تبیان، دستیار زندگی
بهترین روش برای حرکت دادن توپ بعد از ریباند دفاعی پاس آزاد کننده (خروجی) است. هیچ حریفی نمی‌تواند یک پاس تند را ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آموزش گام به گام بسکتبال (21)

آموزش گام به گام بسکتبال 21

پاس دادن توپ

بهترین روش برای حرکت دادن توپ بعد از ریباند دفاعی پاس آزاد کننده (خروجی) است. هیچ حریفی نمی‌تواند یک پاس تند را به طرف نیمه دیگر زمین، سد کند. تأکید داشته باشید که این پاس اولین انتخاب است که بازیکنان بعد از ریباند باید در نظر داشته باشند، خصوصاً هنگامی که استراتژی بازی شما ضد حمله یا بردن سریع توپ به زمین دیگر است.

برای رساندن توپ به هم تیمی در حال حرکت سریع به نیمه دیگر زمین، چند نوع پاس قابل استفاده است. پاس هوایی بلند (پاس بیس‌بالی یا یک دستی) هنگامی که هم تیمی در انتهای دیگر زمین آزاد باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. پاس 2 دستی از بالای سر هنگامی استفاده می‌شود که هم تیمی در محدوده خط نیمه قرار دارد و چند حریف بین توپ و او قرار دارند.

پاس مسوولیت مشترک پاس دهنده و پاس گیرنده است، به همین دلیل بسیار مهم است که به بازیکنان آموزش دهید به محض ریباند کردن هم تیمی آنها، خود را آزاد کنند

سرانجام پاس 2 دستی از سینه برای پاس دادن توپ به هم تیمی که در فاصله 3 الی 9 متری از توپ در کنار یا میانه زمین قرار دارد استفاده می‌شود زیرا در کناره زمین شلوغی کمتری از میانه زمین وجود دارد. به بازیکنان یاد دهید ابتدا برای یافتن افراد آزاد به طرفین زمین نگاه کنند و بعد میانه زمین را مورد بررسی قرار دهید.

پاس مسوولیت مشترک پاس دهنده و پاس گیرنده است، به همین دلیل بسیار مهم است که به بازیکنان آموزش دهید به محض ریباند کردن هم تیمی آنها، خود را آزاد کنند.

اگر موقعیت پشت سرگذاشتن حریف برای رفتن به نیمه دیگر زمین برای یک بازیکن امکان‌پذیر باشد، باید از این برتری سود جوید. گاردها باید تعلیم ببینند تا با سرعت به نقطه‌ای بروند که ریباند کننده‌ها بتوانند به آنها پاس دهند.

یک نقطه مناسب برای جاگیری گاردها جهت دریافت پاس آزاد کننده بعد از ریباند، امتداد خط پنالتی و سمتی است که ریباند در آن انجام شده است.

تیمهای خوب از مالکیت توپ بعد از ریباند دفاعی، مراقبت می‌کنند. مربیان باید به بازیکنان تأکید کنند که انتقال از دفاع به حمله بسته به کیفیت عمل، می‌تواند منجر به مالکیت توپ در حمله یا برگشت به حالت دفاع شود.

دریبل کردن توپ

دریبل کردن توپ

بازیکنانی وجود دارند که نباید در حال دریبل توپ را از یک طرف زمین به طرف دیگر ببرند. هر چند در سالهای اخیر اجازه دادن به حرکت با دریبل بعد از ریباند و بردن توپ به نیمه دیگر زمین برای همه بازیکنان به امری عادی تبدیل شده است. در این خصوص از آنجا که بازیکنان بلند و درشت هیکل توانایی هر 2 کار ریباند و دریبل را به دست آورده‌اند، منافع حاصل از دریبل توپ در طول زمین در حال ظهور است.

یک مزیت بزرگ برای واداشتن مدافع ریباند کننده به دریبل کردن توپ به زمین حمله، از بین رفتن احتمال اشتباه در پاس دادن است. اگر پاسی موجود نباشد، پاس اشتباه نیز وجود نخواهد داشت! به علاوه اگر ریباند کننده و دریبل کننده یک نفر باشند، رساندن توپ به نوار مرکزی زمین درضد حمله به سرعت انجام می‌شود و نیازی به تامل برای آزاد شدن بازیکن دیگری نیست. بازیکنان باید قادر به تطبیق خود با این حالت باشند. آنها را وادارید پخش شدن در زمین و پرکردن مسیرهای تعیین شده را در حال حرکت به سمت دیگر زمین را تمرین کنند.

دیگر مزیت این کار کسب برتری از نظر تعداد نفرات نسبت به حریف در بسیاری از مواقع است چون معمولاً یک یا 2 بازیکن حریف دارای واکنشی کند برای انتقال از حلمه به دفاع هستند لذا ریباند کننده می‌تواند با دریبل آنها را پشت سرگذارد. اگر بازیکنان شما برای شناسایی موقعیت به سرعت و طی کردن سریع زمین تعلیم دیده‌اند، تیم شما مکرراً خواهد توانست برتری 5 به 4 یا حتی 5 به 3 در مقابل حریف به دست آورد.

آمار ریباند

آمار ریباند

آمار ریباند هر بازیکن و مجموعه بازیکنان تیم را ثبت کنید. ریباندهای حمله و دفاع باید جداگانه ثبت شوند تا تشخیص بازیکنانی که در انجام ریباند در یک سمت بخصوص زمین دچار مشکل هستند، آسانتر شود. این اطلاعات ممکن است شما را از وجود مشکلات تکنیکی در ریباند تدافعی یا تهاجمی بازیکن شما آگاه سازد. آمار ریباند هر فرد، یکی از اطلاعاتی است که باید برای ارزیابی سهم آن بازیکن خصوصاً آنهایی که در نزدیکی سبد جای دارند، استفاده شود.

نکات مورد توجه مربیان درخصوص ریباند عبارت است از:

* ریباند کردن مسوولیت همه بازیکنان یک تیم است.

* مالکیت توپ، ضد حمله و برنده شدن ارتباط نزدیکی با ریباند کردن دارند.

* بهترین شیوه ریباند بر سد کردن راه حریف به سبد تأکید دارد.

شیوه سد کردن راه شامل مراتب زیر است:

1- آگاهی از زمان شوت و فرض کردن عدم موفقیت آن.

2- یافتن حرکت به سمت حریف و سد کردن راه او همراه با توجه به جهت و فاصله شوت از سبد.

3- رفتن به سمت توپ و گرفتن آن و انتقال آن به زیرچانه برای مراقبت از آن.

* ریباند کننده در حمله باید راه‌های شوت، پاس و دریبل را به ترتیب مورد بررسی قرار دهد.

* ریباند کننده دفاعی، بسته به مهارت و موقعیت باید پاس، دریبل و یا نگاه داشتن توپ را در پی ریباند به اجرا در آورد.

                                                                                                              منبع: کتاب مهارتها و تمرین‌های بسکتبال

تنظیم : ایمان پناهی