پرسمان قرآنی نماز

سوال:

چرا در نماز، قنوت مستحب است؟ آیا این حكم مستند قرآنى دارد؟

پاسخ:

مستند و دلیل وجوب یا استحباب احكام شرعى، فقط قرآن نیست بلكه روایات اهل‌بیت و... نیز مستند احكام شرعى هستند. قنوت در لغت به معنى دعا و عبادات با خضوع و خشوع است.

خداوند در قرآن مى‌فرماید: «حافِظوا عَلَى الصَّلَوتِ والصَّلوةِ الوُسطى وقوموا لِلّهِ قـانِتین»(بقره،238) در انجام همه نمازها، به خصوص نماز وُسطى كوشا باشید و با حالت قنوت (خضوع و خشوع) براى خدا قیام كنید. برخى قنوت در این آیه را به معنى همان قنوت در نماز مى‌دانند ولى غالب مفسران و فقیهان معتقدند، قنوت در این آیه به همان معنى لغوى (خضوع و خشوع) مى‌باشد.[1] در هر صورت حتى اگر به این آیه یا آیه 43 سوره آل‌عمران بر استحباب قنوت استدلال نشود تردیدى نیست كه قنوت یكى از اجزاى مستحب نماز است كه رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) و امامان معصوم(علیهم السلام) بسیار به آن توجه داشتند. در بعضى روایت‌ها اشاره شده كه چون در محضر خدا براى نماز مى‌ایستیم، دعا مى‌كنیم. جا داشت كه در پایان ركعت دوّم نیز كه ایستادن در محضر خدا تمام مى‌شود و به ركوع مى‌رویم خدا را ستایش كنیم و او را بخوانیم.[2]

[1] ر.ك: بحارالانوار، علامه طباطبایى، ج 82، ص 195ـ194.

[2]. ر.ك: شیخ صدوق، علل الشرایع، ج1، ص260.

منبع:

پرسمان قرآنی نماز