تبیان، دستیار زندگی
ه Wireless لینوكس ابزارهای قدرتمند و قابل انعطافی برای رایت CD در اختیار كاربران قرار میدهد. شما میتوانید دیسكهایی ایجاد كنید كه در تمام سیستم عامل ها قابل خواندن بوده و یا فایلهای iso را برای پخش كردن و یا دانلود تهیه كنید. ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :


تجهیزات و پیكربندی یك شبكه Wireless

لینوكس ابزارهای قدرتمند و قابل انعطافی برای رایت CD در اختیار كاربران قرار میدهد. شما میتوانید دیسكهایی ایجاد كنید كه در تمام سیستم عامل ها قابل خواندن بوده و یا فایلهای iso را برای پخش كردن و یا دانلود تهیه كنید.

رایت كردن CD از خط فرمان در هر سیستم عاملی پر رمز و راز و دردسر ساز است. لینوكس هم در این میان استثنا نیست. تعداد زیادی از نرم افزارهای لینوكس با استفاده از فایلهای iso توزیع میشوند. بنابراین در صورتی كه نحوه رایت كردن را یاد بگیرید، میتوانید به سادگی دیسكهایخود را با استفاده از این فایلهای ایزو ایجاد كنید.

نرم افزارهای رایت CD برای هر دو سیستم عامل لینوكس و ویندوز وجود دارند. ولی انواعی كه برای لینوكس اراپه شده اند، از انواع مشابه خود در ویندوز قوی تر هستند. در این مقاله ما نگاهی به دو فرمان mkisofs و cdrecord خواهیم انداخت. این دو فرمان مسپولیت اصلی ایجاد CD ها را در لینوكس عهده دار هستند. فرمان mkisofs یك تصویر از CD كه قرار است كپی شود با فرمت فایل ISO9660/JOLIET/HFS ایجاد میكند.

برای گرفتن نتایج همیشه سعی كنید آخرین نسخه این برنامه ها را تهیه كنید.آخرین نسخه ارائه شده، نسخه 2 است.

برای كسانی كه در دنیای رایت CD تازه كار هستند چند اصطلاح را توضیح میدهیم:

-CD-R :

دیسكهای قابل رایت. یكبار امكان رایت روی آنها وجود دارد.

-CD-RW :

امكان رایت و پاك كردن و رایت دوباره روی این دیسكها وجود دارد. بیشتر درایوهای قدیمی امكانخواندن این نوع دیسكها را ندارند.

-CD

های تجاری (نقره ای) به صورت پرس شده تولید میشوند نه بوسیله نور لیزر.

-Yellow Book :

فورمت فیزیكی CD های حاوی داده.

-Orange Book

: فرمت فیزیكی دیسكها CD-R.

-ISO9660

: استاندارد قدیمی فرمت فایل. با امكان ایجاد فایلهای 8.3 .

-Rock Ridge

: اضافاتی برای استاندارد ISO9660 كه در سیستمهای یونیكس امكان داشتن لینكها وجود داشته و تمام اطلاعات مالكیت و خصوصیات فایل حفظ میشوند. خصوصیاتفایل یونیكس هنگامی كه این دیسكها در ویندوز خوانده میشوند، نمایش داده نمی شود.

-Joliet

: اضافات مایكروسافت برای استاندارد ISO9660 . با این اضافات امكان بكارگیری كاراكترهای یونیكد و نام بلند فایل در دیسكها وجود دارد.

-El Torito :

فورمت دیسكهای قابل بوت.

-HFS :

سیستم فایل اصلی مكینتاش.

-Multisession :

با این قابلیت میتوان در دیسكی كه هنوز پر نشده است، تا پر شدن كامل در چندین نوبت اقدام به رایت داده كرد. به شرطی كه دیسك در دفعات قبلی بسته نشده باشد.

شبیه ساز اسكازی لینوكس



در لینوكس میتوانید از رایتر های SCSIو یا IDE/ATAPIاستفاده كنید. رایترهای مبتنی بر پورت پارالل برایتان جز دردسر واذیت چیزی نخواهند بود. رایتر های مبتنی بر USB هم كند هستند. این دو نوع هیچكدام به خوبی در لینوكس پشتیبانی نمی شوند. البته شانس شما با درایوهای جدید USB 2.0 بیشتر خواهد بود.

برای بكارگیری رایترهای IDE/ATAPIكه عمومی ترین رایتر ها هستند، مقداری تنظیم باید انجام دهید. برای اینكه ببینید در لینوكس تان این تنظیمات قبلا انجام شده است یا نه، دستور زیر را تایپ كنید:

$ cdrecord -scanbus



در صورتی كه درایو رایتر شما نمایش داده شد، همه چیز آماده است و نیاز به انجام كار دیگری ندارید. در غیر اینصورت باید تنظیم كوچكی انجام دهید.ابتدا باید ببینید كه نام درایوهای نصب شده در كامپیوترتان چیست. برای این كار دستور زیر را تایپ كنید:

$ dmesg | grep '^hd.:'



خروجی مشابه زیر دریافت خواهید كرد:

hda: WDC WD400EB-00CPF0, ATA DISK drive hdb: CD-W58E, ATAPI CD/DVD-ROM drive hdc: GCR-8521B, ATAPI CD/DVD-ROM drive




خوب در اینجا نام دستگاه رایتر ما hdb و درایو CD معمولی hdc است. برای بكارگیری این دو درایو برای كارهای رایت در لینوكس باید آنها را در حالت شبیه سازی اسكازی قرار دهید. برای این كار :

در صورتی كه از لیلو استفاده میكنید دو خط زیر را به آخر آن اضافه كنید:

append="hdb=ide-scsi" append="hdc=ide-scsi"




این كار را در حالتی كه كاربر root هستید و با استفاده از ویرایشگر متنی مانند vi انجام دهید. در صورتی كه از گراب استفاده میكنید باید در فایل etc/grub.conf در پایان خط kernel خط زیر را اضافه كنید:



hdb=ide-scsi hdc=ide-scsi




قرار دادن درایوها در حالت شبیه سازی اسكازی تغییری در عملكرد آنها ایجاد نمی كند بلكه فقط نام آنها تغییر خواهد كرد. حال كامپیوترتان را بوت كرده و مجددا فرمان زیر را تایپ كنید:

$ cdrecord -scanbus

درصورتی كه خروجی مانند زیر دریافت كردید همه چیز درست است:



Cdrecord 2.0 (i686-pc-linux-gnu) Copyright (C) 1995-2002 Jrg Schilling Linux sg driver version: 3.1.24 Using libscg version 'schily-0.7' cdrecord: Warning: using inofficial libscg transport code version (schily - Red Hat-scsi-linux-sg.c-1.75-RH '@(#)scsi-linux-sg.c 1.75 02/10/21 Copyright 1997 J. Schilling'). scsibus0: 0,0,0 0) 'TEAC ' 'CD-W58E ' '1.0A' Removable CD-ROM 0,1,0 1) 'HL-DT-ST' 'CD-ROM GCR-8521B' '1.00' Removable CD-ROM




ایجاد فایلهای ISO



پس از اینكه فایلهای مورد نظر برای رایت شدن را انتخاب كردید، رایت CD را باید در دو مرحله انجام دهید. ایجاد فایل ایزو توسط دستور mkisofs و سپس رایت آن توسط دستور cdrecord . مثال زیر نحوه ایجاد یك فایل ایزو را نشان میدهد:

$ mkisofs -o test.iso -Jrv -V test_disk /home/carla/


در مثال بالا:-گزینه o نام فایل ایزو را مشخص میكند.
-گزینه J از استاندارد نامگذاری Joliet برای سازگاری با ویندوز استفاده میكند.
-گزینه r از استاندارد نامگذاری Rock Ridge برای سازگاری با لینوكس و یونیكس استفاده میكند.
-گزینه v حالت verbose است.
-گزینه V یك نام برای دیسك ایجاد میكند كه در Windows Explorer نمایش داده میشود.
-گزینه آخر مسیر فایلهایی است كه از آنها فایل ایزو تهیه میشود.
پس از اینكه ایجاد فایل iso به اتمام رسید، میتوانید آنرا مانند یك فایل سیستم متصل(mount) كرده و صحت محتویات آنرا بررسی كنید :

