چرا در غزه سینماگر و خبرنگار نداریم؟
«رضا برجی» با اعلام این كه به محض كسب اجازه ورود به غزه خواهد رفت، گفت: آقایان فیلمساز می‌توانند یك پنجم حقوق‌شان را برای غزه بدهند، امضا كردن یك نامه كه كاری ندارد. به راستی چرا ایران در غزه، خبرنگار و فیلمساز ندارد.
«رضا برجی» مستندساز در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی فارس اظهار داشت: قبل از این اتفاق، هر هفته تلویزیون تصاویر آرشیوی از فلسطین نشان می‌داد و می‌گفت غزه در محاصره اقتصادی است، اما حدود 100 فیلم در این مورد ساخته شده است كه می‌شد از آنها استفاده كرد چون مشخص بود كه اسرائیل به غزه حمله خواهد كرد.
وی افزود: متأسفانه ما صبر می‌كنیم كه یك اتفاق بیفتد و یك موج به وجود بیاید و ما خودمان را در آن موج بیندازیم. شبكه الجزیره الان همان كاری را می‌كند كه شبكه خبر. ولی الجزیره طوری عمل می‌كند كه همه اخبار را پوشش می‌دهد. یكی از دلایل ضعف خبری این است كه ما در غزه خبرنگار نداریم و نمی‌توانیم به آنجا برویم اما جای سؤال دارد كه در لبنان هم كه خبرنگار داشتیم خیلی شق‌القمر نكردیم.
برجی با اشاره به ضعف عملكرد هنرمندان در رویارویی با فاجعه غزه گفت: نكته‌ای كه وجود دارد این است كه هنرمندان ما ضعیف عمل می‌كنند و ضعیف عمل كردهاند. اگر ما ادعای رهبری انقلابی جهان اسلام را نداشتیم، بحث دیگری بود اما اكنون باید به همان میزان عمل كنیم و عملكرد ما باید مثل یك رهبر باشد.
وی افزود: عربستان خودش را رهبر جهان عرب می‌بیند و برای آن هزینه می‌كند و همچون یك رهبر عمل می‌كند. ما كه داعیه رهبری انقلابی جهان اسلام را داریم باید برای این امر هزینه كنیم ولی نكرده‌ایم.
سازنده مستند «سواحل اشك و زیتون» به فارس گفت: هنرمندان ما، نویسندگان ما و عكاسان در رویارویی با واقعه فلسطین ضعیف عمل كردهاند. ما چند عكاس داریم؟ و چند نفر آنها به لبنان و عراق رفته‌اند؟ مرز عراق باز بود و همه می‌توانستند فقط با 100 دلار تمام عراق را بروند اما چرا نرفتند؟ فیلم‌سازان بزرگ ما چرا هیچكدام‌شان به عراق نرفتند؟
رضا برجی در ادامه افزود: من فكر می‌كنم دلیل این امر این باشد كه ما فقط در شعارها حرفهای خوبی می‌زنیم و فیلم‌سازان ما این‌طور فكر نمی‌كنند، الان آقایان هنرمند لیستی را امضا كردهاند و اسرائیل را محكوم كردهاند، این به خودی خود حركت و عملكرد خوبی است اما آیا آنها حاضر هستند كه یك لیتر خونشان را اهدا كنند؟
این مستندساز كه آثار متعددی در زمینه جنگ‌های مختلف ساخته است، گفت: آقایان فیلمساز می‌توانند یك پنجم حقوق‌شان را برای غزه بدهند. امضا كردن یك نامه كه كاری ندارد. یكسری هنرمند در همین مملكت كاملاً نسبت به این قضیه بی‌تفاوت هستند. خوب است این اتفاقات را در جنگ 33 روزه هم دیدم و همان‌طور هم عمل كردیم. بیلبرد زدیم و برنامه‌های آرشیوی نشان دادیم، در صورتی كه می‌توانستیم لااقل چند فیلمساز حرفهای به لبنان بفرستیم تا فیلم مستند بسازند؟ چرا نیامدند، آنها از ترس‌شان نیامدند. چرا فلان شعار نیامد در لبنان حس بگیرد؟ ترس از جان بود.
وی به فارس گفت: در این موقعیت ما هم مثل باقی كشورها عمل كردیم. این قصه الان نیست و رایزنی‌ها می‌توانست قبل از این انجام شود.
وزارت ارشاد باید فكر این موقع را می‌كرد كه اگر این حمله اتفاق بیفتد چه كنیم. تلویزیون هم باید این كار را می‌كرد كه شیوه‌مان را عوض كنیم.
تا به حال شش جنگ را شاهد بودیم و شیوه‌مان را تغییر ندادیم و تحلیل‌گران ما بیشتر شده‌اند و دو تحلیل‌گر خارجی هم اضافه كرده‌ایم. همه قصه این است كه اتفاقات منطقه سرعت زیادی را می‌طلبد و رسانه‌های دیگر این سرعت را دارند.
وی درباره عدم امكان حضور فیلم‌سازان و خبرنگاران در غزه گفت: مثلاً با توجه به این كه ما قراردادهای اقتصادی با دولت مصر داریم دولت می‌تواند آنها را مجبور كند كه اگر عقب‌نشینی نكنند، فلان قراردادشان را لغو می‌كند كه با فشاری كه به آنها می‌آید، خبرنگاران بتوانند به غزه بروند.
وی افزود: ما می‌توانستیم از قبل در تلویزیون، مطبوعات و رسانه‌ها طوری عمل كنیم كه بتوانیم پخته عمل كنیم. خبرنگاران ما در العالم نسبت به الجزیره عملكرد خوبی نداشته‌اند، در حالی كه حرفی كه العالم می‌زند حرف حق و واقعیت است و همه مخاطبان می‌خواهند حرف حق را بشنوند.
وی افزود: مطبوعات هم به همین شكل عمل كردند. الان در كشورهای خلیج فارس یكسری روزنامه ایرانی منتشر می‌شود كه در تیترهایشان دست‌وپا شكسته از غزه نوشته‌اند. یك فارسی‌زبان وقتی كه این روزنامه را می‌خواند، نمی‌پرسد واقعاً در ایران چه خبر است، در حالی كه وقتی فلان هنرپیشه غربی فوت می‌كند یكی از تیترهای اصلی را به آن اختصاص می‌دهند؟
وی گفت: ما از سال‌ها قبل نیز در بحث خبر مشكل داشتیم و اصلاً كسی گوشش بدهكار نیست هیچ‌كس هم نیامده است از من بپرسد كه این انتقادات شما برای چیست، كه درست است یا غلط.
برجی افزود: ما می‌توانستیم قبل از این اتفاقات با پیش‌بینی كه می‌رفت برای این امر برنامه‌ریزی كینم و به فكر باشیم به دولت‌های منطقه فشار بیاوریم تا مصر را ترغیب كنند تا اجازه ورود به غزه را بدهد. تمام این اتفاقات به این خاطر است كه ما آمادگی از قبل نداریم كه از قبل رایزنی كنیم كه متأسفانه هنگامی كه این اتفاقات می‌افتد به فكر چاره هستیم.
برجی در انتهای سخنانش گفت: من به محض كسب اجازه ورود به غزه به آنجا خواهم رفت. تمام هماهنگی‌های لازم برای حضور در آنها فراهم شده و منتظر صدور این مجوز هستم.
