ز لفظ جعفر صادق روایت

در مثنوی الهی نامه از عطار این حدیث منظوم از امام جعفر صادق علیه السلام نقل شده است :

چنین کردند اصحاب ولایت

ز لفظ جعفر صادق روایت

که ویرانی است این دنیای مردار

وز او ویران تر است آن دل به صد بار

که او معموری دنیا گزیند

که تا در مسند دنیا نشیند

ولیکن هست عقبی جای معمور

وز او معمورتر آن دل که از نور

نخواهد جز به عقبی در عمارت

شود قانع دهد دنیا به غارت

در صحت سند این کلام سخنی نمی توانم گفت اما معنای این ابیات پر مغز این چنین است که :

1. این دنیا مردار بویناکی است بسیار زشت اما از دنیا مرده تر و زشت تر قلب انسانی است که به آن دل بندد و تمام همت خود را صرف آبادی این ویرانه ابدی سازد و در مقابل آخرت جایگاهی است آباد و زیبا و از آن آبادتر و زیباتر قلب انسانی است که از نور خدا روشن است و به همین دلیل سعی خود را معطوف به اصلاخ آخرتش و توجه به آن می کند و از دنیا به همانی که دارد قانع است.