روزی گلر چلسی می شوم
آنهایى كه به صورت حرفهاى لیگ برتر فوتبال ایران را دنبال مىكنند حتما با نام و چهره «عیسى اندوى» دروازهبان تیم ذوبآهن آشنا هستند. براى مقدمه عیسى اندوى اهل كشورسنگال و شهر «تس» 12 دسامبر سال 1985 متولد شده و اكنون در23 سالگى گلرذوبآهن اصفهان است.دو مترقد و 97 كیلو وزن باسابقه بازى درتیم ژاندارك سنگال، داراى سه خواهر و دو برادر...اینها اطلاعات مقدماتى درمورد دروازهبانى است كه یك بازى ملى (درتیم بزرگسالان) انجام داده و البته عضو تیمهاى رده نوجوانان وجوانان هم بوده است.
عیسى اندوى كه دركشورش او را «دیدا» (دروازهبان تیم ملى برزیل) صدا مىكنند قطعا یكى ازباهوشترین بازیكنان خارجى است كه تاكنون به فوتبال ایران پاى گذاشته. چه بعد از یك سال فارسى را آنقدرشیرین و زیبا حرف مىزند كه افشین قطبى به گرد پایش هم نمىرسد! اندوى البته مسافردنیاى مجازى است و به جرات مىتوان گفت كمتر بازیكنى درایران مثل اوعشق اینترنت است. وبلاگ «عیسى» بسیار زیبا و خواندنى است و شما اگربه زبان انگلیسى هم آشنا باشید آن وقت است كه ماجراى فوتبالیست شدن باهوشترین فوتبالیست خارجى ایران را در16 صفحه خواهید خواند.
عیسى مسلمان است، نمازمىخواند و به خانوادهاش علاقه بسیارى دارد: «من هرچه كارمىكنم براى مامان و باباست، براى خواهر و برادرانم، من مجردم پول زیادى نمىخواهم، به یك كشوردیگر آمدهام تا پول در بیاورم و خانوادهام راحت باشند.» پدرعیسى تحصیلكرده و دبیرزبان انگلیسى است و مادرش خانهدار، مادرعیسى گاهى وقتها هواى فرزند مىكند و به نصف جهان مىآید تا پسر جوانش تنهایى را كمتر احساس كند. دروازهبان جوان ذوبآهن هیچگاه درایران احساس تنهایى نكرده است: «درایران و اصفهان تنها نیستم. مردم ایران همه مهربان و میهماننوازهستند، بچههاى تیم مثل خلعتبرى، وحید امرایى، فرشید طالبى، محمد منصورى، على احمدى، عباس قاسمى و... هواى من را دارند و نمىگذارند تنها باشم.» عیسى البته كه یك برادرهم درایران دارد: «ابراهیم توره (مهاجم پرسپولیس) مثل برادرم مىماند، او بهترین دوست من است هرگاه فرصتى دست مىدهد به تهران مىروم و لحظات تنهایى را با هموطنم مىگذرانم.» برخلاف انتظار، عیسى غذاى بریانى اصفهانى را دوست ندارد و خودش آشپزخوبى است: «خودم آشپزى مىكنم. با مرغ و گوشت و حبوبات غذاهاى سنگالى مىپزم و كلا دوست ندارم غذاهاى بیرون را بخورم.»
دروازهبان سنگالى ذوبآهن آرزوهاى بزرگى درسردارد: «مىخواهم دروازهبان اول تیم ملى كشورم باشم، دوست دارم یك روز در لیگهاى مطرح اروپایى مثل چلسى بازى كنم.»
نكته خوشحالكننده براى عیسى تماس تلفنى سرمربى جدید تیم ملى سنگال با او بوده: «بامن تماس گرفت و امیدوارى داد كه اگرخوب باشم و درتیمهایى بازى كنم كه توى چشم باشند دوباره به تیم ملى دعوتم مىكند.» اما چرا عیسى بعد ازیك بازى ملى ازتیم كشورش خط خورد: «پاسپورتم درزمان بازى سنگال - مراكش گم شد، مصدوم هم شدم كه همین عوامل باعث شد ازتیم ملى خط بخورم و نتوانم درجام ملتهاى آفریقا بازى كنم.» باتوجه به قانون جدید لیگ برترایران مبنى برعدم استفاده ازدروازهبانان خارجى، عیسى فصل بعد به كجا مىرود: «تیم «ولین» اوكراین مرا مىخواهد، صحبتهاى مقدماتى را با این تیم انجام دادهام وانشاءا... سال آینده دراین تیم بازى خواهم كرد.» عیسى اندوى قدرشناس است: «رسول كربكندى برایم زحمات زیادى كشید، منصورابراهیمزاده هم به من لطف زیادى دارد ضمن اینكه نباید ازنام تومیسلاوساویچ، مربى دروازهبانهاى ذوبآهن گذشت.»