مصاحبه با آرش فارسی رتبه اول كنكور سال 1383 ( رشته ریاضی )

آقای آرش فارسی

تبیان : لطفاً خودتان را معرفی كنید:

من آرش فارسی متولد سال 1365 ، دارنده رتبه اول كنكور ریاضی فیزیك در سال 83 هستم. دوره دبستان را در مدرسه  فردوسی و دوره ها ی راهنمایی و دبیرستان را در مركز علامه حلی تحصیل كردم. تنها فرزند خانواده هستم ، پدرم كارمند سازمان تأمین اجتماعی و مادرم كارمند دانشگاه علوم پزشكی است. در سال چهارم و پنجم دبستان در مسابقات علمی شركت كردم و در سال چهارم در منطقه شش توانستم مقام اول را كسب كنم . در سال پنجم دبستان در امتحان مركز ملی استعدادهای درخشان  كه در دو مرحله برگزار می شد ، قبول شدم ؛ فكر می كنم در این مدرسه به دلایلی چون محیط سالم، توجه به كارهای علمی و پژوهشی و قرار گرفتن در بین افرادی با  ضریب هوشی بالا و علاقه مند  به مسائل علمی ، دانش آموزان  پیشرفت و موفقیت های چشمگیری كسب می كنند.

تبیان : از مسابقات علمی دوره دبیرستان و نتایج كسب شده بگویید؟

در سال دوم در المپیاد ریاضی و كامپیوتر شركت كردم ولی در مرحله ی اول آن پذیرفته نشدم. در آن زمان چهل نفر را انتخاب می كردند و من نتوانستم جزو آنها باشم. سال سوم نیز در مسابقات المپیاد كه فیزیك و شیمی هم به آن اضافه شده بود، شركت كردم  و در این چهار آزمون ، فقط در مرحله اول قبول شدم .

تبیان : به كدام قسمت ریاضی بیشتر علاقه دارید؟

مبحث خاصی را نمی توانم نام ببرم، ولی بیشتر به قسمت های ملموس تر ریاضی علاقه دارم، به عنوان مثال در درس ریاضیات گسسته در دوران پیش دانشگاهی مباحثی مطرح می شود كه در زندگی بیشتر به كار می آید، البته نه صرفاً برای افرادی كه به علم آموزی علاقه دارند ، بلكه حتی برای كسانی كه بخواهند قدرت استدلال خود را بالا ببرند؛ مسائلی كه در این درس مطرح می شود، خیلی اوقات مسائل زندگی روزمره است. آماراحتمالات و نظریه اعداد هم از جمله مباحث مورد علاقه من است.

تبیان : تا به حال شده كه نتوانی مسئله ای را حل كنی؟

بله.تبیان : بعد چه كردی؟سؤال كردم.

تبیان : برایت سخت نبوده كه سؤال كنی؟

دلیلی ندارد كه آدم بتواند همه مسائل را حل كند و یا همه چیز را بلد باشد؛ گاهی لازم است از كسانی كه تجربه بیشتری دارند یا بیشتر كار كرده اند - مثل معلم ها -  بپرسیم و بیاموزیم. قبلاً خیلی پیش آمده ، به عنوان مثال در المپیادها به خصوص در سال سوم خیلی مسائل بوده كه نتوانسته ام حل كنم و از افراد با معلومات بیشتر یاری گرفته ام.

تبیان : ریاضی چقدر در زندگی شما سهیم بوده؟ اصلاً زندگی با ریاضی رابطه ای دارد؟

صد درصد رابطه دارد. به نظر من مهمترین تأثیر ریاضی در زندگی این است كه منطق را قوی می كند. كسی كه ریاضی را خوب خوانده و با آن درگیر باشد در موقعیت های مختلف زندگی كمتر به صورت احساسی عمل می كند، منطق و قدرت فكری با ریاضی قوی تر می شود. علاوه بر این  در ریاضی به دلیل اثبات مسئله ، قدرت بحث و استدلال افزایش می یابد. به طور كلی ، هیچ مسئله ای در ریاضی فقط از یك راه، حل نمی شود و راه های مختلفی برای حل و اثبات آن وجود دارد، و به نظر من باعث می شود قدرت عقلانی انسان تقویت شود.

تبیان : رابطه ی زندگی و ریاضی را با كدام علامت اختصاری ریاضی می توان بیان كرد؟

زندگی مجموعه ای است كه همه ی اعضای آن مجموعه باید خوب كار كنند تا به نتیجه برسند ، و به نظر من "علامت اشتراك" برای بیان این رابطه علامت  خوبی است.

