نقل حديثي از پيامبر اکرم از سوي رئيس‌جمهور آمريکا!
اوباما در مراسم چاشت نيايش ملي آمريکا، با ذکر روايتي از پيامبر مکرم اسلام گفت: در اسلام حديثي هست که مي‌خوانيم: «هيچ کدام از شما يک مؤمن حقيقي نيست، تا آن روز که آنچه بر خود آرزو مي‌دارد، براي برادر خود نيز آرزو دارد.»
به گزارش «شيعه نيوز» وبلاگ کاخ سفيد (وابسته به سايت رسمي آن)، روز پنجشنبه، پنجم فوريه به سخنراني باراک حسين اوباما، رئيس‌جمهور جديد آمريکا پرداخت. در اين سخنراني جالب توجه، رئيس‌جمهور اوباما در ميان انبوه هزاران نفر که در مراسم چاشت نيايش ملي (National Prayer Breakfast) در شهر واشنگتن آمريکا گرد آمده بودند، گفت: «ايمان‌هاي متفاوت و گوناگون ما به جاي آنکه هر کدام از ما را از يکديگر جدا سازد، مي‌تواند ما را به سوي تغذيه انسان‌هاي گرسنه، دلداري و تسکين انسان‌هاي دردمند و مصيبت زده، براي برقراري صلح در هر سرزميني که نزاع در آن در گرفته و براي دوباره ساختن هر آنچه که از هم فروپاشيده است و براي بلند کردن هر آنکه در لحظات سخت و دشوار زمين خورده است، متحد سازد.»
مراسم چاشت نيايش ملي، هر ساله در واشنگتن آمريکا در نخستين پنجشنبه ماه فوريه برگزار مي‌شود؛ اين رويداد از سال 1953 و از زمان رئيس‌جمهور آيزنهاور که براي نخستين بار در چنين مراسمي شرکت يافت، رخ مي‌‌دهد. بخش‌هايي از نيايش اوباما در اين مراسم را در زير مي‌خوانيم:
«هيچ شکي نیست که در طبيعت، ايمان بدين معناست که برخي عقايد ما هرگز يکي نخواهد بود. ما از کتاب‌هاي متفاوتي پيروي مي‌کنيم؛ همچنين از احکام و دستورهاي متفاوت. توجيهاتمان و ادراکمان از اينکه هر يک از ما از کجا آمده‌ايم و به کجا مي‌رويم، با يکديگر متفاوت است و حتي برخي از ما به هيچ ايماني راسخ نيستيم. همه ما اين اختلاف‌ها را مي‌دانيم، اما در اين ميان، قانونی هست که همه اديان الهي را به هم پيوند مي‌زند. عيسي مسيح به ما مي‌گويد که همسايه خود را همان گونه که خود را مي‌پسنديد بپسنديد. و آنچه براي شما ناگوار و نفرت‌انگيز است، بر هميار و شريک خود روا مدار. در اسلام حديثي هست که مي‌خوانيم: «هيچ‌کدام از شما يک مؤمن حقيقي نيست، تا آن روز که آنچه بر خود آرزو مي‌دارد، براي برادر خود نيز آرزو دارد.» چنانکه اين روايت در مکاتب بودا و هندو نيز به چشم مي‌خورد و اين البته همان قانون طلايي است براي فراخواني به عشق به همنوع، براي درک و فهم يکديگر و براي رفتار با احترام و بزرگواري با کساني که لحظات کوتاهي را روي اين زمين خاکي با يکديگر به قسمت مي‌گذاريم.»
«در اين مسير، اين ايمان وِِيژه ماست که ما را به سوي خوبي و نيکويي والاتري رهنمون مي‌کند و به جاي آنکه ما را از يکديگر جدا سازد، مي‌تواند ما را به سوي تغذيه انسان‌هاي گرسنه، دلداري و تسکين انسان‌هاي دردمند و مصيبت‌زده، براي برقراري صلح در هر سرزميني که نزاع در آن درگرفته است و براي دوباره ساختن هر آنچه از هم فروپاشيده است و براي بلند کردن هر آنکه در لحظات سخت و دشوار زمين خورده است، متحد سازد.»
