کادویی که تو فرستاده ای

خدایا به نعمتهایت فکر میکنم و اینکه همه چیز نعمت است. به شکر کردن فکر میکنم و اینکه چه کار دشواری است. گاهی فکر میکنم که زندگی با همه چیزش، یک کادوی بزرگ است که تو به ما دادهای. بعضی از آدمها هستند که این کادوی قشنگ را میگیرند و فقط تشکر میکنند؛ اما هیچ وقت این کادو را باز نمیکنند. من مطمئنم که تو دوست داری آدمها در جعبه بزرگ زندگی را با ذوق و شوق باز کنند و هدیههای جالبی را که توی آن برایشان گذاشتهای بردارند و استفاده کنند.

تو دوست داری ما از هدیههایت استفاده کنیم و خوشحال باشیم. استفاده کنیم و لذت ببریم. تو از خوشحالی ما لذت میبری.

بعضی وقتها به خودم میگویم توی جعبه قشنگ زندگی، همهجور هدیهای هست: هدیههایی که شکل غصه است. هدیههای که شکل شادی است، هدیههای تلخ و هدیههای شیرین. اما همهاش هدیههایی است که تو فرستادهای. خوب نیست که بگوییم فقط بعضیهایش خوب و دوستداشتنی است. هدیه هر چه که باشد قشنگ است؛ چون که یک دوست آن را فرستاده است.

چرا خدا میگوید، فقط تعداد اندکی از بندگان من سپاسگزارند؟ سپاسگزاری واقعی از خدا یعنی چه؟

تو چطوری از خدا تشکر میکنی؟

***************************

مطالب مرتبط

با چه نامی تو را بخوانم دوست خوبم؟

برو باهاش حرف بزن بگذار آرومت کنه

لحظه های حضور تو

آنچه در رگهای من می گردد تویی

کاش تو را می دیدم

و خدایی که همین نزدیکی است

درختی که گفت من پروردگار تواَم

ایستگاه استجابت دعا

خاطره های تو پر از کلمه های خداست

تو همه دعاها را اجابت می کنی

از ما باز خواست مکن

من کلی دعای مستجاب نشده دارم

دیگر خجالت نمی کشم