رونق عکاسی در دوران دفاع مقدس
عكاسی ما در دوران دفاع مقدس رونق گرفت
ناصر تقوایی گفت: عكاسی ما در دوران دفاع مقدس رونق گرفت وعكاسان ما عكس‌هایی از آن دوران گرفتند كه در بهترین مجلات خارجی دنیا به چاپ رسید و به دنبال آن عكاسی هنری ما هم رونق گرفت.به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی فارس، ناصر تقوایی شب گذشته در نگارخانه اعتماد در جمع خبرنگاران حاضر شد و درباره سومین نمایشگاه عكس خود صحبت كرد، بخش بسیاری از صحبت‌های این هنرمند درباره اهمیت زیبایی‌شناسی بود كه نشست خبری نمایشگاه را به كلاس درس پرباری بدل كرد.
***عكاسی حرفه سوم من است
ناصر تقوایی در نشست خبری سومین نمایشگاه عكس خود از چشم‌انداز سرزمینمان ایران درباره فعالیت‌هایش در زمینه عكاسی گفت: به یاد نمی‌‌آورم كه عكاسی را از چه زمانی شروع كردم، اما مثل شناكردن آن را از كسی یاد نگرفتم، من از كودكی عاشق سفر كردن بودم و از همان دوران هر وقت كه به همراه جمعی از دوستانم بیرون می‌رفتیم،من همیشه عكاس این جمع بودم، به هرحال تا زمانی كه وارد سینما شدم، عكاسی شغل سوم من شد، من از نوشتن شروع كرده بودم، بعدها وارد سینما شدم و عكاسی حرفه سوم من شد.
وی افزود: علاقه به سفر كردن از همان دوران كودكی در روحیه من باقی مانده است، به همین دلیل اغلب فیلم‌هایم را در شهرستان‌های مختلف ساخته‌ام و درجریان یافتن لوكیشن و سفر به شهرهای مختلف بود كه عكس‌های بسیاری گرفتم.
***عكس‌هایم از ایرانی است كه دیگر وجود ندارد
تقوایی گفت: این عكس‌ها به اندازه‌ای رسید كه تصور كردم می‌تواند در قالب یك مجموعه عكس به نمایش گذاشته شود. بسیاری از این عكس‌ها از ایرانی است كه دیگر وجود ندارد، من عكس‌های بسیاری از تاریخ 50 سال گذشته ایران دارم كه اكنون دیگر وجود ندارد. از شهرهای بی‌سكنه و مكان‌هایی كه امروز دیگر نیست و یا تغییرات بسیاری پیدا كرده است. اغلب لوكیشن‌های فیلمهای من امروز دیگر وجود ندارد، جزیره مینو دیگر نیست و نخلستان‌های فیلم من اكنون به بیابانی بدون نخل تبدیل شده است و بندری كه در فیلم ناخدا خورشید دیده بودید اكنون دیگر به آن شكل وجود ندارد.گاهی فكر می كنم اگر قرار است جایی نابود شود،بهتر است من بروم و فیلمی از آن بسازم.
*** یك هشدار
این فیلمساز با بیان این كه هر شهری نابود شود،بخشی از حافظه تاریخی ما پاك می‌شود، گفت: این یك هشدار است، ما با سرزمین چه كار می‌كنیم و چرا ملتی با تاریخ چندهزار ساله حالا دارد دنبال هویت خود می‌گردد.
تقوایی هدفش را از ثبت این تصاویر وعكس‌ها را چنین عنوان كرد: تلاش كردم كه اگر در سفرهایم هیچ كاری نمی‌كنم دست كم یك عكس از واقعیت آن مكان بگیرم و امروز به پیشنهاد و اصرار دوستانم كه این مجموعه آثار را دیده بودند و همچنین با توجه به رونقی كه امروز عكاسی در ایران یافته است، تصمیم گرفتم این آثار را به نمایش بگذارم.
