تبیان، دستیار زندگی
به جای تنبیه از چه عواملی استفاده کنیم و..
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

9 راهكار به جای تنبیه

? راهكار به جای تنبیه

تحقیقات نشان می دهد، زمانی كه والدین به دلیل عدم دسترسی به راه های دیگر، كودكشان را تنبیه می كنند، دچار احساس گناه می شوند. به علاوه تنبیه بدنی، استفاده از رفتار پرخاشگرانه و خشونت برای حل مشكلات را به كودكان می آموزد. تنها تأثیر تنبیه بدنی علیرغم خواست خانواده ها، آموزش خشونت بیشتر است. همچنین كودكانی كه تنبیه بدنی شده اند دارای اعتماد به نفس كمتری هستند، بیشتر افسرده اند و پس از بالغ شدن كارهای سطح پایین تری را انتخاب می نمایند. حال ببینیم به جای تنبیه بدنی، چه می توان كرد.

1- خونسرد باشید.اگر زمان عصبانیت بر خلاف میلتان تصمیم به تنبیه فرزندتان گرفتید اولین راه حل این است كه در صورت امكان آن مكان را ترك كنید. به خود آرامش دهید و ساكت بمانید. این كار اغلب سبب می شود راه حل مشكل را پیدا كنید.گاهی اوقات والدین به سبب فشار و استرسی كه به آنها وارد می شود كنترل خود را از دست می دهند. اگر نمی توانید موقعیت مكانی خود را ترك كنید، فكرتان را از آن موضوع دور كنید و در ذهنتان تا ده بشمارید.

2-  زمانی را به خودتان اختصاص دهید. والدینی كه برای خودشان وقت نمی گذارند و تمام مدت در عجله هستند بیشتر مستعد كتك زدن فرزندانشان می باشند. بنابر این مهم است كه والدین زمانی را برای ورزش، عبادت، مطالعه و پیاده روی خود اختصاص دهند.

3- مهربان اما قاطع باشید. یكی از مواردی كه غالباً والدین گرایش به تنبیه فرزندشان پیدا می كنند زمانی است كه فرزند علیرغم گوشزدهای مكرر، به خواسته شان عمل ننموده است. در نهایت برای وادار كردن كودك به رفتار صحیح او را تنبیه می كنند. در این مواقع راه حل این است كه خود را در سطح و جایگاه كودكتان قرار دهید، تماس چشمی با او برقرار نمایید، او را لمس كنید (به طور مثال دستش را بگیرید) و در عبارات كوتاه و روشن با مهربانی اما قاطعانه آنچه را از او انتظار دارید بگویید.

4- امكان انتخاب بدهید. دادن حق انتخاب به فرزندتان راهكار مؤثری برای خودداری از تنبیه او است. اگر فرزند كوچكتان به جای غذاخوردن با غذایش ور می رود از او بخواهید یا با غذایش بازی نكند یا میز غذا را ترك كند، اگر به بازی با غذایش ادامه داد با قاطعیت به او كمك كنید از صندلی پایین بیاید و سپس به او بگویید كه هرگاه برای خوردن بقیه غذایش آمادگی داشت سرمیز بازگردد.

5- از پیامدهای منطقی رفتار استفاده كنید. پیامدهای منطقی رفتار به كودك كمك می كند تا مسئولیت پذیر باشد. به طور مثال فرزندتان شیشه همسایه را می شكند و شما او را كتك می زنید. او از این موقعیت چه می آموزد؟ شاید یاد بگیرد كه دیگر این كار را انجام ندهد، اما به علاوه می تواند پنهان كاری، انداختن گناه به گردن دیگری، دروغگویی یا فرار كردن از دست شما را نیز بیاموزد. او ممكن است اعتقاد پیدا كند كه این كار بد است، احساس عصبانیت نماید یا بخواهد از والد تنبیه كننده انتقام بگیرد. ممكن است یكی از پیامدهای آتی تنبیه، رفتار درست فرزندتان باشد ولی باید تصمیم بگیرید كه دوست دارید فرزندتان از ترس شما رفتار درستی داشته باشد یا به احترام شما درست رفتار نماید.

