پرواز چشمان تازه به بیرون منظومه شمسی
به هدف کشف مرز های بین ستاره ای اکنون یک سفینه تازه با مأموریتی بسیار " دور" در مدار زمین قرار گرفته است، تا نقشه قسمت های بیرونی منظومه شمسی را تهیه نماید. این مأموریت که بنام کشف مرز های بین ستاره ای یاد می شود، متعلق به ناسا است و با موفقیت از محلی بنام کواجالیان آتول در اقیانوس آرام روز یک شنبه به فضا پرتاب شد.
کاوشگر های ویجر 1 و ویجر 2 تا کنون در مورد منطقه ای که منظومه شمسی ختم و فضای بین ستاره ای آغاز می شود، اطلاعات کمی برای ما ارسال نموده اند. اما فراتر از این منطقه هنوز برای ما ناشناخته است. این منطقه حدود سه برابر وسیعتر از مدار پلوتو بدور خورشید است. به گفته دیوید مک کوماس تحقیق کننده ارشد این مأموریت، هنوز هیچ کس از تقابل مرز منظومه شمسی با محلی که باد های خورشیدی در آن متوقف می شوند، تصویری ندارد. به همین خاطر می دانیم که از نتایج بدست آمده متحیر خواهیم شد.
سفینه به ساعت 1:53 بعد از ظهر یکشنبه 28 مهرماه از قسمت سوم دستگاه پرتاب جدا شد و سریعاً به تقویت بخش های لازم برای کنترل سیستم های نصب شده اش پرداخت. تیم عملیاتی این مأموریت، در حال ارزیابی زیر مجموعه های سفینه هستند.
آقای گریک فرازیر مدیر مأموریت می گوید " بعد از بالا رفتن 45 روزه مداری و آزمایش سفینه، این کاوشگر مأموریت علمی خود را آغاز می کند. مرز منظومه شمسی یک منطقه بسیار وسیع است و ویجر ها هم در حال عبور از محلی بنام تکان پایانی (Termination Shock) می باشند، در حالیکه فقط یک منطقه بسیار کوچک 10 میلیارد مایلی (16 میلیارد کیلومتری) را بررسی نموده اند.
ویجر 1 از مرز درونی در سال 2004 و ویجر 2 سال پیش، عبور کردند.
باد خورشیدی که یک جریان قوی هدایت کننده گاز های الکتریسیته شده می باشد بصورت مداوم با سرعت 1.6 میلیون کیلومتر در ساعت به بیرون از خورشید پخش می شوند و در برابر مواد بین ستاره ای بصورت یک حباب شکل گرفته و سپر دفاعی بزرگی را برای منظومه شمسی شکل داده است. از این حباب بنام هیلوسفیر یاد می شود.
وقتی باد خورشیدی بسیار دور از سیارات به مرز های بیرونی منظومه شمسی می رسد، با لبه های هیلوسفیر برخورد نموده و در نتیجه باد فضای بین ستاره ای متوقف می شود و در این محل یک موج ضربه یا تکان بوجود می آید.
هیرب فانشتین فیزیک دان ریاست انرژی آزمایشگاه ملی لاس آلموس ایالات متحده می گوید " ما هر شش ماه نقشه سراسری آسمان را طرح می کنیم تا بدانیم که این اتم ها از کجا و با چه سرعتی می آیند. با بدست آوردن این اطلاعات می توانیم دریابیم که لبه های حباب در کجا قرار دارد و چطور می توانیم ذرات بین ستاره ای را که احتمالأ فراتر از حباب یا هیلوسفیر خورشید قرار دارند، مطالعه نماییم."
منبع:
به نقل از:
