عابدینی: پروین مراقب اطرافش باشد

در یك طرف منازعه مدیریتی باشگاه پرسپولیس ، همیشه امیر عابدینی قرار گرفته است. شك نكنید. گفت و گو با مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس بسیار خواندنی است.

*چه شد كه به پرسپولیس آمدید؟ در واقع از حضورتان در عرصه مدیریت ورزش بگویید.

روزی آقای محلوجی تماس گرفتند و گفتند میان پرسپولیس و استقلال كدامیك را انتخاب می‌كنید. با وجود عدم تمایلم، قبول كردم چون كه تكلیفم بود. با پروین و انصاری‌فر تماس گرفتیم و صحبت كردیم.

*بعدش هم مربی خارجی آوردید و پروین برگشت.

وقتی ما استانكو و گده را آوردیم وضعیت مالی پرسپولیس اسفبار بود. 250 میلیون هزینه كردیم. 30 میلیون به گده دادیم. در واقع ده درصد هزینه‌های تیم به مربی اختصاص یافته بود. الان هم باید 500 میلیون برای حضور مربی هزینه شود. الان كه 5 میلیارد بودجه دارند، نباید مشكلی باشد. ساختار پرسپولیس هم باید حرفه‌ای شود وگرنه بهتر است جمعش كنید.

*البته بعد از جدایی‌تان از فدراسیون حرف و حدیث‌های زیادی شد.

من 10 میلیون از كرباسچی گرفتم تا به استقلال كمك كنم. استقلال به دسته سوم رفته بود. اگر به پرسپولیس نمی‌آمدم، این تیم هم با این وضعیت مواجه می‌شد. برای مسابقات هیروشیما فرصت نداشتیم اما در آنجا بهترین بازی‌ها را انجام دادیم. كارهایی در فدراسیون كردم كه متوجه نشدند. آن زمان كارهای ویژه‌ای انجام دادم. نمی‌شود پشت پیكان بنشینید و فكر كنید پشت فرمان بنز هستید.

*پرسپولیس امروز چه تفاوت‌هایی نسبت به قبل پیدا كرده است؟

سیستم كنونی باشگاه با دو سال پیش تفاوت اساسی پیدا كرده است. رفع نارسایی‌های دو سال قبل نیاز به چهار سال كار دارد. البته به نتایج تیم توجهی ندارم چرا كه هر اتفاقی ممكن است روی ‌دهد. كنار تیمی مثل پاس باشید، احساس مدیریت و برنامه‌ریزی می‌كنید. آنها راهشان را پیدا می‌كنند. در هر بازی موقعیت‌های فراوانی برای پیروزی دارند حالا می‌توانند یا نمی‌توانند از آن استفاده كنند، اما در پرسپولیس شرایط عكس این است. آنها در حداقل شانس‌ها به موقعیت پیروزی دست می‌یابند. مثلاً تیم برق در دیدار برابر پرسپولیس حداقل چهار موقعیت گل به دست می‌آورد. برای بررسی دلایل روی دادن چنین وضعیتی نباید فقط به این دیدار توجه كرد. باید گذشته را هم مورد بررسی قرار داد. با توجه به شرایط كنونی، پرسپولیس روزهای سختی را در پیش خواهد داشت.

*پس رسیدن به عنوان قهرمانی لیگ برتر دور از دسترس است؟

با توجه به شرایط كنونی، اگر پرسپولیس جزو چهار تیم بالای جدول باشد، باید جشن بگیرد، مگر آنكه شرایط تغییر كند. دلیلش هم اسم بزرگ و حمایت‌های هوادارانش است.

