دورویی یا صداقت؟
منافقان میخواهند، خدا را فریب دهند، حال آنکه خدا آنها را فریب میدهد و چون به نماز بر میخیزند، با اکراه و کاهلی بر میخیزند و برای خودنمایی نماز میخوانند و در نماز، جز اندکی، خدا را یاد نمیکنند.
نساء/ 142
خدایا! تو آدمها را به کارهای خوب دعوت کردهای؛ کارهای خوبی که راه رسیدن به تو را آسان میکند. نماز، روزه، کمک کردن به دیگران و خیلی چیزهای دیگر.اما هستند آدمهایی که کارهای خوب انجام میدهند، ولی نه برای تو؛ نه برای اینکه به تو نزدیکتر شوند؛ برای اینکه دیگران ببینند و از آنها تعریف کنند.
آنها نمازهایشان را برای دیگران میخوانند، روزههایشان را هم برای دیگران میگیرند. آنها هر کاری می کنند، برای دیگران است. آنها خیال میکنند میتوانند تو را گول بزنند.
امروز که این آیه را خواندم، کلی در دلم به آنها خندیدم؛ به آنها که فکر می کنند میتوانند تو را فریب بدهند و خبر ندارند که تو از همه چیز باخبری و نمیدانند که خودشان فریب خوردهاند. اسم این کار ریا کاری و دورویی است. تو هم از آدمهای منافق و دورو متنفری.
چقدر اشتباه میکنند آدمهایی که نظر دیگران، از نظر تو برایشان مهمتر است. البته پیش خودمان بماند، من هم خیلی وقتها کارهایی کردهام که فقط برای خوشامد مردم بوده، نه برای تو. میدانم این جور وقتها ریا کردهام.
روراستی و صداقت، این چیزی است که تو از ما توقع داری. خدایا! ما راببخش که اینقدر برای چشمها و حرفهای دیگران زندگی میکنیم.
چرا دورویی زشت است؟
چرا خدا آدمهای ریا کار و منافق را دوست ندارد؟
آیا تو هیچوقت آدمهای ریا کار را دیدهای؟
مگر آنها چه رفتاری کردهاند که تو این اسم را رویشان میگذاری؟
دوست عزیزم می توانی جوابهای خود را (با قیدسن) به ایمیلKIDS@tebyan.net بفرست تا در یک فرست مناسب آنها را با نام خودتان روی سایت نمایش دهیم
عرفان نظر آهاری
**********************************
مطالب مرتبط
