همه روز و همه جا
اباعبدالله (پدر بندگی خدا)
در مورد قرائت زیارت عاشورا خیلی تاکید شده است، چرا؟
اگر اباعبدالله علیه السلام پرچم دارِ قیام بر علیه دشمنان درونی و بیرونی انسانیّت انسان است، زیارت عاشورا مظهر این حرکت است یعنی برنامه ریزی، نقشه و چارت بندی قیام اباعبدالله علیه السلام را در زیارت عاشورا بیان فرموده اند. زیارت عاشورا در تمامی مراحلِ زندگی و برای تمامی نقاط زندگی، راه كار ارایه می دهد، در كلمات زیارت عاشورا و ترتیب بیانِ كلماتش رازهایی نهفته است و جمله ها به ترتیب و با نظم خاصی بیان شده است.
در اولین جمله زیارت عاشورا خطاب به آن حضرت این چنین عرضه می داریم: «السلام علیك یا ابا عبدالله» وقتی امام حسین علیه السلام به دنیا آمدند پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله، ایشان را بغل كرده، بوسیدند و فرمودند: «یا اباعبدالله عزیزٌ عَلیَّ» و اولین بار این لقب را پیامبر به امام حسین علیه السلام دادند.
# اما معنایش چیست؟
برای این کلمه معانی متعددی می توان در نظر گرفت اما شاید مقصود این است كه امام حسین علیه السلام در عبودیت خداوند و در عبداللهی آنقدر قوی كار كرد كه پدرِ بندگی شد مثل اینکه می گویند دکتر حسابی پدر علم فیزیك است یا جابربن حیان پدر علم شیمی است، در عبودیت و بندگی خداوند هم، امام حسین علیه السلام پدر بندگی شدند.
«السلام علیك و علی الارواح التی حلت بفنائك»، سلام بر تو و بر آن هایی كه در پیشگاه و در جلوی پای تو خودشان را قربانی كردند. آیا این جملات فقطدر مورد اصحاب امام در روز عاشورا است؟
نه؛ هر كسی كه در طول تاریخ قربانی به شود؛ جان بدهد یا مال یا آبرو، عزت و احترام بدهد بخاطر خداوند متعال یا اباعبدالله علیه السلام؛ در زیارت عاشورا به او سلام می دهیم. كسانی كه بعد از واقعه عاشورا بودند و یا قبل از واقعة عاشورا، هركس در این جهان به شهادت رسیده است و این فراز از زیارت اشاره ای است به «کل ارض کرببلا»
یعنی شهادت در راه خدا و آرمان های بزرگ انسانی در هر مکان و سرزمینی اتفاق افتد آن مکان کرب و بلای دیگری است که قربانگاه فناشدن در راه محبوب است.