*منظورتان از شرایط چیست؟

باور تیمی و ساختار باشگاهی در پرسپولیس از بین رفته است. در تشكیلات یك باشگاه، سازماندهی و جهت حركت مشخص است، اما بعضی‌ها همه چیز را متلاشی كردند. سازماندهی وضعیت كنونی دشوار است. در حال حاضر هواداران به پیروزی تیم امیدوار نیستند. نود دقیقه دغدغه پیروزی تیمشان را دارند. یك سری هارمونی‌ها در پرسپولیس بهم خورده و هماهنگی به ناهماهنگی تبدیل شده است. در گذشته هیأت مدیره از طریق مدیرعامل با كادر فنی در ارتباط بود. آنها از كادر فنی حمایت می‌كردند اما امروز همه چیز بهم خورده است. نماینده باشگاه و كادر فنی به تقابل با هم می‌پردازند. در این میان عدم دخالت پروین هم در امور فنی نشان از تعریف شدن روابط دارد. البته خطیب فرد كاربلدی است اما طبیعی است كه وحشت داشته باشد. او سال‌ها آبرو جمع كرده و الان در پرسپولیس ممكن است همه‌اش از دست برود. مدیری هم كه از آتش دور نشسته باشد، نمی‌تواند مجموعه‌اش را ساماندهی كند. یك عده در پرسپولیس هم جویای نام نیستند آنها می‌خواهند اسمشان را زنده كنند. آنها به یاد گذشته وارد پرسپولیس شده‌اند، اما چقدر كارایی دارند، اهمیت ندارد.

*برخی معتقدند حضورتان در پرسپولیس با تحولات زیادی همراه بود. پس چه شد كه از تیم رفتید؟

رئیس سازمان تربیت بدنی در برابر من موضع گرفته بود. آنها می‌خواستند باشگاه منفجر شود. وقتی مسائل سال 73 را بررسی می‌كنیم، فاجعه‌ای روی داده بود كه در هیچ كجای جهان روی نداده است. هفت بازیكن پرسپولیس را محروم كردند اما سال 74 به مقام قهرمانی رسید. هیچ كمكی به باشگاه نمی‌شد. حتی زمین تمرین هم به ما نمی‌دادند. اگر هم دولت حمایت كرد، تا ریال آخرش را پس دادیم. سال 74، 75، 77، 78 و 80 قهرمان لیگ شدیم. قصد صحبت در مورد گذشته را ندارم اما وقتی پرسپولیس را از ما گرفتند، چه كردند؟ سوابق انقلابی و مدیریتی من و محلوجی را با آنها مقایسه كنید. اگر به ما اطمینان ندارند، پس به چه كسی می‌توان اطمینان كرد؟ این باشگاه به سوی مردمی شدن حركت می‌كرد. در صورتی كه سازمان تربیت بدنی بر اساس قانون حق باشگاهداری ندارد.

*شما اعتقاد دارید در بحث تغییر و تحولات پرسپولیس، نگاه سیاسی هم وجود داشته است؟

آقایان در جایی گفته بودند: «پرسپولیس 20 میلیون هوادار دارد. پس 20 میلیون رأی دارد.» این نگاه و برداشت سیاسی اشتباه است. در هیأت مدیره باشگاه افرادی وارد شدند كه نه تنها كارایی نداشتند بلكه بر اساس جو و سمت وزش باد تصمیم‌گیری می‌كردند. معلوم نبود با نظام هستند یا بر نظام. در گزارش صفحه 136 سازمان بازرسی كل كشور عنوان كردند كه باشگاه خصوصی است. عابدینی و محلوجی هم اشتباه كردند كه از مدیران دولتی كمك گرفتند. چندین مدیر به میز محاكمه كشیده شدند. كمك‌های آن شش سال هم عودت داده شد. برخی مسائل ورزشی را با سیاست قاطی می‌كردند.

*منظورتان از پرسپولیس مردمی چیست؟

مردم همواره از تیم حمایت می‌كنند. در قبالش هم خواهان قهرمانی هستند.

در غیر این صورت مردم از تیم دور می‌شوند و برایش دل نمی‌سوزانند. حتماً نیاز به سهام نیست تا مردم به پرسپولیس احساس تعلق كنند. در دیدار برابر آلیما كه پنج بر صفر پیروز شدیم، استقلالی‌ها هم از شادی گریه می‌كردند. این یعنی مردمی بودن. سال گذشته در هر بازی بیشتر از پنج هزار تماشاگر به ورزشگاه نمی‌رفت. آیا این مردمی بودن است؟

*مدیریت آن دوره معتقد بود كه فرایند تغییر نیازمند زمان است و به تدریج اهدافشان وصول می‌شود.