تبیان : كمی درباره ی زندگی ات بگو. مثلاً بیشتر اهل تفریح هستی یا مطالعه؟  دوست داری اوقات فراغت را با دوستانت سپری كنی  یا با خانواده؟

به مطالعه خیلی علاقه دارم. البته در دوره های مختلف سنی به موضوعات مختلف علاقه داشته ام ، به عنوان مثال در دوره دبستان به داستان های كوتاه، شعر و ... علاقه داشتم؛ كم كم در دوران راهنمایی با رُمان،  مجموعه های بلند و رمان های ترجمه شده آشنا شدم، در اواخر دوره دبستان و اوایل راهنمایی به رمان های علمی، تخیلی بسیار علاقه پیدا كردم و هنوز هم فكر می كنم رمان های قشنگی هستند. به شنا ، فوتبال و كوهنوردی علاقه ی زیادی دارم و فكر می كنم تا آخر عمرم نیز به این سه ورزش به خصوص شنا و كوهنوردی علاقه مند باشم ؛ فوتبال را مستثنی كردم ، چون ممكن است در یك سنی دیگر نتوان فوتبال بازی كرد. البته تاكنون مقامی كسب نكرده و بیشتر به صورت تفریحی ورزش كرده ام ، نه حرفه ای. به نظر من در هر یك  از این سه رشته ورزشی، روح خاصی نهفته است، مثلاً فوتبال واجد یك روح جمعی و هنری است كه در شكل حركت های زیبا و یا كارهای گروهی نمایان می شود. یا در شنا كه تمام عضلات بدن را به كار می گیرد ، استقامت و تحمل شناگر محك می خورد. در كوهنوردی هم حركت رو به بالا و رسیدن به نقطه ی انتهایی و قله و همچنین ویژگی جمعی آن جالب توجه است. اما درباره تفریحات و گردش ها باید بگویم بعضی اوقات فراغت خود را با دوستان و بیشتر با خانواده ام سپری می كنم ؛ اصولاً وقت زیادی را با خانواده ام می گذرانم، عمده ی فیلم هایی را كه دیده ام در كنار خانواده بوده است.

تبیان : آخرین فیلمی كه دیدی چه بود؟

شمعی در باد.تبیان : ارتباطت با دوستانت چطور است ؟ آیا دوستان زیادی داری؟

بله با بسیاری از دوستانم در دوره  مدرسه آشنا شدم. تقریباً می توان گفت سابقه دوستی ام با تعدادی از آنها هفت سال ( از دوران راهنمایی ) و با  برخی دیگر چهار سال ( از دوران دبیرستان ) است. اصولاً دوستی هایی كه در مدرسه شكل می گیرد دوستی های خیلی خوب و پایداری است كه می تواند منجر به رفاقت های  صمیمی و نزدیك و پس از آن تبدیل به رابطه خانوادگی شود.

تبیان : رابطه ات با كامپیوتر چطور است؟

من در زمینه كامپیوتر به صورت حرفه ای كار نكرده ام و بیشتر به عنوان كاربر اینترنت ، با كامپیوتر كار می كردم ولی با توجه به دوره كامپیوتر كه در دوران راهنمایی و دبیرستان گذراندیم،  فكر می كنم پایه كامپیوتر را ریاضی تشكیل می دهد، برای نوشتن یك الگوریتم كه بعد  تبدیل به یك برنامه می شود، پایه ی ریاضی لازم است.

تبیان :

زبان برنامه نویسی كار كرده اید؟در دوره راهنماییBasic و در دوره دبیرستانPascal. البته به هیچ كدام علاقه ی خاصی ندارم ، قبلاً در زمینه برنامه نویسی كار كرده ام ، ولی دامنه ی كاری من نسبت به بقیه ی بچه ها محدودتر بود. چون آنها در مقایسه با من خیلی بهتر كار كرده اند ولی من خیلی علاقه مند نبودم.

تبیان : رابطه ات با اینترنت چطور است؟

خوب است، تقریباً هر روز سر می زنم، ولی در زمان آزمون سراسری هفته ای یك بار در حد چك كردن ایمیل وقت می گذاشتم. با وبلاگ ها ، آنهم  بیشتر با وبلاگ بچه های مدرسه ی علوی آشنا هستم. تجربه شخصی وبلاگ نویسی ندارم ؛ البته علاقه مند هستم ولی فكر می كنم زمان آن نرسیده یا محرك لازم برای انجام این كار فراهم نشده است.

تبیان : در مورد ریاضی صحبت كنید.  می گویند ریاضی خیلی سخت است نظر شما چیست؟

به ریاضی از دو جهت می توان نگاه كرد. یكی به عنوان درس مثل سایر دروس فیزیك، شیمی و ... و دیگری به عنوان یك علم؛ جنبه ی استدلالی خیلی قوی در درس ریاضی برای بعضی ها سخت است و برای بعضی دیگر ساده؛ و من فكر می كنم بستگی به علاقه فرد دارد. به عنوان مثال اگر شما به درسی - هر قدر هم سخت - علاقه داشته باشید آن علاقه باعث موفقیت شما می شود. از نظرعلمی در واقع ریاضی بخشی از زندگی است ؛ اگر كسی در زمینه ریاضی كار كند، فكر می كنم بتواند به موارد جالبی دست یابد، كه در زندگی به كار می آید.

