آموزش گام به گام بسکتبال (10)

حرکتهای داخلی (بازی کردن در پست)

اغلب مربیان و بازیکنان اهمیت بازی داخلی محوطه با بازیکنان پست که پاس را نزدیک یا داخل محوطه پرتاب آزاد دریافت می‌کنند، مورد توجّه قرار می‌‌دهند. بازی داخلی می‌تواند چند منظور مفید را تامین کند. این هدفها اقدام به شوتهایی با آمار موفقیت بالا و موقعیتهای گل زدن نزدیک سبد است. این بازی همچنین به تعداد موقعیتها برای شوت 3 امتیازی می‌افزاید. دفاع کردن از بازیکنانی که پست بازی می‌کنند، مشکل است واغلب هنگام شوت، روی آنها خطا صورت می‌گیرد. هنگامی که پاس به یک بازیکن پست، داخلی محوطه داده می‌شود دفاع برای مراقبت از آنها تحت فشار قرار می‌گیرد و درهم می‌ریزد. برگرداندن پاس به بیرون منطقه قدرت را خالی کرده و امکان شوت 3 امتیازی را فراهم می‌سازد.

پیشنهاد ارایه شده در این فصل تاکید بر عامل کلیدی دیگر به منظور کسب امتیاز است و آن فرستادن توپ به داخل محوطه برای شوت با درصد موفقیت بالا و فشار به دفاع برای توجه به داخل به منظور خالی ماندن مناطق بیرونی برای امکان شوت و خصوصاً شوتهای 3 امتیازی منطقه‌ای است.

اصول بنیادی بازی پست

بازی در پست، کلید موفقیت برای دور کردن دفاع از سبد است. بازی کردن در پست، مهارتی است که حداقل نیاز را به کنترل توپ دارد و به آسانی قابل آموزش به بازیکنان با اندازه‌های مختلف، بشرط تمرین کافی و داشتن صبر است. بازیکنان خوب پست با پیشرفت در حرکتهای متنوع داخلی (حرکتهایی که پشت به سبد انجام می‌شود) خود را آزاد کرده و شوتهایی با امکان گل بالا انجام می‌دهند. این شوتها اغلب از موقعیت پست پایین یا میانه، صورت می‌گیرد (شکل 1-10)

نفوذ

تیم مهاجم باید با یک روش اساسی نظیر بردن توپ با دریبل به داخل یا با پاس به بازیکن پست، در دفاع نفوذ کند. هدف از نفوذ تهاجمی، به وجود آوردن موقعیت شوت تا حد امکان نزدیک به سبد و اغلب داخل محوطه پنالتی است.

شوتهای با استفاده از تخته

بازیکنان مهاجم باید بعد از اغلب حرکتهای داخلی خصوصاً در زاویه 45درجه و هنگام استفاده از حرکت قدرتی یا در موقعیتهای ریباند تهاجمی، از تخته استفاده کنند. قانون می‌گوید: هرگاه به سمت شیشه (تخته) می‌روید، از آن استفاده کنید.

(شکل 1-10)

فرض بر گل نشدن

از آنجا که بازیکنان داخلی نزدیک به سبد جا دارند، باید اولین ریباند کننده‌ها باشند. زیرا شوت کننده بهتر از همه می‌تواند مکان و زمان شوت را تعیین کند، بازیکن پست که حرکت داخلی انجام می‌دهد همواره فرض می‌کند که شوت او گل نمی‌شود و آماده ریباند است به این ترتیب که از حالت ایستادن صحیح با آرنجهای باز و دستهای باز که بالای شانه‌ها نگاه داشته شده‌اند، استفاده می‌کنند.

هر بازیکن می‌تواند پست بازی کند

همه بازیکنان، پست هستند. هر چند تعدادی از بهترین بازیکنان داخلی از نظری قد متوسط یا بلند هستند، مهارت از قد مهمتر است. عامل مهمتر نسبت قد با مدافع است. هر بازیکن باید قادر به جا گرفتن جلو یک مدافع با قد مشابه یا کوتاهتر باشد.

