پند حکیمانه

حضرت آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی از ژرف نگری و دوراندیشی خاصّی برخوردار بودند و کاملاً به اوضاع سیاسی زمان خود آگاه بودند. آیت الله امین جبل عاملى درباره ایشان مى گوید: «در سال 1352 ق . كه به عراق سفر كردم او را مورد ارزیابى قرار دادم . دیدم مردى است داراى فكرى بزرگ كه میدان اندیشه اش وسیع است . در علم و فقه بسیار وسعت نظر دارد. دورنگر است و ژرف اندیش ، داراى رأیى صائب است و تدبیرى نیكو و بسیار موقعیت شناس است. بر همه مردم ، شفیق و مهربان و داراى نفس سخاوتمند و سیاستى بزرگ است و همین ویژگی ها باعث شده كه ریاست و زعامت عامه شیعیان را به دست گیرد، چون شایستگى چنین منصب و مقامى را دارد.»  توصیه های حکیمانه این مرجع بزرگ سبب می شد زندگانی بسیاری از افراد تغییر کند و روند دیگری را در پیش بگیرد. از جمله این افراد شیخ بهلول، منبری معروف قبل از انقلاب است. در شرح زندگانی او به نقل از پایگاه اطلاع رسانی علامه بهلول گنابادی آمده  است که:

بعد از برگشتن به سبزوار مادر شیخ بهلول از او تقاضا می كند كه او را به كربلا ببرد و او هم قبول می كند.شیخ بهلول در كربلا حضرت آیت الله العظمی سید ابو الحسن اصفهانی را ملاقات می كند .سید ابو الحسن از شیخ می پرسد كه تو می خواهی چه كار كنی شیخ در جواب می گوید :می خواهم درسم را ادامه بدهم تا به مقام اجتهاد برسم.

بعد از آن شیخ بهلول به ایران بر می گردد و دستور مرجع عالی قدر خود را اطاعت می كند.

رادفر- کارشناس دین و اندیشه( بخش فلسفی)