سیره پیامبراعظم(ص)
* رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله چون به نماز مىایستاد، از ترس خدا رنگش مىپرید وصدایى سوزناک مانند صداى جوشش دیگ از سینه یا درونش به گوش مىرسید.
* عایشه گوید: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله با ما سخن مىگفت و ما با او سخنمىگفتیم، همین که وقت نماز مىرسید او را حالتى دست مىداد که گویى نه او ما رامىشناسد و نه ما او را مىشناسیم.
* ابو سعید خدرى گوید: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در نماز قبل از اشتغال به قرائت«أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم»مىگفت.
*امام باقر علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در نماز«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم»را آشکار مىکرد و صدایش را به آن بلند مىنمود.
*رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله با اشتیاق تمام انتظار وقت نماز را مىکشید و چشم بهراه داخل شدن وقت بود و[چون وقت نماز مىرسید]به مؤذنش مىفرمود: اى بلال[با اذان گفتن]راحتمان کن.
* أمیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله هیچ چیز را ـ از شام و غیرآن ـ بر نماز مقدم نمىداشت، و چون وقت نماز فرا مىرسید گویا هیچ یک ازخانواده و دوست و رفیق خود را نمىشناخت.
*امام صادق علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله چون خورشید غروب مىکردهیچ کارى را بر نماز مغرب مقدم نمىداشت و در اوّل وقت، نماز مغربش را مىخواند.
*رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله مىفرمود: نور چشم من در نماز و روزه قرار داده شده (یعنى آن دو را از هر چیز دوستتر مىدارم).
*رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله به ابوذر فرمود: اى اباذر، خداى متعال روشنى چشممرا در نماز قرار داده و آن را محبوب من گردانیده چنان که طعام را براى گرسنه وآب را براى تشنه محبوب ساخته است. آدم گرسنه با خوردن غذا سیر مىشود، وتشنه با نوشیدن آب سیراب مىگردد، ولى من از خواندن نماز سیر نمىشوم.
رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود:
به اخلاق نیک آراسته گردید، که خداوند مرا بهاخلاق نیک برانگیخته است. و از اخلاق هاى نیک آن است که آدمى گذشت کند ازکسى که به او ستم کرده، و بخشش کند به کسى که او را محروم ساخته، و بپیوندد باکسى که از او بریده، و عیادت کند از کسى که او را عیادت نمىکند.