انتظار برخورد را داشتن

از آنجا که محوطه داخلی اغلب شلوغ است، برخورد فیزیکی اغلب اجتناب ناپذیر است. بازیکنان داخلی باید ایجاد برخورد کنند و از بدن‌هایشان برای کنترل مدافعان بهره ببرند. بازیکنان باید بیاموزند که خود برخورد را آغاز کنند در حالی که تعادل و حالت صحیح بدن را حفظ کرده‌اند.

دستها بالا

پاس دادن به بازیکنان داخلی کاری دشوار است و به علت انبوهی مدافعان و کمی وقت، جای کمی برای اشتباه وجود دارد لذا بازیکنان داخلی باید همواره آماده دریافت و پاس سریع  از هم تیمی خود باشند و دستهای خود را بالا  نگاه دارند.

صبر

بسیاری از بازیکنان پست مطالب را دیر یاد می‌گیرند و ممکن است به علت اندازه‌ بزرگ جثه و فقدان هماهنگی دارای قوه تجسم ضعیفی باشد که البته چاره کار زمان بیشتر برای آموزش، صبر و تمرین مرتب است.

مهارتهای بازی پست

بازیکنان را در حالت ایستادن مخصوص پست قرار دهید. بازیکنان داخلی یا پست باید توانایی قرار گرفتن در یک حالت فوق‌العاده را در خود تقویت کنند. در این حال فاصله پاها بیش از عرض شانه‌هاست، مرکز ثقل به زمین نزدیکتر است، آرنج‌ها باز، بازوها موازی با زمین و در امتداد شانه‌ها و دست‌ها بالا و اندکی متمایل به جلو و انگشتان رو به سقف دارند. (شکل 2-10) بازیکنان پست باید علامت برای دریافت پاس را با دو دست نمایش دهند. دست‌ها بالا و آماده، حفظ خواهند شد.

(شکل 2-10)

عمل جا گرفتن پست جلوی مدافع (پست آپ) روی خطی انجام می‌شود که از توپ به سبد (بطور فرضی) رسم شده باشد. بازیکنان داخلی باید سعی کنند در حاشیه خارجی محوطه پنالتی خود را آزاد کنند، این محل باید در نزدیکی خط فرضی توپ به سمت سبد باشد. استقرار روی این خط مسافتی را که توپ پاس شده باید طی کند، کاهش می‌‌دهد.

بطور ایده‌آل بازیکن پست باید طوری مستقر شود که امتداد شانه‌هایش عمود بر خط فرضی بین توپ و سبد باشد.

رفتن به فضای باز در لحظه مناسب، دیگر وظیفه اولیه بازیکن پست است. چون بازی پست یک نبرد دائمی تک به تک است، بازیکنان باید یاد بگیرند که ایجاد برخورد کنند و آزاد بمانند. زمانی که بازیکن مدافع محلی را اشغال کرده است، بازیکنان داخلی باید با تماس بدنی مدافع را در جای خود نگاه دارند. آنها باید فعال باشند و از تمام بدن در یک حرکت نیم دایره‌ای ، استفاده کنند (شکل 3-10) آنها باید با نشیمنگاه خود روی رانهای مدافع نشسته و تماس خود را حفظ کنند.

(شکل 3-10)

توپ گرفتن داخل

بازیکن پست باید قادر به مهار کردن مدافع در یک نقطه و آماده دریافت پاس باشد. پاس دهنده به بازیکن پست باید به دست علامت‌دهند او و دور از نزدیکترین مدافع، پاس دهد. محل پاس به بازیکن پست اجازه محدود کردن مدافع در مکان خاص را می‌دهد. بازنگاه داشتن دالان پاس از سخت‌ترین کارهایی است که باید آموزش داده شود. بازیکنان باید پاهای خود را فعال نگاه دارند و تماس بدنی خود را تا رسیدن توپ به نزدیکی خود، حفظ کنند.

