آن فقیه بزرگ(1)
محمدفاضل لنکرانی در سال 1310 هجری خورشیدی در قم به دنیا آمد. پدرش از مهاجران قفقاز بود که مدتی پس از کوچیدن به ایران، به شهر مذهبی قم رخت بست و همانجا مقیم شد. او در حوزهی علمیه‌ی قم که تازه یک‌سال از بنیان‌گذاری‌اش به دست حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی می‌گذشت، به تدریس مشغول شد.
محمد تحصیلات ابتدایی‌اش را با موفقیت سپری کرد. دوستی‌اش با سید مصطفی خمینی مسیر زندگی او را به حوزهی علمیه‌ی قم کشاند. علاقه‌ی شدید او به علوم دینی موجب شد، تحصیل در مدارس نو را رها کند و به عنوان یک طلبه وارد حوزه شود. دوستی‌اش با سید مصطفی خمینی در حوزه هم دوام یافت. آن دو«هم مباحثه» های خوبی برای یکدیگر بودند و رابطه‌ی علمی و معنوی‌شان هر روز گرم‌تر می‌شد.
محمد دوره‌ی سطح و مقدمات را در مدت شش سال سپری کرد و 19 ساله بود که برای تحصیل درس خارج فقه پای منبر آیت‌الله بروجردی نشست. آیت‌الله بروجردی استادی زبردست و پیری فرزانه بود که حوزهی علمیه‌ی قم را با حضور خود رونقی خاص بخشید. محمد که جوانی پرشور و با انگیزه بود، شیوه‌ی طلبگی را برگزید و مصمم و قاطع در درس استاد حاضر شد. بذل توجه کامل او به استاد، هنگام تدریس و تحریر دقیق آموزه‌های او به زبان عربی، بعدها او را مورد قدردانی آیت‌الله بروجردی قرار داد.
ادامه دارد...
نوشته: بتول زرکنده
**************************
مطالب مرتبط
