لبنان مسلمان نیست؟
یادی از شهدای غیر ایرانی جنگ(قسمت دوم)
برای مشاهده قسمت اول اینجا کلیک کنید.
سرباز جوان حراست گلزار شهدای قم با خوشرویی به سوالم جواب می گوید و دفترچه ای را مقابلم باز می کند.
« این لیست اسامی شهدای غیرایرانی است.» صفحه اسامی شهدای افغانستان را پیش رویم می گشاید. به نام ها و محل شهادت آنها نگاه می کنم. امیرحسین محل شهادت جزیره مجنون؛ محمد توسلی شهادت عملیات والفجر 8؛ سیدعلی اکبر محسنی محل شهادت بانه...
شهید محمد موسی قندهاری، اهل افغانستان و متولد 1341 خورشیدی، همزمان با تهاجم شوروی، به ایران مهاجرت می کند. با توجه به دستگیری برادر بزرگترش از سوی حکومت وقت افغانستان راه او بر می گزیند و زیر نظر استادن ایرانی به دوره های آموزش نظامی و همزمان آموزش های عقیدتی و فرهنگی را فرا می گیرد.
در سال 1360 به عضویت بسیج در می آید و در همان سال به صورت داوطلبانه راهی جبهه می شود. شهید قندهاری، در یکسال حضور مداوم خود در جبهه های جنوب و غرب ایران، در عملیات های آزادی خرمشهر، رمضان، محرم، والفجر مقدماتی، والفجر 1 و 2 و مسلم بن عقیل شرکت می کند. در واحد تخریب در خنثی سازی مین های معابر نقش موثری را ایفا می کند. بعد از مدتی به افغانستان بر می گردد و به زادگاهش شهر قندهار می رود. در قندهار با گردآوری مجاهدین چند عملیات را فرماندهی می کند و میادین مینی را که به زعم نیروهای شوروی تسخیر ناپذیر می نماید، یکی پس از دیگری خنثی می کند. قندهار اما زمان زیادی شاهد رشادت های او نیست. محمد موسی قندهاری در 12 مهر 1364 به کاروان عظیم شهدا می پیوندد.
شهید قندهاری در زمان حضورش در جبهه در مصاحبه ای انگیزه اش را چنین بیان می کند: «... انگیزه من از رفتن به جبهه های ایران دفاع از حق علیه باطل و دفاع از اسلام و گسترش خط امام است. آموختن درس ایثار و شهادت طلبی از این مکتب و عشق به رهبر جهان اسلام است. اگر خواست خداوند متعال بود و زنده ماندم بتوانم خدمت بیشتری برای صدور انقلاب اسلامی در افغانستان بکنم و اگر شهید شدم به آرزوی نهایی خود رسیده ام. تصمیم داشتم به جبهات افغانستان بروم ولی شرایط برای من مهیا نبود با انگیزه این که اسلام مرز ندارد و فرقی بین جبهات ایران و افغانستان نیست، تصمیم گرفتم که به جبهات ایران بروم...»
شهید قندهاری در قسمتی از وصیت نامه اش چنین می نویسد: «شما ای دوستانم اطاعت از امام امت امید مستضعفین جهان کنید. از اختلاف بپرهیزید و دیگران راه به وحدت دعوت کنید و همیشه در هر جایی که هستید خدا (ج) را در نظر داشته باشید... .
مادر، تا وقتی جهاد و مبارزه است فکر نکن من در کنارت باشم. تا وقتی ظلم و تجاوزگری است ما باید در مقابلش بایستیم و از حق خداداده خود دفاع کنیم. اگر امروز انقلاب افغانستان به یپروزی رسید، آیا لبنان مسلمان نیست؟ آیا یک عده ملت لبنان که در زیر چکمه های صهیونیست ها، آمریکائیها و فرانسوی ها و انگلیسی ها خرد و له می شوند مسلمان نیستند؟ آیا فقط آزادی افغانستان مراد ماست؟ بدان مادر که مرام و مقصد ما به اهتزاز در آوردن پرچم اسلام در سراسر گیتی می باشد و تا این پرچم به اهتزاز در نیاید مبارزه هست و تا مبارزه هست و ما زنده ایم، باید جهاد کنیم و باید بکشیم و کشته شویم چون این راه را از امامان خود آموخته ایم.»
مطالب مرتبط:
