گام‌هایی برای حرفه‌ای‌تر شدن
جشنواره- جشنواره فیلم شهر، سومین گام برگزاری خود را محكم برداشته است.
بخش‌های مختلف این فستیوال، تركیب تیم برگزار كننده و هیئت‌های انتخاب و داوری كه همگی از چهره‌های شناخته شده هنری و فرهنگی هستند نشان از جدی بودن این جشنواره دارد؛ درست برخلاف بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری كه حتی از سوی خود برگزاركنندگان مهم تلقی نمی‌شوند.
اگرچه بین دومین و سومین جشنواره فیلم شهر، 2 سال فاصله افتاد اما در این دوره، كار با برنامه‌ریزی پیش رفت و از مدت‌ها قبل دبیرخانه جشنواره فعالیت خود را آغاز كرد. انتشار منظم بولتن جشنواره از چندماه پیش و معرفی هیئت انتخاب و گروه داوران در بخش‌های مختلف هم نشان داد كه دبیرخانه این جشنواره سعی دارد كار خود را به صورت حرفه‌ای دنبال كند؛ افزون بر اینكه دبیرخانه كار خود را به 5 روز برگزاری جشنواره محدود نكرد و از چند ماه قبل، نشست‌هایی با عنوان «كانون فیلم شهر» برگزار كرد. در این جلسات فیلمی شهری به نمایش درمی‌آمد و سپس كارگردان و كارشناسان به سؤالات شركت‌كنندگان پاسخ می‌دادند؛ اتفاقی كه قرار است پس از برگزاری جشنواره نیز دنبال شود.
یكی از مهمترین بخش‌های جشنواره فیلم شهر بخش فیلم محله است كه تجربه‌ای در خور توجه محسوب می‌شود. این بخش كه به فیلم‌های آماتوری اختصاص دارد كار خود را خیلی پیش‌تر آغاز كرد؛ به این صورت كه در فرهنگسراها و مراكز سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران كلاس‌های آموزش فیلمسازی برگزار شد و شركت‌كنندگان در این دوره پس از كسب دانش و فنون این كار، به عنوان فعالیت پایان دوره، فیلمی با موضوعات مشخص تولید كردند تا در این بخش با داوری گروهی از معروف‌ترین چهره‌های سینمای حرفه‌ای كشور به رقابت بپردازند. انصافا این كار را باید اقدامی مفید تلقی كرد كه ضمن فراگیر كردن آموزش فیلمسازی، می‌تواند علاقه‌مندان بالقوه به تولید فیلم را رفته رفته به سطح حرفه‌ای ارتقا دهد.
اما همین جدیت در برگزاری این جشنواره، انتظارها را بالا می‌برد و این حساسیت را به وجود می‌آورد كه چه محصولاتی در سطح حرفه‌ای این فستیوال عرضه می‌شود. واقعیت آن است كه سطح یك جشنواره بستگی به فیلم‌های شركت داده شده در آن دارد. حتی جشنواره‌های معتبر و شناخته شده‌ای چون كن و برلین نیز با وزن فیلم‌هایشان سنجیده می‌شوند. فراموش نكنیم كه كن 2008 به دلیل فقدان فیلم‌های قابل توجه از سوی منتقدان «شوی لباس و مد» خوانده شد.
نگاهی به فیلم‌های حرفه‌ای شركت‌كننده در این دوره از جشنواره فیلم شهر نشان می‌دهد كه محصولی جدید و صرفا برای نمایش در این جشنواره ارائه نشده است. جدا از بخش‌های كوتاه و مستند و آماتور، فیلم‌های حرفه‌ای همان‌هایی هستند كه به طور عمده در جشنواره فیلم فجر حضور داشتند و از این منظر، جشنواره فیلم شهر خلأ بزرگی دارد. جشنواره بین‌المللی فیلم شهر با نوع رویكرد خود قابلیت دارد كه فیلم‌های جدی‌تری به خود راه دهد و حتی شاهد فیلم‌هایی باشد كه تنها برای رقابت در این فستیوال تولید شده‌اند.
به تعبیری دیگر سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران كه متولی اصلی برگزاری این جشنواره است باید رفته رفته فیلم‌هایی برای ساخت سفارش دهد كه صرفا در این جشنواره به نمایش درآیند. چند سالی است كه این سازمان در ساخت فیلم‌ها مشاركت می‌كند كه اتفاقا محصولات قابل توجهی نیز ارائه شده‌اند اما رویكرد آنها لزوما در راستای سیاست‌های سازمان نیست و یا حداقل این گونه به نظر می‌رسد؛ كما اینكه تولید فیلمی مثل «خون بازی» كه سازمان در ساخت آن مشاركت داشت نشانی از فرهنگ شهر و شهروندی با خود نداشت اگرچه به معضلی چون اعتیاد می‌پرداخت.
از سوی دیگر امسال سازمان فرهنگی و هنری یكی از حامیان مالی جشنواره فیلم فجر بود. این اتفاق گرچه نشانه همكاری و همراهی سازمان با تمامی رویدادهای فرهنگی و هنری كشور است اما نباید فراموش كرد كه سیاست‌های جشنواره‌ای چون فجر لزوما با فعالیت‌های سازمان همسو نیست.
جشنواره فیلم شهر با گام‌های محكمی كه برای سومین دوره برگزاری خود برداشته نشان می‌دهد كه قصد دارد بماند و حرفه‌ای تر شود اما در این راه نیاز به حمایت‌هایی دارد كه باید به صورت متمركز و جهت دار برای آن هزینه شود. سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران مرجعی است كه می‌تواند و باید زیر بال‌وپر این جشنواره نوپا را بگیرد؛ آن هم با هدفمند كردن و تولید محصولاتی كه موجب رونق این فستیوال هنری باشد.
منبع : همشهری
تنظیم برای تبیان : مسعود رضا عجمی