***دیجیتال سینمای ما را سهل انگار كرده است
تقوایی با بیان این كه همچنان با دوربین‌های آنالوگ كار می‌كند درباره ورود تكنولوژی دیجیتال به دنیای عكاسی گفت: من هنوز هم آنالوگ كار می‌كنم و با ابزار جدید آشنا نیستم، اما به دلیل محدودیت در چاپ عكس‌های آنالوگ از سیستم دیجیتال برای چاپ این عكس‌ها استفاده كردم كه البته پاسخ راضی‌كننده‌ای برایم داشت. چرا كه بسیاری از عكس‌های قدیمی به مرور زمان دچار تغییر رنگ می‌شوند و اكنون به كمك سیستم دیجیتال بسیاری از عكس‌هایی را كه تصور نمی‌كردم بتوان احیاء كرد،احیاء كردیم.
تقوایی افزود: امكانات دیجیتال امكانی را برای احیای عكس‌ها به ما می‌دهد و همین محدودیت‌ها بوده است كه عكاسی ما را به سمت دیجیتال برده است كه امیدوارم ورود تكنولوژی به عكاسی،سهل انگارانه نباشد، اما متأسفانه دیجیتال در سینمای ما سهل‌انگاری وحشتناكی را به بار آورده است.
***خاطرات جنگ را هم از بین می‌برند
تقوایی در ادامه درباره سه نمایشگاهی كه از عكس‌های خود برپا كرده است توضیح داد: اولین نمایشگاه را در سال 74 برپا كردم كه شامل 70 قطعه عكس از معماری ایران و شهرهای از دست رفته بود.
در دومین نمایشگاه سفری به آبادان داشتم و دیواری فلزی را اطراف پالایشگاه دیدم كه جای حدود یك هزار گلوله بر آن نقش بسته بود و به نظرم دیواری به مراتب زیباتر از دیوار برلین بود، به دلیل مواد شیمیایی تركیبات عجیبی روی این دیوار فلزی بود كه مرا سخت حیرت‌زده می‌كرد، دوندگی‌های بسیاری كردم كه این دیوار باقی بماند و خراب نشود،اما حاصل آن این بود كه همه فیلم‌هایم را گرفتند و پس ندادند.
وی افزود: در سفر سوم كه برای فیلم چای تلخ به آبادان رفتم با حقه عكس‌هایی را از آن دیوار گرفتم كه به نمایش گذاشتم. این دیوار فلزی علیرغم تلاشی كه برای حفظ آن كردم،اكنون جمع شده و به كارخانه ذوب آهن اصفهان فرستاده شد كه اگر این دیوار امروز باقی مانده بود، عجیب‌ترین خاطره ما از جنگ بود، چرا كه جای آن گلوله‌ها تنها بر تن دیوار نبود بلكه گلوله‌هایی بود كه بر تن بتچه‌های ما خورده بود و ما این گونه خاطرات جنگ را از دست دادیم.
***هنر كشف حقیقت از یك واقعیت ساده است
این فیلمساز در ادامه درباره هنر عكاسی گفت:عكاسی سریع‌ترین هنری است كه با واقعیت تماس می‌گیرد و شبیه‌ترین هنر به واقعیت است و زمانی به هنر تبدیل می‌شود كه چیزی فراتر از واقعیت باشد.
تقوایی تصریح كرد: اگر از واقعیت،حقیقتی را كشف نكنیم، هیچ اثر هنری خلق نكرده‌ایم. حقیقت اثری دست‌یافتنی و نزدیك به ماست كه باید در عكس داشته باشیم تا عكسمان هنری باشد.
***فیلمسازان ما با نگفتن و نشان ندادن حرفشان را می‌زنند
ناصر تقوایی در ادامه صحبت‌هایش درباره كاربرد هنر در ایران امروز گفت:به دلیل مشكلاتی كه در جامعه امروز داریم، هنر زبان خاصی پیدا كرده است كه به هنر هیچ جای دنیا شبیه نیست. فیلمسازان ما به دلیل شرایط موجود در جامعه عادت كرده‌اند كه با نمایش ندادن و نگفتن حرفشان را بزنند و همین است كه آنها را برجسته می‌كند نه تكنولوژی. ما در سینما هنوز با تكنیك‌های پیش از انقلاب كار می‌كنیم و همین سینمای ما را خاص كرده است.
***عكاسی ما در دوران جنگ رونق گرفت
تقوایی همچنین رونق عكاسی ایران را مربوط به دوران جنگ و دفاع مقدس دانست و گفت: عكاسی ما در دوران جنگ رونق گرفت وعكاسان ما عكس‌هایی از آن دوران گرفتند كه در بهترین مجلات خارجی دنیا به چاپ رسید و به دنبال آن عكاسی هنری ما هم رونق گرفت. عكاسان ما خیلی سخت به این عكس‌ها رسیدند. سوژه‌های آنها واقعیت مطلقی بود كه حقیقتی را نشان می‌داد و من امیدوار هستم كه این اتفاق برای سایر هنرهای ما نیز بیفتد.
***زیباترین كوهستان مینیاتوری دنیا در قشم از دست رفت
وی در ادامه با اشاره به عكس‌هایی كه از قشم گرفته است گفت: به این عكس‌ها نگاه كنید،این زیباترین كوهستان مینیاتوری دنیاست كه در قشم قرار داشت اما اكنون بولدوزوری را به جانشان انداخته‌اند تا آن جا را تبدیل به گاراژ كنند. این كوهستان زیباترین پلاتویی است كه خداوند برای فیلمبرداری خلق كرده است، كوهستانی كه در اطرافش دریا،نمكزار، جمنزار و ... هست. این مكانی بود كه می‌توانست بزرگترین تأسیسات سینمایی ما آن جا باشد.
***عكس‌هایم به فیلمسازان لوكیشن معرفی می‌كند
تقوایی گفت: این مجموعه عكس‌ها می‌تواند به فیلمسازان ما لوكیشن‌های بسیاری را معرفی كند و شناخت این لوكیشن كه همان وطن ماست مهمترین كار یك ایرانی است تا برای حفظ و نگهداری آن تلاش كند.
تقوایی از بی‌تفاوتی و بی‌وطنی ایرانیان گله كرد وگفت: چرا احساسات ناسیونالیستی در جامعه ما ضعیف شده است، چرا حتی یك سانت آن را از آن خود نمی‌دانید تا برای حفظ ونگهداری آن تلاش كنید. این یعنی بی‌وطنی.
این فیلمساز در ادامه با تأكید بر بالا بردن سلیقه جامعه گفت: كشف زیبایی سطح سلیقه ما را بالا می‌برد و باعث می‌شود كه ما لذت بیشتری از زیبایی‌های اطرافمان ببریم.
وی همجنین درباره تفاوت وتشابه هنرها با یكدیگر گفت: هنرها در ذاتشان از یكدیگر متفاوت نیستند، موضوع همه هنرها كشف حقیقت از یك واقعیت ساده است و این ابزار هنرهاست كه آنها را از یكدیگر متفاوت می‌كند واین تفاوت ابزار شیوه‌های بیانی آنها را متفاوت می‌كند.
***من و هم‌نسلانم چند حرفه‌ای هستیم
تقوایی خود و هم‌نسلانش را آدم‌هایی چند حرفه‌ای توصیف كرد و گفت: من وهم‌نسلانم از نوشتن شروع كردیم، وارد دنیای فیلمسازی شدیم و در كنار آن عكاسی هم می‌كنیم. ما را از هر دری كه برانند از پنجره دیگری وارد می‌َشویم.
***بزرگترین مشكل سیاستمدارن ما عدم ارتباط با هنر است
تقوایی در بخش دیگری از سخنانش درباره ارتباط زیبایی‌شناسی با سیاست گفت: اگر ما زیبایی‌شناسی‌مان رشد نكند، توقعمان از سیاست هم بالا نمی‌رود و نمی‌توانیم سیاستمدار خوب را بشناسیم.
وی همجنین بزرگترین مشكل سیاستمداران را عدم ارتباط با هنر دانست و گفت: مشكل سیاستمداران ما این است كه هنر را نمی‌شناسند،با عكس،فیلم،كتاب، موسیقی و ...ارتباطی ندارند و به همین دلیل بسیار زمخت هستند.
بر اساس این گزارش، تقوایی در سومین نمایشگاه عكس خود، 30 قطعه عكس را با عنوان «ابر و باد و مه و مه» به نمایش گذاشته است كه سومین جشم‌انداز از سرزمین ایران است.
آثار این نمایشگاه طی 50 سال گذشته از مناطق مختلف ایران گرفته شده است.
نمایشگاه عكس «ابروباد ومه و مه» از امروز جمعه 18 بهمن آماده بازدید علاقه‌مندان در نگارخانه اعتماد است.
تنظیم برای تبیان : مسعودرضا عجمی