در همان موقعیت قبلی كه كودكی شیشه همسایه را شكسته است، اگر والدین با لحنی آرام اما قاطع به كودك بگویند كه فهمیده اند او شیشه را شكسته و از او بخواهند برای جبران این خسارت كاری انجام دهد و كودك تصمیم بگیرد علف هرزهای باغچه همسایه را جمع آوری نماید و یا چند بار ماشین آنها را بشوید، از پیامد منطقی خطای كودك استفاده شده است. با توجه به اینكه بعضی خطاها تقریباً غیرقابل اجتناب هستند، اینگونه تنبیه ها به كودك می آموزند كه مسئولیت جبران خطای خود را برعهده بگیرد. به این شیوه كودك كمتر عصبانی می شود و درصدد انتقام گرفتن از والدینش برنمی آید و مهم تر از همه اعتماد به نفس كودك آسیب نمی بیند.

6- به فرزندتان فرصت جبران بدهید. وقتی فرزندی عهدشكنی می كند و پدر و مادر تمایل به تنبیه او دارند، راه حل دیگری كه وجود دارد این است كه به فرزند فرصت جبران داده شود تا عملی انجام دهد كه رابطه خدشه دار شده را دوباره اصلاح كند.

7- از جدال اجتناب كنید. اگر فرزندی به والدینش توهین كند پدر یا مادر خشمگین ناچار به تنبیه بدنی فرزندشان تحریك می شوند. در این شرایط بهترین راه اجتناب از تنبیه فرزند، كنار كشیدن فوری والدین از موقعیت ایجاد شده است. با عصبانیت و حالت شكست خورده اتاق را ترك نكنید با خونسردی و آرامش به فرزندتان متذكر شوید كه هرگاه خواست با ادب و احترام صحبت كند شما در جای دیگری در انتظارش هستید.

8- در كمال آرامش اما قاطعانه عمل نمایید. به جای تنبیه فرزند كوچكی كه به وسیله خطرناكی دست زده است با مهربانی اما قاطع او را از آن موقعیت دور كنید و وسیله سرگرمی دیگری در اختیار او قرار دهید. مطمئناً نتیجه این كار بهتر از تنبیه او خواهد بود.

9- فرزندتان را پیشاپیش از آنچه باید صورت گیرد مطلع سازید. عصبانیت فرزند به راحتی می تواند والدینش را از كوره به در كند. كودك اغلب زمانی احساس خشم می كند كه پیشتر، از آنچه قرار است رخ دهد مطلع نبوده و یا قدرتی در عدم وقوع آن عمل نداشته باشد.مثلاً اگر حداقل ? دقیقه قبل از زمانی كه فرزندتان باید سرگرمی خود را كنار بگذارد او را مطلع نمایید، او راحت تر به خواسته شما عمل می كند تا حالتی كه دقیقاً در زمان مقرر برای انجام كاری از او بخواهید كه سرگرمیش را رها كند. این زمان به او فرصت می دهد تا آنچه را كه انجام می دهد تكمیل نماید و راحت تر با شرایط جدیدسازگار شود.

پرخاشگری یك نوع خشونت جایگزین شده در اجتماع است كه نوع ظریف تری از آن تنبیه بدنی كودكان است. به واسطه آن كودكان اعتماد به نفس خود را از دست می دهند، از ابراز احساساتشان جلوگیری می نمایند و متمرد و غیراجتماعی می شوند. بهتر است خانواده ها بدانند كه چگونه با یكدیگر كنار بیایند و به صورتی خلاق مشكلات خود را بدون استفاده از خشونت حل كنند. راه حل ها می توانند بسیار زیاد و متنوع باشند و نتیجه آنها والدینی هستند كه احساس حمایت و آرامش بیشتری می كنند.

منبع

كاترین ولز

روزنامه همشهری