آشنایی با یک سلاح ضد زیر دریایی

در اوائل قرن نوزدهم با پیشرفت سریع زیر دریایی ها و افزایش توانایی آنها در درگیری با شناور های مختلف اهمیت این سلاح نوظهور به تدریج آشکار گردید .

پس از به کارگیری اژدرها توسط زیر دریایی ها به منظور هدف قرار دادن کشتی ها به خصوص در جنگ جهانی اول کشور های صاحب ناوگان دریایی قدرتمند مانند انگلستان از این نقطه آسیب پذیر گردیدند . از ابتدایی ترین ایده ها برای مواجهه با این خطر جدید مین های انداختنی(Draping mine)  بودند که پس از انداختن به داخل آب منفجر می گردیدند .

در سال 1916 اولین خرج عمیق (Depth charge )توسط آکامی علوم دریایی پورتس موث ساخته شد . این سلاح در حقیقت یک محفظه ی بشکه مانند بود که درون آن انباشته از مواد منفجره ای مانند تی ان تی (TNT)  یا آماتول( Amatol) بود که پس از رسیدن به عمق خاصی توسط یک فیوز هیدرواستاتیک منفجر میگردید . شوک ایجاد شده توسط انفجار در سیال ملقب به ضربه ی قوچ یا (Water hammer) که به صورت سه بعدی منتشر می گردد  آنقدر قدرتمند است که  می تواند در شعاع وسیعی صدمات مرگباری به زیر دریایی وارد سازد که البته بستگی به قدرت انفجارو فاصله ی زیر دریایی از مرکز انفجار دارد .

انواع اولیه ی سلاح حاوی 150 کیلوگرم ماده ی منفجره برای کشتی های سریع تر و 55 کیلو گرم خرج برای کشتی های کند تر بودند تا بتوانند از مهلکه بگریزند . در سال 1916 کشتی ها فقط 2 عدد Depth charge حمل میکردند که در سال 1918 این تعداد به 40 عدد افزایش یافت. عدم اطلاع دقیق از مکان وعمق زیر دریایی ونیز جابجایی زیر دریایی در خلال رسیدن Depth charge  به عمق مورد نظریکی از مشکلات اولیه در بکارگیری Depth charge بود . برای این منظور کشتی ها مجبور بودند تعداد زیادی Depth chargeرا به صورت پراکنده به عمق آب بفرستند. با تجهیز زیر دریایی ها در خلال جنگ جهانی دوم به سیستم سونار آنها می توانستند صدای موتور کشتی ها و نیز برخورد Depth charge به سطح آب را حس کرده وبه سرعت از مهلکه بگریزند. برای مقابله با این ترفند Depth charge ها سنگین تر شدند برای مثال mark x ساخت انگلستان حاوی  1383kg ماده ی منفجره ی TNT بود.  همچنین با تغییر فرم آنها از حالت بشکه ای به حالت آیرودینامیک سرعت فرو روی و رسیدن به عمق مورد نظر افزایش یافت .همچنین مکانیزمی برای پرتاب آنها به فواصل مورد نظر در  اطراف کشتی به نام K gun ابداع گردید تا فرصت عکس العمل زیردریایی ها کمتر از پیش گردد .

با جایگزینی  HBX  ،  Tropex بجای TNT با قدرت 1.5 برابر انقلابی در زمینه ی Depth charge پدید آمد وبه تدریج سرنوشت نبرد در دریا را  رقم زد . امروزه برای مواجهه با زیر دریایی ها Depth charge هایی با خرج

کشور های امریکا ، روسیه و انگلستان از این سلاح ها در اختیار دارند که به NDB مشهورند (Nuclear Depth Bomb). همچنین فیوز های سونار جایگزین فیوز هیدرواستاتیک شده است تا سلاح در نزدیکترین عمق به زیر دریایی منفجر گردد . همچنین در فیلم ضمیمه شاهد تست نوعی Depth charge مدرن خواهیم بود  .

دانلود FLV PLAYER و دانلود فیلم

مولف: مصطفی کبیری