تبیان : شما تا قبولی در دانشگاه یك سری مشكلات و سختی هایی را سپری كردید. بیشترین مشكلات چه بود؟

نمی گویم كه این مرحله را خیلی ساده گذراندم ، خیلی تلاش كردم كه برایم بسیار جذاب بود. چندین ماه سختی كشیدم و بعضی فعالیت ها را محدود كردم  ولی تعطیل نكردم ؛ فكر می كنم مشكلی كه كلافه ام كند وجود نداشت. سخت بود ولی خسته كننده نبود. مثلاً كوهنوردی كار سختی است ولی اگر انسان به لذت رسیدن به قله فكر كند، تلاش كند و خدا بخواهد و راه درست را هم انتخاب كرده باشد، سختی را به جان می خرد و خسته نمی شود.

تبیان : اوج سختی چه وقت بود؟

در كنكورهای آزمایشی رشته ریاضی در مدرسه در رقابتی با حضور دویست نفر معمولاً رتبه چهارم تا پنجم را كسب می كردم. ولی كنكور را خیلی خوب ندادم، آن موقع یك مقدار خسته بودم و در مدرسه رتبه چهاردهم، پانزدهم را به دست آوردم ، توقعی كه از خودم داشتم زیاد بود، و فكر می كردم مسبب اصلی آن ناكامی همین بود و آن ایام تا دو سه روزی خیلی ناامید بودم ولی باز هم با تلاش و تفكر بیشتر و با توكل به خدا آن مشكل رفع شد.

چیز دیگری كه برای من سخت بود،این است كه در آزمون سراسری افرادی موفق هستند و یك عده نیز نمی توانند قبول شوند، این مشكل برای چند نفر از دوستان من پیش آمد.  من حدود دو یا سه ماه مانده به برگزاری كنكور، این دغدغه را داشتم و مرا ناراحت می كرد. البته مطمئن بودم كه اگر در جلسه كنكور، اشتباهی نكنم ، رتبه ی خوبی كسب می كنم. البته به رتبه اول فكر نمی كردم ؛ اول شدن خیلی سخت است و ممكن است با یك لغزش به رتبه دوم ، سوم یا چهارم پایین رفت. من به رتبه یك رقمی فكر می كردم، اگر نگویم "غرور" می توانم بگویم اطمینان داشتم.

تبیان : چطور متوجه قبولی خودت شدی؟

از سازمان سنجش تلفن كردند.

تبیان :

وقتی تماس گرفتند خودت گوشی را  برداشتی یا خانواده ات؟من در منزل نبودم، مادرم هم سركار بودند. وقتی به منزل برگشتم با مادرم تماس گرفتم ایشان گفتند از سازمان سنجش تماس گرفته اند. خیلی خوشحال شدم ؛ در آن لحظه دلم می خواست كار خارق العاده ای انجام بدهم مثلاً معلق بزنم، ولی بیشتر شادی ام درونی بود، شاید به خاطر این كه در آن لحظه كسی منزل نبود تا این شادی را با او تقسیم كنم تا چهار یا پنج ساعت بعد كه پدر و مادرم به خانه برگردند من تنها بودم ، ولی خیلی حس زیبایی داشتم واقعاً خستگی از تنم در رفت و جواب تلاشم را از خدا گرفتم.

تبیان : چند ساعت در روز مطالعه می كردی؟

پیش از آغاز دوره پیش دانشگاهی در تیر و مرداد از سوی مشاوران و دبیران موظف شده بودیم كه درس های دوم و سوم را مرور و اشكالاتمان را برطرف كنیم و اگر سؤالی داشتیم با شروع سال تحصیلی جدید از دبیران بپرسیم. از اوایل تیر تا اواسط شهریور به طور متوسط روزی چهار ساعت درس های دوم و سوم را مرور كردم و این كار به تقویت پایه علمی ام خیلی كمك كرد. روزهایی كه در خانه بودم تا هفت الی هشت ساعت و روزهایی كه از مدرسه بر می گشتم حدود چهار ساعت درس می خواندم.

تبیان : عوامل یا راه های موفقیت خود را برای مخاطبین ما بگویید.

من فكر می كنم یكی از عوامل موفقیت مناستمرار در تلاش بود. یعنی من با  تعداد ساعات معین شروع به مطالعه كردم و هفته ای نیم ساعت به ساعت درس خواندنم ، اضافه كردم ، تا جایی كه نزدیك عید قریب به ده ساعت در روز درس می خواندم. عامل دوم موفقیت منداشتن هدف بود، یعنی می دانستم كه دنبال چه چیزی هستم؛ و عامل دیگر موفقیت من و البته دوستانمتلاش در سایه برنامه ریزی های  مشاوران و دبیرانمان بود كه راه درست را پیش روی ما گذاشتند.