$ mkdir /test_iso $ mount -t iso9660 -o ro,loop=/dev/loop0 test.iso /test_iso


رایت كردن دیسك

رایت كردن دیسك به آسانی خوردن یك شیرینی است. ابتدا باید آدرس درایو رایتر خود را پیدا كنیم. در دستور cdrecord -scanbus كه در بالا مشاهده كردید، آدرس رایتر ما 0,0,0 است. برای شروع رایت دیسك دستور زیر را تایپ كنید:

$ cdrecord -v -eject speed=8 dev=0,0,0 test.iso


در دستور بالا:
-گزینه v حالت Verbose است.
-گزینه eject پس از اتمام رایت، دیسك را از درایو خارج میكند.
-گزینه speed سرعت رایت را مشخص میكند.
-گزینه dev آدرس رایتر را مشخص میكند.
-گزینه پایانی هم نام فایل ایزو است.
خوب این هم راه ایجاد دیسكی كه در تمام پلاتفورم ها قابل خواندن خواهد بود. عموما در دستگاههای سریع، هنگام كار چندان از منابع سیستم استفاده نمی شود ولی با این حال بهتر است هنگام رایت كردن به انجام كارهای دیگر نپردازید. استفاده از سرعتهای پایین تر از سرریز بافر و سوختن دیسك در درایوهای رایتر قدیمی جلوگیری میكند. درایوهای جدید دارای تكنولوژی به نام Burn-Proof هستند كه از این امر جلوگیری به عمل میاورد.

كپی دیسك



برای كپی مستقیم یك CD از درایو CD-ROM به رایتر میتوانید از دستور زیر استفاده كنید:

$ cdrecord -v dev=0,0,0 speed=4 -isosize /dev/scd0


البته این كار را در یك دستگاه قدیمی و كند انجام ندهید! این راه سریع است ولی ممكن است ایجاد اشكال كند. راه بهتر و امن تر كپی محتویات دیسك در دیسك سخت و سپس رایت آن است:

$ mount /cdrom $ dd if=/dev/scd0 of=/tmp/diskfile.iso $ cdrecord dev=0,0,0 speed=8 fs=8m -v -eject -dummy /tmp/diskfile.iso


در مثال بالا:
-گزینه fs=8m سایز بافر را تعیین میكند. هرچه بیشتر بهتر.
-گزینه dummy ابتدا حالت رایت را شبیه سازی كرده و در صورت نبود اشكال رایت انجام میشود.

دیسكهای Multisession



میتوانید دیسكها را تا پر شدن، در چندین نوبت رایت كنید. ایجاد این نوع دیسكها با استفاده از برنامه های گرافیكی رایت CD آسانتر خواهد بود ولی امكان انجام آن با خط فرمان هم وجود دارد:

$ cdrecord -v -eject speed=8 dev=0,0,0 -multi test.iso


با گزینه multi دیسك در پایان رایت باز گذاشته شده و میتوانید در آینده نیز به آن اطلاعات اضافه كنید. هنگامی كه میخواهید مجددا با دیسك اطلاعات اضافه كنید، ابتدا قبل از ایجاد فایل ISO باید مشخص كنید كه فضای خالی از چه قسمتی از دیسك شروع میشود.برای این كار از دستور زیر استفاده كنید:

$ cdrecord dev=0,0,0 -msinfo 0,27139


حتما دیسكی كه میخواهید اطلاعات به آن اضافه كنید در درایو قرار داشته باشد. سپس فرمان زیر را برای ایجاد فایل ایزو تایپ كنید:

$ mkisofs -o test2.iso -Jr -V Session2 -C 0,27139 -M 0,0,0 /files/path/


و یا میتوانید دو دستور بالا را با هم تركیب كنید تا كار آسانتر شود:

$ mkisofs -o test2.iso -Jr -V Session2 -C `cdrecord dev=0,0,0 -msinfo` -M 0,0,0 /files/path/



نتیجه گیری



رایت دیسك با استفاده از خط فرمان لینوكس بسیار قوی و انعطاف پذیر است. از دو دستور mkisofs و cdrecord میتوانید برای رایت دیسكهای DVD نیز استفاده كنید. توجه داشته باشید كه برنامه های گرافیكی زیادی برای رایت CD همراه با و خارج از لینوكس وجود دارند ولی شما در خط فرمان میتوانید بسیار قدرتمند تر و انعطاف پذیرتر عمل كنید در حالی كه در برنامه های گرافیكی راحتی كار بیشتر است.


برگرفته از www.farsilinux.org