بازیکنان پست باید با برداشتن یک گام به استقبال توپ بروند. این کار با گرفتن توپ با 2 دست و در هوا قرار داشتن 2 پا و سپس اجرای یک توقف سریع، انجام می‌شود. (مگر زمانی که مدافع جلو آنها قرار گرفته باشد) به آنها بیاموزید نگاهشان را روی توپ تا رسیدن توپ به دستهایشان، حفظ کنند. بعد از دریافت توپ، آنها باید با بردن آن به زیر چانه، از توپ مراقبت کنند. در این حال آرنج‌ها باز، انگشتان رو به بالا و توپ زیرچانه قرار دارد. اگر مدافعان جلو بازیکنان قرار گرفته باشند، راه‌ حل، پاس قوسی یا برگرداندن جهت حمله است. وقتی دفاع در حالت توپ ، مدافع و پست قرار دارد، 2 شیوه توصیه می‌شود. اول پاس قوسی از بالای سر مدافع است. (شکل 4-10)

(شکل 4-10)

ابتدا پاس دهنده از یک فریب پاس برای ارزیابی مدافعان سمت ضعیف (دور از توپ) و پوشش دادن آنها، استفاده می‌کند و سپس بسرعت یک پاس از روی دستهای مدافع به محل اتصال حلقه و تخته می‌فرستد. بازیکنان پست حالت ایستادن خود را حفظ می‌کنند و دستها را بالا نگاه می‌دارند (کف دستها به طرف پاس‌دهنده است) و با استفاده از نشیمنگاه تماس خود را با مدافع ادامه می‌دهند. بازیکن پست تا رسیدن توپ به بالای سرش صبر می‌کند و بعد خود را آزاد کرده و توپ را با دو دست می‌گیرد. مهارت دوم برگرداندن توپ به پست بالا یا طرف مقابل زمین است. اگر مدافع یک طرف زمین جلوی بازیکن پست قرار گرفته باشد، با بردن توپ به سمت دیگر، مدافع پشت بازیکن پست‌گیر می‌کند و بازیکن پست به سمت توپ گام برمی‌دارد. (شکل 5-10)

(شکل 5-10)

دور نگاه داشتن مدافع

بازیکنان داخلی باید یاد بگیرند بطور خودکار مدافع را از بازی خارج کنند. اگر بازیکن پست، سمت پایین دفاع می‌شود باید مدافع را پایین‌تر نگاه دارد. اگر مدافع جلو او جای گرفته است، وی باید به توپ نزدیک‌تر شود و مدافع را جلوتر براند. اگر مدافع پشت سردفاع می‌کند، باید با چرخش پشتی با برش V به داخل محوطه بروند قبل از این که جلو مدافع جا بگیرند. پیشنهاد آن است که به مدافع اجازه داده شود جای خود را انتخاب کند و بعد او را در همان جهت پیش برانند.

ارزیابی دفاع

وقتی مدافع جلو قرار گرفته است (بین پاس‌دهنده و بازیکن پست) بازیکنان را وا دارید از پاس قوسی از روی دفاع استفاده کنند یا توپ را به جهت دیگر برگردانند، مدافع را میخکوب کنند و پست را از طرف دیگر تغذیه کنند. بازیکنان مهاجم باید از حرکت قدرتی یا لی آب برگشتی بعد از دریافت پاس استفاده کنند. اگر مدافع پشت قرار دارد، بازیکن پست باید توپ را گرفته و رو به سبد کند و بعد از حرکتهای رودرروی پست یاشوت پست استفاده کند. اگر مدافع سمت پایین (سمت خط زیرین) جای گرفته است، بازیکن پست از حرکت پست یا چرخشی استفاده خواهد کرد. بطور مشابه وقتی مدافع سمت بالا جای گرفته است، حرکت قدرتی یا دورانی مناسبت پیدا می‌کند. مطالعه و واکنش برای بازیکن پست به معنای یادگیری تماس بدنی بموقع، ارزیابی پاس، چرخیدن به وسط ، دیدن تمام زمین و مبارزه با دفاع است.

                                                                                                           منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال