تبیان، دستیار زندگی
حافظان و نگهبانان دین باید در برابر انحراف دین بایستند. بدین جهت امام باقر علیه‌السلام از موقعیت مساعد روزگار سیاسى، براى نشر تعلیمات اسلامى بهره جستند و دانشگاه تشیع و علوم اسلامى را پایه‌ریزى نمودند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جهاد علمی

علم

به مناسبت میلاد امام باقر علیه السلام

لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است، بدین جهت كه : دریاى دانش را شكافت و اسرار علوم را آشكارا ساخت .

القاب دیگرى مانند شاكر و صابر و هادى نیز براى آن حضرت ذكر كرده‌اند كه هریك بازگوینده صفتى از صفات آن امام بزرگوار بوده است. كنیه امام ابوجعفر بود.مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبى علیه‌السلام است .

تولد امام باقر علیه‌السلام در اول رجب سال 57 هجرى در مدینه بود. در حادثه كربلا كودكى چهار ساله بود. دوران امامت امام باقر علیه‌السلام از سال 95 هجرى آغاز شد و تا سال 114 هجری یعنى مدت 19 سال ادامه داشته است.

در دوره امامت امام باقر علیه‌السلام مسایلى مانند انقراض امویان و بر سر كار آمدن عباسیان  مطرح است، ترجمه كتاب‌هاى فلسفى در این دوره پیش می‌آید.

حافظان و نگهبانان دین باید در برابر انحراف دین بایستند. بدین جهت امام باقر علیه‌السلام از موقعیت مساعد روزگار سیاسى، براى نشر تعلیمات اسلامى بهره جستند و دانشگاه تشیع و علوم اسلامى را پایه‌ریزى نمودند.

محضر امام باقر علیه‌السلام مركز دانشمندان و راویان حدیث بنام بود. در مكتب تربیتى امام باقر علیه‌السلام علم و فضیلت به مردم آموخته می‌شد.

امام باقر علیه‌السلام داراى خصال ستوده و مؤدب به آداب اسلامى بود. پیوسته لباس تمیز و نو می‌پوشید. در كمال وقار حركت می‌فرمود. از آن حضرت می‌پرسیدند: جدت لباس كهنه و كم ارزش می‌پوشید، تو چرا لباس فاخر بر تن می‌كنى؟

پاسخ می‌داد: «مقتضاى تقواى جدم و فرماندارى آن روز، كه محرومان و فقرا و تهیدستان زیاد بودند، چنان بود. من اگر آن لباس بپوشم در این انقلاب افكار، نمی‌توانم تعظیم شعائر دین كنم»

بسیار گشاده‌رو و با مؤمنان و دوستان، خوش برخورد بود.

در بخشش و آداب اسلامى مانند دستگیرى از نیازمندان و تشییع جنازه مؤمنین و عیادت از بیماران و رعایت ادب و آداب و سنن دینى، كمال مواظبت را داشت. می‌خواست سنت‌هاى جدش رسول الله را عملا در بین مردم زنده كند و مكارم اخلاقى را به مردم تعلیم نماید.

در روزهاى گرم براى رسیدگى به مزارع و نخلستان‌ها بیرون می‌رفت و با كارگران و كشاورزان بیل می‌زد و زمین را براى كشت آماده می‌ساخت. آنچه ازمحصول كشاورزى - كه با عرق جبین و كد یمین - به دست می‌آورد در راه خدا انفاق می‌فرمود. بامداد كه براى اداى نماز به مسجد می‌رفت، پس از گزاردن نماز، مردم گرداگردش جمع می‌شدند و از انوار دانش و فضیلت او بهره‌مند می‌گشتند.


گردآوری: مهدی ملکی
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.