ای عجب! این راه نه راه خداست

ای عجب! این راه نه راه خداســـت زانــکه در آن اهــــرمنی رهنماست

قافــــــله بس رفت از این راه، لیک کس نشد آگاه که مقصـــد کجاست

راهـــــــــــــروانی که درین معبرند فکرتشــان یکسره آز و هواســــت

ای رمه، این دره چــــــراگاه نیست ای بره، این گرگ بسی ناشتاست

تا تو ز بیغوله گــــــذر میکــــــــنی رهـــــــزن طرار تو را در قفاســــت

دیده ببنـــــــــــدی و درافتی بچاه این گنه تســت، نه حکم قضاسـت

لقمه‌ی ســـــــالوس کرا سیر کرد چند بر این لقمه تو را اشـــتهاست

نفس، بســــــی وام گرفت و نداد وام تو چون باز دهـــــد؟ بینواســت

خانه‌ی جان هرچه توانی بســــــاز هرچه توان ساخت درین یک بناست

کعبه‌ی دل مســـکن شیطان مکن پاک کن این خانه که جای خداسـت

پیرو دیوانه شـــــدن ز ابلهی است موعظت دیو شــــنیدن خطــــاست

تا بودت شــــــــمع حقیقت بدست راه تو هرجا که روی روشن اســـت

تا تو قفس ســـــازی و شکر خری طوطیک وقت ز دامت رهاســـــــت

حــــــــــــــمله نیارد بتو ثعبان دهر تا چو کلیمی تو و دینت عصاســـت

ای گل نوزاد فســــــــــــرده مباش زانکه تو را اول نشـــــو و نماســت

طائر جانرا چه کنی لاشــــــــــخوار نزد کلاغش چه نشانی؟هماســت

کاهــــــــــلیت خسته و رنجور کـرد درد تو دردیست که کارش دواســت

چاره کـــــن آزردگـــــــــــــــی آز را تا که بدکان عمل مومیاســــــــــت

روی و ریا را مـــــــــکن آئین خویش هرچه فسادست ز روی و ریاســت

شوخ ‌تن و جامه چه شــوئی همی این دل آلوده به کارت گواســــــــت

پروبن اعتصامی

فروشگاه اینترنتی تبیان