به علی ! قبله خود را زتو پس می گیرم...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1387/10/11
سنگ بر دار فلسطین!
شعری از زنده یاد احمد زارعی
تقدیم به انقلاب سنگ در فلسطین
| باز در قبله ی آغاز کفن می روید |
| ضربه بر کیست که خون از تن من می روید؟ |
| دشت در دشت ز آیات خدا سرشارست |
| یعنی از پیکر پاک شهدا سرشارست |
| خفته و – در نظر باز – ز بیدارانند |
| بی سرانند و سراسر همه سردارانند |
| بشکند دست پلیدی که شکست این سر و دست |
| ما ید واحده هستیم و نداریم شکست |
| ما نمردیم و نمیریم که نامیراییم |
| گسترش یافته ی آتش عاشوراییم |
هر کجا عشق بتابد وطن ما آنجاست |
| هر کجا کشته ی عشقی است تن ما آنجاست |
| سنگ بردار فلسطین! همه سنگ اندازند |
| بانگ بردار برادر! همه بی آوازند |
| چه کسی گفت که فریاد تو بی تأثیر است |
| که ازل تا به ابد جلوه ی یک تکبیر است |
| قلم خلق که با جوهر دین می سازد |
| هر چه باطل به جهان نقش زمین می سازد |
| گر بخواهند و نخواهند، ترا می خواهیم |
| گر بیایند و نیایند ترا همراهیم |
| ما که بی پا و سرانیم، جهانی دستیم |
| ما زخود بی خبرانیم و، خدایی هستیم |
| آتش این است که ماییم که سرتا پاییم |
| زنده ماییم چو تابنده ی عاشوراییم |
| جامه ها تیره ولی عشق در آن تابان است |
| آستین پاره، ولی دست خدا در آن است |
| بس کن ای خیره! ز فرزند پیمبر کشتن |
| دست بردار ز نوباوه حیدر کشتن |
| بوی خیبر ز پس کوه احد می آید |
| رفته رفته است که اسلام به خود می آید |
| سر من زخم تو از خیبر و خندق دارد |
| تیغ خونریز تو برگردن ما حق دارد! |
| چند قرن است به ما ضربه زنی ای ناپاک |
| گرچه بر خاک بیفتیم، نیفتیم به خاک! |
| نی ستانیم و ز آواز «بلی» سرشاریم |
ما و سازش؟ نه! که آهنگ خدا را داریم |
| یا علی! قوت اخلاص در ین بازونه |
| یا علی! زور یداللهی خود در او نه |
| از کرانتا به کران لشکر حزب اللهی |
| تیغهایی ز شهادت همه در خونخواهی |
سبز پوشان شگفتی ز شهادت زنده |
| حالشان گشته دگرگون و شده آینده |
| تیغ عشاق بلندست و نیاید کوتاه |
| راه ما همره زخم ست و ببریم این راه! |
| تا سلاح علوی در کف من می روید |
| خود به خود بر کفن دشت بدن می روید! |
| این زره نیست که کردید به تن این کفن است |
| باز هم مرحبتان زیر سم اسب من است |
| آب خورده ست ز خونهای شما شمشیرم |
به علی! قبله ی خود را ز شما می گیرم |
