پدر شعر فارسی(1)

اشعار زهد و پند بسی گفته است

آن تیره چشم شاعر روشنبین

رودکی، چه نابینا و چه بینا، «چشمدل» گشوده است و روشنبین شده است. به رودکی از آن جهت پدر شعر فارسی میگویند که مهمترین شاعر دورههای آغازین شعر فارسی ست، کسانی که پیش از او به فارسی شعر سرودهاند هرگز قدرت و روانی رودکی را نداشتهاند. شمار اشعار او را صد هزار بیت نقل کردهاند. افسوس که شعرهای اندکی از این

شاعر گرانسنگ به دست ما رسیده!

رودکی حافظهی بسیار خوبی داشته و مشهور است که در هشت سالگی قرآن را از برکرده است.

یکی از شعرهای معروف رودکی شعری است که با این مطلع آغاز میشود: «بوی جوی مولیان آید همی...». شاید شما هم این شعر را شنیده باشید. دربارهی نحوهی سرایش این شعر داستانی نقل شده است: همراهان پادشاه- امیرنصر- از توقف طولانی او در شهر هرات خسته شده بودند. به دیدار رودکی رفتند و از او خواستند تا چارهای بیندیشد و امیر را بعد از چهار سال به پایتخت یعنی بخارا برگرداند. رودکی ساز خود را برداشت، نزد امیر رفت و با صدای سحرانگیز اینطور خواند:

سرو سوی بوستان آید همی

*********************************

مطالب مرتبط

شیخ اشراق

از قیصر امین پور چه می دانیم؟

از سلمان هراتی چه می دانید؟

افلاطون

زندگی مولانا جلال الدین محمد بلخی