خوشبختانه مدرسه ما از كادر خوبی برخوردار است و در واقع باید عامل موفقیت خود را استفاده از تجربه دبیران و معلمان بنامم و همین جا نیز باید از آنان تشكر كنم. عوامل درونی نظیر ایمان و توكل به خدا كه هر كس در درون خویش دارد ، در میزان موفقیت من تأثیر بسیاری داشت. البته محیط خانه و شرایطی كه در آن برای من مهیا بود خیلی مؤثر واقع شد ، والدینم در این یك سال محیط خانه را برای درس خواندن من آماده كردند، تلویزیون را كمتر روشن می كردند و تا حدودی از رفت و آمدها و مهمانی ها كم كردند. ولی با این اوصاف من فكر می كنم بیشترین درصد موفقیت به میزان سعی و تلاش فرد بستگی دارد ؛ ممكن است بهترین معلم، مشاور و برنامه هم وجود داشته باشد ولی تا وقتی خود فرد شروع به تلاش نكند به جایی نخواهد رسید.

تبیان : شما نفر اول كنكور شـُدید ؛ آیا اول بودن  را در مقاطع بالاتر هم در نظر می گیرید؟

این حس دو جنبه خوب و بد دارد. جنبه ی خوب آن این است كه استمرار در تلاش برای دستیابی به مقام اول یك تلاش همیشگی و پایدار می شود. جنبه ی بد آن هم ممكن است به یك رقابت ناشی از حسادت كشیده شود، كه فرد به هیچ چیز جز به دستیابی به مقام اول راضی نشود، كه خود عامل خدشه دار شدن دوستی هاست.

تبیان :

رابطه ات با پدر و مادرت چگونه است؟با هر دو خوب است، البته با مادرم بیشتر در ارتباط هستم چون اوقات بیشتری را در منزل هستند. ارتباط تنگانگی با ایشان دارم از همان بچگی  در درس هایم خیلی كمكم می كردند. و البته با پدرم رابطه دوستانه ای دارم و در عین احترام متقابل ، خیلی با هم صمیمی هستیم.

تبیان : آیا در ایام آماده شدن برای كنكور اضطراب داشتی؟

كم. كسی نمی تواند بگوید اضطراب ندارد ؛ همین كه فرد درس می خواند مشخص می كند كه اضطراب دارد ، ولی میزان اضطراب و نگرانی من در حد طبیعی بود.

تبیان : چقدر اهل سفر هستید

؟زیاد؛ هفته پیش به اصفهان رفتیم.

تبیان : برای آینده چه برنامه ای داری؟

فعلاً تمام فكر و ذكرم  دانشگاه است. برای برنامه های بعد از دانشگاه فكر نكردم، به منظور برنامه ریزی برای آینده ، لازم است اول با دانشگاه آشنا شوم . بیشتر دوست دارم در رشته مهندسی برق ادامه تحصیل دهم ، همچنین دوست دارم در محیط های علمی كار كنم چون به نظرم محیط های سالمتری هستند.

تبیان : خوشبختی را در چه چیزی می بینی؟

خوشبختی در آن است كه انسان ها در عین حال كه برای زندگی بهتر تلاش می كنند به آنچه دارند قانع و راضی باشند.

تبیان : ریاضی چقدر می تواند تو را خوشبخت كند؟

خود ریاضی شاید به تنهایی نتواند خوشبختی بیاورد ، ولی می تواند كمك كننده باشد. تعریف من از ریاضی ، منطق است كه باعث می شود  واقع نگری فرد تقویت شود.

تبیان : بزرگترین آرزویت چیست؟

شاید بلند پروازانه به نظر برسد ، ولی دوست دارم فقط در زمینه ی علمی تا جایی كه می توانم پیشرفت كنم. آرزو دارم زندگی آرام، راحت و خوبی داشته باشم، آرزوی اول برای من مهم تر است و حتی حاضرم برای دستیابی به آن خیلی سختی بكشم. پیشرفت در زمینه های علمی سبب می شود كه انسان هیچ چیزی را چشم بسته قبول نكند و درباره هر مسئله ای فكر كند.

تبیان : مشوق شما در این راه چه كسانی بودند؟

پدر و مادرم و همچنین دبیران مدرسه.

تبیان : و حرف آخر:

می خواهم به جوانان توصیه كنم در سایه تلاش ، ناامیدی را از خود دور كنند و برای خود ارزش هایی را ترسیم كنند و بر پایه آن ارزش ها پیش بروند ، برای آنها آرزوی موفقیت دارم.