هواداران تیم‌های بزرگ صبور نیستند و فقط پیروزی می‌خواهند در غیر این صورت در تیم تنش ایجاد شده و ساختارتان هم از بین می‌رود. آن مدیران مشكلاتمان نداشتن تفكر فوتبالی بود. سال 74 كه تیم را به ما دادند، در رده نهم قرار داشت. در پایان همان فصل پرسپولیس نایب قهرمان شد. سال‌های بعد هم قهرمانی‌های دیگر كسب شد. ساختار را درست كردن یعنی تحویل دادن 13 بازیكن به تیم ملی. اگر چه مصطفوی و صفایی فراهانی با من ارتباط خوبی نداشتند و می‌خواستند سر به تن پرسپولیس نباشد اما نمی‌توانستند آن بازیكنان را دعوت نكنند. ما در صف، موفق بودیم اما در ستاد نه، چرا كه فكر می‌كردیم دولتی هستیم. بعدش هم گفتند پرسپولیس خصوصی است كه به حوزه هنری واگذارش كردیم.

*مگر تیم دولتی نبود؟

گفتند تیم متعلق به شما است، اما بدهی‌اش را بپردازید. ولی من و محلوجی كه چنین پولی نداشتیم. ما در این موضوع مظلوم واقع شدیم. هیچ كس هم بین من و غمخوار مناظره‌ای نگذاشت. او اتهام می‌زد اما چون از حمایت صدا و سیما برخوردار بود، حرف‌هایش را می‌زد. اگر دایی ترانسفر شد، پولش را دادیم. آنها به جای شفاف‌سازی، داستان را وارونه جلوه دادند. میناوند از یك ریال نمی‌گذرد. از بابت ترانسفرش 120 هزار مارك به واسطه اتریشی رسید. 60 هزار مارك هم به پاس رسید كه طلبكار بود. 50 هزار مارك هم به فدراسیون فوتبال داده شد. 400 هزار مارك هم به میناوند دادند. 500 هزار مارك هم برای پرسپولیس باقی ماند. چرا از كریم باقری نپرسیدند كه موضوع ترانسفرش چه بود؟ دایی دو میلیون و پانصد هزار مارك دریافت كرد. اگر این مبلغ را اعلام می‌كردم، باید 51 درصد مالیات به آلمان می‌داد. ما از هیچ جا پول نگرفتیم اما توانستیم تیم را قهرمان كنیم. همان زمان آقای مهرعلیزاده اصرار داشتند كه من به غمخوار كمك كنم اما مدیریت آنها اساساً ورزشی نبود.

*آنها معتقد بودند باید اسناد حسابرسی داده می‌شد. در صورتی كه چنین نشده بود.

این موضوع به حوزه هنری مربوط می‌شود. دكتر بیگلری را سازمان تربیت بدنی مسؤول بررسی این اسناد كرد. او گزارش هشت صفحه‌ای ارائه داد و پیشنهاد كرد كه جز عابدینی كسی مدیرعامل پرسپولیس نباشد. چرا این موضوع را شفاف‌سازی نكردند؟ بعد از من دو مدیرعامل (عباس انصاری‌فر و علی میرزایی) فعالیت كرده‌اند. با حدود سه میلیارد هزینه تیم چندین بار قهرمان شد اما آنها با چهار میلیارد چه كردند؟ اكنون یك میلیارد و پانصد میلیون تومان بدهی بر جای گذاشته‌اند. زمان ما چقدر بدهی باقی ماند؟ دریافت هیأت مدیره و مدیرعامل چقدر است؟ من كه ادعای شفاف‌سازی نداشتم. آنها كه چنین ادعایی داشتند، بیایند و بگویند چه شده است.

