زن بودن ممنوع

تفکر جاهلی در مورد زنان، حتی تا قرون 17 و 18 میلادی نیز رواج داشت. دین اسلام، در حدود 14 قرن پیش، زمانی که بدترین و سیاه ترین دوران بر زنان می گذشت، در حدی فراتر از تصور، زن را تکریم نمود و جایگاه واقعی و طبیعی زن را به او پیشکش کرد. لیکن وضع زنان در میان دیگر ادیان و تا قرنها، تغییر چندانی ننمود، آنچنانکه زن را نیمه تاریک و خبیث روح انسان تلقی می کردند و تمام نحوست زندگی را به عهده زن می گذاردند. این نوع برخورد با زن موجب گردید تا زنان به طور طبیعی اندک اندک به فکر بیفتند که تغییراتی را در وضع خود ایجاد نمایند، اما متأسفانه آنچه همواره در جنبشهای زنان مطالبه گردید، توجه به جسم زن و موقعیت اجتماعی او بود. غافل از آن که مهمترین کمبود در میان زنان، توجه ویژه به روح و انسانیت اوست.

چیزی که اسلام در تمام آموزه هایش از 14 قرن پیش برآن تأکید می نماید و می گوید که زن و مرد در پیشگاه پروردگار برابرند و آنکس برتری دارد که تقوای بیشتری داشته باشد. اسلام در ارائه تکالیف دینی، از مرد و زن، به دلیل آنکه معتقد است آن دو توان روحی برابر دارند و هردو به یک اندازه می توانند فکر کنند، یکسان برخورد می کند و حتی گاهی، به زنان به دلیل جسمی ظریفتری که دارند تخفیفهایی را قائل می شود.

هر گاه قرار است احکام اقتصادی بیان شود، زن را ظریفتر و لطیفتر مطرح می کند و مرد را وادار می سازد تا بار اقتصادی را برعهده بگیرد. در مقابل، هرگاه احکام سیاسی طرح می گردد، از زن و مرد به یک اندازه انتظار می رود تا نسبت به تعیین سرنوشت خود حساسیت داشته باشند. توجه و نگاه ویژه ای که اسلام به زن دارد، موجب می شود تا او را همواره در زیر چتری از حمایت و لطف نگاه دارد که متأسفانه در نگاه غربی این نگاه را نوعی تبعیض و نابرابری حقوقی تلقی میکنند.

فمنیسم سرآمد جنبش زنان است که در دو قرن گذشته تغییرات فرهنگی بسیار زیادی را در جوامع، باعث گردیده است. در بررسی چیستی و اهداف فمنیسم، توجه به چگونگی شکل گیری، علل و پیامدها و دوره ها و حوادث تاریخی و سیاسی، بسیار با اهمیت است. اولین زمینه های فمنیسم یک نوع واکنش است. واکنشی که زنان غربی نسبت به شرایط فرهنگی موجود در دوره های مختلف از خود نشان دادند.

در واقع امروزه یک نوع جابه جایی فرهنگی عظیم صورت گرفته است. بر اثر تبلیغات مستمر فمنیستها، زنان و دخترانی که دچار حیا و عفاف باشند، ناقص اند و به دنبال راه درمان می گردند. وندی شیلت در کتاب بازگشت به عفاف می نویسد: به غیر از خجالتی بودن، احساساتی بودن دختران نیز از نظر کارشناسان عصر حاضر یک اختلال عمده به شمار می آید... روشنفکران فمنیست می گویند که "ایده آلهای رمانتیک تنها وسیله ای برای حفظ برتری مردان در دوره ای بود که تقاضای علنی برای روابط جنسی در جامعه پذیرفته شده نبود" به عقیده فمنیستها زنان باید هرچه می خواهند بپوشند و مشکل اصلی، وجود مردان بی ادب است. در حالی که یک اقتصاددان معتقد است که اگر یک نفر لباسش را عوض کند هزینه کمتری صرف می شود تا این که بخواهیم تمام مردان را بی ادب تربیت کنیم.

فمنیست ها معتقدند که پاکدامنی یک مفهوم پدرسالار است که مردها برای سرکوب و تحمیق زنان ساخته و پرداخته اند.

این موضوع موجب گشته است که زنان و مردان، به چالش بسیار بزرگی در پاسخگویی به نیازهای جنسی خود بربخورند. زنان پاکدامنی را به عنوان یک تبعیض نفی می کنند و از طرق دیگر مورد آزارهای جنسی و رفتاری قرار می گیرند. بنابراین بر احقاق حقوق خود پای می فشارند و بر آزادی های خود می افزایند.

فمنیستها معتقدند که زن و مرد در رابطه با خصوصیات فیزیکی مربوطه به تولید مثل ،هیچ گونه تفاوتی با یکدیگر ندارند. صنعت تبلیغات و رسانه ها نیز در سالهای گذشته تلاش نموده است تا جابجایی نقش زن و مرد را که فمنیستها منادی اَن هستند را به تصویر بکشند. یکی از پیامد های این روش، همجنسگرایی زنان است.

فمنیسم تأثیرات بسیار زیادی بر نظام خانواده، ازدواج سنتی، آموزش و پرورش و اقتصاد گذارده است. اما تمام این تأثیرات تا حدی توانستند در میان جوامع مختلف و در کشورهای دیگر رسوخ کنند. در بسیاری از جوامع با وجود آنکه زنان و مردان در مقابل تبلیغات گسترده فمنیسم قرار گرفتند، بازهم عموم زنان و مردان نسبت به حفظ خانواده و بقای آن رویکردی مثبت دارند.

بسیاری از زنان هنوز نتوانسته اند بپذیرند که خواهری را به جای همسری جایگزین کنند و یا بسیاری موارد دیگر که فمنیسم از زن امروز طلب می کند.