علائم بیماری های روانی و روش های درمان
شناخت بیماری های روانی ( قسمت دوم )
در قسمت قبل مطالبی در مورد برخی از بیماری های روانی و علل به وجود آوردن آنها ارائه شد . اینك در ادامه می خوانیم...
علائم آگاه كننده ی بیماری های روانی :
معمولاً علائم بیماری های روانی به تدریج پیش می آیند و امكان دارد خود به خود از بین بروند یا شدت یابند مانند:- تغییرات برنامه روزانه ، مانند زیاد خوابیدن یا زیاد خوردن ( پرخوابی ، پرخوری ) یا دشواری های جسمانی كه قابل بیان نیست.
- هذیان(Delusion)
- اعتیاد به الكل یا سایر مواد مخدر و داروهای اعتیاد آور
- افسردگی
- توهمات (Hallucination )
- عدم همكاری و برخورد طبیعی با كارهای روزانه خود
- ترس های فراوان، خسته كننده یا اضطرابی
- احساس های عجیب ، یا خشم وغضب بی مورد
- افكار خودكشی یا اقدام به آن
- كناره گیری از خانواده ، زندگی ، دوستان و فعالیت های روزانه
امكان دارد این علائم مشخص كننده سایر دشواری های جسمانی علاوه بر بیماری های روانی باشد. در صورت بروز این علائم و ضعف یا شدت آن بایستی هرچه زودتر به متخصص روان پزشك مراجعه شود.
روش های درمان:
معمولاً دارو درمانی توأم با روان درمانی بایستی انجام شود.روان درمانی
(Psychotherapy) : شامل گردهمایی اعضای خانواده و شركت در گروه درمانی است. روان درمانی فردی كمك فراوانی به بیماران روانی می نماید تا متوجه بیماری خود گردند. همچنین یاد می گیرند كه با هر حادثه ای چگونه برخورد داشته باشند وعلل بیماری خود را پیدا نمایند و تعییرات مثبتی در زندگی آنان به وجود آید.آگاهی درمانی : یكی از انواع مؤثر روان درمانی است . بدین طریق به اشخاص از نظر یادگیری كمك می شود كه راه های تازه فكر كردن و رفتارهای جدید را یاد بگیرند .دارو درمانی
(Drug therapy) : درمان با دارو می تواند به تعادل مواد شیمیایی مغز كمك نماید. این داروها بسیاری از افراد را قادر به لذت بردن، فعالیت، و كاهش نشانه های ناراحت كننده می نماید ؛ البته باید دارو را تحت نظر پزشك استفاده نمود.شوك درمانی(Shock therapy) : بیشتر برای اشخاصی كه دچار افسردگی شدید هستند به كار برده می شود.اكثر بیماران روانی همچون سایر بیماری ها به طور سرپایی ، با مراجعه به مراكز و گرفتن دستورات دارویی ، درمان می شوند ؛ ولی عده ای باید مدتی بستری شوند و تحت درمان قرار گرفته و بعداً به طور سرپایی به درمان ادامه دهند.
توصیه :
اگر كسی را می شناسید كه دچار بیماری روانی است حتی المقدور زمان بیشتری را با او به سر برید، رابطه خودتان را قطع نكنید. بگذارید بداند كه هنوز برخورد خوبی با او می شود و برای او ارزش قائل هستید . حتی المقدور همواره سعی كنید او را به متخصص معرفی كنید.شما می توانید داوطلب شوید، برنامه های آموزش مربوط به كمك به بیماران را ببینید و سعی كنید همواره آنان را تشویق و ترغیب و راهنمایی نمایید. اگر كسی را می شناسید كه دارای علائم روانی است با مراكز روان پزشكی یا یك روان پزشك تماس بگیرید.
