تبیان، دستیار زندگی
به هزار ناممکن ماننده‏ایم در لِدّ، رَمْلَه و الخلیل این جا، بر سینه تان می‏مانیم چون دیوار چون شیشه چون شوکران در کامتان...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

این جا ماندگاریم

مسجدالاقصی- فلسطین

شعری از توفیق زیّاد

به هزار ناممکن ماننده‏ایم

در لِدّ، رَمْلَه و الخلیل

این جا، بر سینه تان می‏مانیم

چون دیوار

چون شیشه

چون شوکران در کامتان

چون توفانی آتش بار در چشمانتان

این جا، چون دیوار

بر سینه تان می‏مانیم

در میخانه‏ها، ظرف می‏شوییم

برای سروران قدح پر می‏کنیم.

در آشپزخانه‏های سیاه

زمین می‏شوییم

تا برای کودکانمان

از میان نیش کبودتان

لقمه‏ای نان بیرون بکشیم.

این جا، چون دیوار

بر سینه تان می‏مانیم

گرسنه

برهنه می‏شویم

می‏جنگیم

شعر می‏خوانیم

خیابان‏های خشم آگین

از راه‏پیمایی‏هامان پُر می‏شود

و زندان‏ها را از کبریا می‏آکنیم

از کودکانمان نسل‏های انقلابی می‏سازیم.

به هزار ناممکن ماننده‏ایم

در لِدّ، رَمْلَه، و الخلیل

این جا، می‏مانیم

حتی اگر دریا را بیاشامید...

سایه‏ی انجیر و زیتون را پاس می‏داریم

و اندیشه را چون مایه در خمیر نان می‏کاریم.

در اعصابمان، سرمای یخ داریم

و دوزخی سرخ در دل‏هایمان

اگر تشنه شویم

سنگ را آب می‏کنیم

اگر گرسنه شویم

خاک را می‏خوریم

اما نمی‏رویم

و در ایثار خون پاکیزه‏مان

بخل نمی‏ورزیم، نمی‏ورزیم، نمی‏ورزیم

که این جا از آن ماست

دیروز، امروز و فردا.

به هزار ناممکن ماننده‏ایم

در لِدّ، رَمْلَه و الخلیل

ای اندیشه‏ی زنده‏ی ما!

به زمین چنگ بزن و به ژرفاها فرو شو.

بهتر است خودکامگان به خود بیایند

پیش از آن که دیر شود

و بخوانند که در کتاب خدا آمده است

هر ستمی را عقوبتی است...