*شما اعتقاد دارید كه تمام این آسیب‌های ناشی از حضور مدیران سیاسی در ورزش است؟

معتقدم نباید دیدگاه سیاسی بر ورزش حاكم شود. وقتی كسی مهندسی نخوانده باشد، نمی‌تواند در طراحی خانه نقشی داشته باشد. امروز علم حرف اول و آخر را می‌زند. مجید جلالی و مرتضی محصص را در پاس ببینید. هم علمش را دارند و هم قدرت عمل دارند. مدیران سیاسی كه شناخت كافی از ورزش دارند، حضورشان مفید خواهد بود.

*غمخوار هم تلاش كرد تا در دوران حضورش پرسپولیس موفق باشد.

پرسپولیس باید قهرمان باشد یا نایب قهرمان. به هر حال نتایج تیم، كارنامه‌اش است. تیم تا سال 80 قهرمان شد ولی در سال‌های 81، 82 و 83 چه بلایی سر تیم آوردند؟ چرا حدود دو میلیارد بدهی بر جای مانده است؟ آنها صحبت از استادیوم‌سازی می‌كردند، اما آن حرف‌ها چه شد؟ پایگاه‌های اقتصادی كه از آن صحبت می‌كردند، كجاست؟ به هر حال مردم آگاه هستند و درست را از نادرست تمیز می‌دهند.

*ممكن است روزی به پرسپولیس برگردید؟

با حضور تفكرات اینچنینی، هرگز به پرسپولیس برنمی‌گردم. اما بعد از اصلاح آنها حتی اگر پیر شده باشم هم برای كمك به تیم می‌آیم.

*پروین با خیلی‌ها كار كرده و این می‌تواند محبوبیت او را تحت تأثیر قرار دهد. فكر نمی‌كنید بازگشت مجدد به ضررش باشد؟

پرسپولیس، پروین را پروین كرد. او باید روزی دین خود را به این تیم ادا می‌كرد. عیبی هم ندارد كه محبوبیتش را از دست دهد. اگر او از خودش و اعتبارش سرمایه بگذارد، مردم قدرشناس خواهند بود. اما پروین باید دور و برش را اصلاح كند. اكنون وضعیتی حساس است. اگر پروین به درستی حركت كند، اسمش در تاریخ پرسپولیس باقی خواهد ماند. او باید مراقب اطرافش باشد.

*البته شما در آن دوران از مربی خارجی هم استفاده كردید.

اكنون الاتحاد از ایویچ و استانكو روی نیمكت استفاده كرده است. آنها كار 10 سال پیش ما را الان انجام می‌دهند. ایویچ به تنهایی برای یك تیم آسیایی بزرگ است. به خاطر یك شكست فنی بركنارش كردند. دلیلش هم عدم فهم از فوتبال بود. او با این شكست دو هدف را دنبال می‌كرد. اولاً بگوید كه تیم من این است. یعنی قدرت تیمش را نشان دهد. دوماً با این شكست به سایر تیم‌ها بگوید كه روی تیم ما حساب باز نكنند. با آن باخت دو وضعیت پیش می‌آمد. یا او را نگه می‌داشتند كه به هدفش رسیده بود یا آنكه بركناش می‌كردند كه پولش را گرفته بود. ما نفهمیدیم كه چه كسی را از دست می‌دهیم. استانكو هم چنین وضعیتی داشت. برخی می‌گفتند او صفر است. اما رویش تحقیق كرده بودیم. مثل مربی كنونی پاسارگاد كه رویش حساب ویژه‌ای باز كرده‌ایم.

*از پاسارگاد و اهدافش بگویید.

اگر به این تیم امید نداشتم رهایش می‌كردم. اگر پاسارگاد به لیگ برتر صعود كند، هزینه‌اش متناسب با آن نخواهد بود. اما كیفیت بازی‌اش همانند سایرین خواهد بود. البته سال اول به فكر حفظ تیم در لیگ هستیم. سال دوم بین چهار تیم خواهیم بود. سال سوم هم به قهرمانی فكر می‌كنیم.