بحارالانوار، ج 74، ص 358، ح 8.

5. كافى، ج 2، ص 208، ح 4/ بحارالانوار، ج 74، ص 358، ح 7.

6. بحارالانوار، ج 74، ص 358، ح 5.

7. كافى، ج 2، ص 362، ح 1.

8. كافى، ج 2، ص 363، ح 4 .

9. محجة البیضاء، ج 5، ص 325/ الترغیب و الترهیب، ج 3، ص 548، ح 10 (با اندك تفاوتى) .

10. احیاء العلوم، ج 3، ص 163/ محجة البیضاء، ج 5، ص 326.

برگرفته از معراج السعادة

تنظیم تبیان، فراوری، هدهدی.