سخته اما ممکنه
هر فردی به راحتی می تواند افكارش را تغییر دهد و شناخت خود را بازسازی نماید. مردم عصبانی تمایل دارند كه
با صدای بلند حرف بزنند و ناسزا بگویند. به گونه ای كه افكار درونی خود را منعكس كنند. موقعی كه عصبانی هستید،
افكارتان می توانند خیلی اغراق آمیز و غمناك باشند . تلاش كنید به جای اینها افكاری را كه مبثت تر و منطقی
ترند جایگزین كنید . برای نمونه به جای این كه بگویید : اَه چه قدر زشت است، چقدر وحشتناك است ، همه چیز خطرناك
و مضر است ، كاری از دستم بر نمی آید. "به خودتان بگویید: " آن مسئله تأثیری ندارد"، یا "بهتره قضاوت کردن را به وقتی
که آرام تر شدم موکول کنم" و یا " دنیا به آخر نرسیده به هر حال عصبانیت نمی تواند مرا اسیر خودش كند".
با دور كردن ذهن از بی منطقی و روی آوردن به منطق می توان عصبانیت را كاهش داد یا حذف كرد. منطق عصبانیت را از بین می برد .
عباراتی مثل : این ماشین هرگز كار نمی كند ، یا شما غالباً فراموشكارید ، و کلماتی مثل دقیقاً ، غالباً، هرگز و امثال آن
كه ممكن است برای خودمان یا هر شخص دیگری به كار بریم ، صحیح نیستند و كمك می كنند كه احساس كنیم عصبانی
شدنمان به حق و بجا بوده و راه حل دیگری وجود نداشته است. در حالی كه این كلمات سبب توهین به افرادی می شود
كه قصد كمك به ما را دارند و در نتیجه وضع را بدتر می كنند. برای مثال شما دوستی دارید كه دائماً دیر سر قرار ملاقات
حاضر می شود. برای شما باید دیدن دوستتان مهم باشد نه زمان. از گفتن عباراتی مثل: تو همیشه دیر می كنی ، آدم
غیر مسئولی هستی ، شخص بی فكری هستی و ... اجتناب كنید . چون این جملات به دوستی تان آسیب می زند و او
را از دست شما عصبانی می كند و می رنجاند.
در این مواقع اول ببینید مشكل چیست ، سپس بكوشید برای آن راه
حلی پیدا كنید كه برای هردوی شما مناسب باشد. مثلاً می توانید
ساعت ملاقات خود را نیم ساعت زودتر تعیین كنید و خودتان با توجه به این
كه می دانید دوست شما دیرخواهد آمد ، نیم ساعت دیرتر سر قرار حاضر
شوید. تا به علت دیرآمدن او ، از دستش عصبانی نشوید. همان گونه كه بسیاری از فقرا زندگی شاد، با نشاط و دلپذیری
دارند، می توان هنگام عصبانیت نیز احساس های مثبت و خوشایند داشت. زیرا عصبانی شدن شكل ثابت و از
پیش تعیین شده ای ندارد. با دور كردن ذهن از بی منطقی و روی آوردن به منطق می توان عصبانیت را كاهش داد یا حذف
كرد. منطق عصبانیت را از بین می برد ، حتی اگر عصبانیت قابل توجیه باشد می تواند به سرعت غیر منطقی شود .
همه مردم خواستار ادب ، موافقت ، قدرشناسی و كلاً امور مثبت اند و در صورت عدم دستیابی به آنها احساس شكست
و ناكامی می كنند؛ اما افراد عصبانی وقتی به خواست خود نمی رسند احساس ناامیدی می كنند و عصبانیتشان
نامتناسب با موقعیت ، شدید و ویرانگر است . افراد عصبانی باید انتظاراتشان را به آرزوهایشان تغییر دهند. و توقعات خود
را تعدیل نمایند. مثلاً بهتر است بگویند كه من عواملی را كه موجب سلامت و امنیت اند دوست دارم ، نه این كه بگویند
من باید فلان چیز را داشته باشم . بعضی از افراد عصبی ، از عصبانیت به عنوان راهی برای اجتناب از احساسات
آزاردهنده استفاده می كنند.
برخی از باورها و تفكرات غیرمنطقی و مولد خشم و عصبانیت كه باید كنار گذاشته شوند عبارت اند از :
باید اعمال و رفتار ما همیشه مورد تأیید دیگران باشد
همه چیز باید مطابق میل ما باشد
سر رشته زندگی از دستمان در رفته وكنترلی بر آن نداریم
من مسئول اعمال دیگران هستم
من فردی بسیار لایق، شایسته وباهوش هستم
منبع: زن روز
مقالات مرتبط
